Szukaj
Currenda 7 i 8/2024
21 czerwca 2024|16:01
Odpoczynek w nauczaniu Jana Pawła II
Skoro «praca» Boga, opisana na pierwszych stronicach Księgi Rodzaju, jest przykładem dla człowieka, to jest nim również Boży «odpoczynek». «Odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął» (Rdz 2, 2). Także tutaj mamy do czynienia z wizją antropomorficzną, której bogate przesłanie staje się zaczynem płodnej refleksji. «Odpoczynku» Boga nie należy rozumieć powierzchownie jako swego rodzaju «braku działania». Akt stwórczy, stanowiący fundament świata, jest bowiem ze swej natury nieustanny, Bóg zatem nigdy nie przestaje działać, o czym sam Jezus z naciskiem przypomina, mówiąc właśnie o nakazie świętowania szabatu: «Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam» (J 5, 17). Odpoczynek Boga w siódmym dniu nie wskazuje zatem na Boga, który przestał «pracować», ale podkreśla doskonałość wykonanej pracy i ma raczej oznaczać, że zatrzymał się On przed dziełem swoich rąk, kierując ku niemu spojrzenie pełne radości i zadowolenia, gdyż było «bardzo dobre» (Rdz 1, 31). Jest to więc spojrzenie «kontemplacyjne», które nie zwraca się ku następnym dziełom, lecz pozwala raczej zachwycić się pięknem tego, co już zostało dokonane. Kieruje się ono ku wszystkim rzeczom, ale w szczególny sposób ku człowiekowi, który jest zwieńczeniem stwórczego dzieła. W tym spojrzeniu można już w pewien sposób dostrzec «oblubieńczy» charakter relacji, jaką Bóg pragnie nawiązać ze stworzeniem uczynionym na Jego obraz, powołując je do zawarcia z Nim przymierza miłości.
List apostolski Ojca Świętego Jana Pawła II
Dies Domini
KOMUNIKATY
► Zjazd Rejonowy Luboń, 24 sierpnia 2024
Zgodnie z naszym Kalendarium serdecznie zapraszamy członków i sympatyków Akcji Katolickiej na kolejny Archidiecezjalny Zjazd Rejonowy w sobotę 24 sierpnia br. do Lubonia. Nasze spotkanie rozpoczniemy o godz. 10:00 w kościele Św. Jana Bosko. W kościele tym został zamordowany w 1938r. ówczesny proboszcz Ks. Stanisław Streich, którego proces beatyfikacyjny dobiega końca.
Ramowy program Zjazdu:
Godz. 10:00 – zawiązanie wspólnoty, słowo ks. Romana Dworackiego, asystenta DIAK
Godz. 10:30 – Eucharystia
Godz. 11:30 – zwiedzanie izby pamięci ks. Stanisława Streicha i wspomnienie o nim – wygłosi ks. proboszcz Kubicki
Przejazd do Sanktuarium Błogosławionego Edmunda
Godz. 13:30 – obiad
Godz. 15:00 – Koronka do Bożego Miłosierdzia
Zakończenie spotkania
Koszt posiłku 40 zł. Zgłoszenia wraz z wpłatą na konto z dopiskiem Zjazd przyjmujemy do dnia 15 sierpnia. Zgłoszenia wraz z wpłatą można dokonać również w biurze DIAK w godzinach urzędowania.
Zapraszamy do wspólnej modlitwy i budowania wspólnoty.
► Ogólnopolskie Forum Duszpasterskie Poznań, 21 września 2024
Informujemy, że tegoroczne Ogólnopolskie Forum Duszpasterskie Pielgrzymi nadziei odbędzie się w sobotę, 21 września br. Podobnie, jak w latach ubiegłych rozpocznie się o godz. 9:30 Mszą św. koncelebrowaną w kościele św. Rocha w Poznaniu, której przewodniczył będzie Ks. Bp. Andrzej Czaja Biskup Opolski, przewodniczący Komisji Duszpasterskiej KEP. Obrady odbywać się będą w auli Centrum Wykładowego Politechniki Poznańskiej. Szczegółowy program w następnej currendzie. Wzorem lat ubiegłych zgłoszenia przyjmowane będą za pośrednictwem strony www.
