K+M+B = Chryste błogosław temu domowi

We wczesnym chrześcijaństwie dzień ten obchodzony był na Wschodzie jako święto Bożego Narodzenia, a także wspomnienie pokłonu Mędrców, Chrztu Pańskiego i przemiany wody w wino w Kanie Galilejskiej. Było to święto Epifanii, objawienia się Boga całemu światu.

W Kościele łacińskim święto to zaczęto obchodzić od końca IV wieku jako święto niezależne od Bożego Narodzenia. Później wydzielono też święto Chrztu Pańskiego na niedzielę po 6 stycznia, a wspomnienie cudu w Kanie na drugą niedzielę zwykłą w roku C. W związku z tym główną treścią święta w liturgii łacińskiej stał się pokłon Mędrców ze Wschodu, chociaż pozostałe aspekty, a więc Chrzest Chrystusa i wesele w Kanie są także wielokrotnie wspominane w tekstach liturgicznych.

Objawienie Pańskie, Epifania to uroczystość mająca uczcić objawienie się Boga człowiekowi, inaczej mówiąc obecność Boga w historii człowieka, a także uzdolnienie człowieka do rozumowego poznania Boga. W tradycji polskiej Objawienie Pańskie nazywane jest potocznie świętem Trzech Króli. 6 stycznia 2011 był pierwszym od 1960 dniem wolnym od pracy.

Kontrowersje wzbudzają same postaci trzech króli. Otóż istotnie w Biblii nie ma mowy o królach – wspomina ona o magach, nie podając przy tym ich liczby. Należy tu wspomnieć, że słowo „mag” miało niegdyś trochę inne znaczenie niż dziś. Biblijny lub średniowieczny mag był osobą uczoną. W czasach spisywania Ewangelii magami powszechnie nazywano uczonych i kapłanów wschodnich kultów i religii. Mądrość magów kontrastuje tu ze ślepotą króla Żydów Heroda, niepotrafiącego odnaleźć Mesjasza.

Biblia przekazuje tylko informację o darach, jakie otrzymał Jezus – mirrze, złocie i kadzidle. Stąd w tradycji przyjęło się, że składających dary było trzech. Ich imiona – Kacper, Melchior i Baltazar – pojawiły się dopiero w VIII wieku n.e. Na pamiątkę darów, jakie królowie mieli przynieść Jezusowi, kadzidło i kredę święci się w kościele. Wierni zabierają je do domów, a na drzwiach wypisują litery K+M+B (inicjały trzech mędrców) i aktualny rok. Po łacinie skrót odczytywany jest jako błogosławieństwo – Christus Mansionem Benedicat, czyli „Chryste błogosław temu domowi”.

Niech Święto Trzech Króli stanie się pretekstem do wspólnego kolędowania. Zorganizujmy spotkania przy żłóbku, czy to dla samych członków Parafialnych Oddziałów Akcji Katolickiej, czy dla całej wspólnoty parafialnej. Niech radość z narodzenia Boga-Człowieka wybrzmiewa w naszych świątyniach.