► Rekolekcje Akcji Katolickiej Poznań, 18-20 października 2024
Zapraszamy na jesienne rekolekcje. Tym razem rekolekcje odbędą się w Poznaniu w Domu Rekolekcyjnym Towarzystwa Chrystusowego w dniach 18-20 października 2024r. Przewidywany koszt wyżywienia i noclegów 380 zł . Szczegóły w następnej Currendzie.
► GODZINY PRACY BIURA DIAK
W lipcu Biuro DIAK nieczynne
► NUMER KONTA BANKOWEGO DIAK
Bank PEKAO S.A. II/o Poznań
10 1240 1763 1111 0000 1812 9605
Katecheza VII / 2024:
Współuczestnictwo i współodpowiedzialność w budowaniu
i rozwoju wspólnoty Kościoła (participatio), czyli aktywny udział świeckich w życiu
i misji Kościoła (missio).
ks. Jan BARTOSZEK, Tarnów – Streszczenie / AK Poznań
I. Wprowadzenie:
Od Soboru Watykańskiego II minęło już prawie sześćdziesiąt lat, jednak problem powołania i posłannictwa ludzi świeckich w Kościele wciąż budzi wiele kontrowersji i stawia nowe pytania o przyszłość. Dzisiaj w Kościele brakuje zrozumienia i dowartościowania właściwej pozycji świeckich. Brakuje adekwatnego wzorca bycia świeckim w Kościele. Trzeba powiedzieć, że w praktyce taki wzorzec – adekwatny do czasów współczesnych – nie został wypracowany. Sobór Watykański II mocno stawia sprawę uczestnictwa ludzi świeckich w życiu i misji Kościoła. Chrystus w swej zbawczej działalności występował w potrójnej roli: kapłana, proroka i króla. Tę potrójną władzę i funkcję przekazał swojemu Kościołowi. A ponieważ ludzie świeccy tworzą Kościół i są jego pełnoprawnymi członkami, uczestniczą w potrójnej godności i funkcji.
II. Rozważanie:
Osoby świeckie stanowią zdecydowanie największą część Ludu Bożego, sięgającą ponad 99%. Już sam ten fakt wskazuje na szczególne znaczenie wiernych świeckich w życiu Kościoła i ich szczególną odpowiedzialność za tę wspólnotę. Określenie „świeccy” jest używane w języku kościelnym zamiennie ze słowem „laikat”, które pochodzi od greckiego terminu laós, oznaczającego „lud” (łac. laicus).
„Laik” oznacza więc „jednego z ludu”, a określenie „lud wierny” wskazuje na osobę nienależącą do stanu duchownego, czyli kleru (grec. klēros; łac. clerus). Bliższe określenie tego, „kim są osoby świeckie”, dał papież Pius XII, który powiedział: „Wierni, a ściślej świeccy, zajmują miejsce w pierwszych szeregach Kościoła. Dla nich Kościół stanowi życiową zasadę ludzkiej społeczności”
Świeccy mają do spełnienia sobie właściwe, im przynależne funkcje. Trzeba więc mocno to podkreślić, że domeną i odpowiedzialnością ludzi świeckich jest uzdrawianie i uświęcanie od wewnątrz życia rodzinnego (jako ojcowie, matki, mężowie, żony, dzieci, dziadkowie) oraz społecznego (jako obywatele demokratycznego państwa) poprzez rozświetlanie go światłem Ewangelii, a także szukanie królestwa Bożego, zajmując się sprawami świeckimi i kierując nimi zgodnie z wolą Bożą. W ten sposób „«świat» staje się polem i narzędziem ludzi świeckich w realizacji ich chrześcijańskiego powołania”, a oni współodpowiedzialni, wraz z osobami duchownymi, za misję Kościoła.
Podstawowym organizmem dla członków Akcji Katolickiej, w którym realizuje swoją misję Kościół, gdzie żyje i się rozrasta, jest rodzina.
Świeccy, mając swój udział, na mocy chrztu, w misji królewskiej Chrystusa, mogą także partycypować w pełnieniu niektórych urzędów i funkcji w Kościele, np. jako biegli lub doradcy świadczyli pomoc pasterzom Kościoła, także w radach zgodnie z przepisami prawa (kan. 228 § 2 KPK).
Wszyscy wierni świeccy, zarówno mężczyźni, jak i kobiety, mogą być wyznaczeni do pełnienia funkcji lektora i akolity w czynnościach liturgicznych, jak również wykonywać funkcję komentatora, kantora lub inne, zgodnie z przepisami prawa (kan. 230 § 2 KPK). Tam, gdzie to doradza konieczność Kościoła, z racji braku szafarzy także świeccy, mogą wykonywać pewne obowiązki w zastępstwie szafarzy, a mianowicie: posługę słowa, przewodniczyć modlitwom liturgicznym, udzielać chrztu, rozdzielać komunię św., a w określonych przypadkach osoba świecka
może także sprawować obrzędy pogrzebowe.
Hierarchia kościelna winna dostrzec w świeckich potencjał do głoszenia Ewangelii „aż po krańce ziemi”. Stąd biskupi i prezbiterzy powinni mobilizować świeckich do działania. Obecna sytuacja, blisko sześćdziesiąt lat po Soborze Watykańskim II, wymaga na nowo namysłu nad rolą laikatu w Kościele, aby nie marnować w kolejnych latach ogromnego potencjału tkwiącego w ludziach świeckich.
III. Wnioski i postulaty pastoralne:
- W Kościele każdy powinien odnaleźć swoje właściwe miejsce. Nie chodzi tutaj o to, by jedynie zająć tradycyjne już miejsce w kościelnej ławce i po prostu „czuwać”, lecz o to, by się angażować w życie swojej wspólnoty parafialnej. Każdy ma prawo do tego, by na forum wspólnoty zabrać głos bądź wyjść ze swoją propozycją. Sobór Watykański II przypomina, iż: „ludzie świeccy mogą przedstawiać pasterzom swoje potrzeby i życzenia z taką swobodą i ufnością, jaka przystoi synom Bożym i braciom w Chrystusie” (KK, 37).
- Przykazanie kościelne głosi, iż należy „troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła”. A to znaczy, że powinniśmy dbać nie tylko o potrzeby materialne swojej parafii, lecz także o to, by zawsze być dyspozycyjnym, angażując się w codzienne życie wspólnoty parafialnej – Kościoła.
- Brak oddanych świeckich chrześcijan jest równie niebezpieczny dla Kościoła jak brak księży. Szczególnie Sobór Watykański II otwiera wielkie możliwości do zaangażowania się ludzi świeckich w sprawy Kościoła. Stwierdza, że „ludzie świeccy są powołani do tego, by czynić obecnym i aktywnym Kościół w takich miejscach i w takich okolicznościach, gdzie jedynie przy ich pomocy stać się on może solą ziemi” (KK,33).
- Należy aktywnie włączać się w życie swoich wspólnot nie tylko przez udział w niedzielnej Mszy św., ale także w różnych formach modlitwy i spotkaniach formacyjnych coraz częściej organizowanych przy naszych kościołach i kaplicach.
- Stale pamiętajmy o słowach, które wyszły z ust świętego Augustyna: wiara jest źródłem modlitwy. „Jeżeli źródło wiary wyschnie, nie może płynąć potok modlitwy”. Prośmy Chrystusa Pana, zwracając się do Niego codziennie w naszej modlitwie, aby pomnażał naszą słabą wiarę, byśmy coraz większą troską otaczali nasz Kościół diecezjalny i dbali o swoje wspólnoty parafialne!
Króluj nam Chryste! – ks. Roman