Szukaj
CURRENDA 10/2013
27 września 2013|20:34
(…) Jeśli modlitwa stanowi „duszę” ekumenicznej odnowy i dążenia do jedności, to w niej też zakorzenia się
i z niej czerpie moc to wszystko, co Sobór określa jako „dialog”. Określenie to nie pozostaje zapewne bez związku ze współczesną myślą personalistyczną. Postawa „dialogiczna” odpowiada naturze osoby i jej godności. Stanowisko to na terenie filozofii współczesnej spotyka się z chrześcijańską prawdą o człowieku wyrażoną przez Sobór: człowiek jest bowiem „jedynym na świecie stworzeniem, którego Bóg chciał dla niego samego”
i dlatego „nie może odnaleźć się w pełni inaczej, jak tylko poprzez bezinteresowny dar z siebie samego”. Dialog leży na jedynej drodze do samospełnienia człowieka: zarówno poszczególnych osób, jak też każdej ludzkiej wspólnoty. Chociaż w pojęciu „dialog” na pierwszy plan zdaje się wysuwać moment poznawczy (dia-logos), każdy dialog ma również wymiar całościowy, egzystencjalny. Angażuje cały ludzki podmiot; dialog między wspólnotami angażuje
w sposób szczególny podmiotowość każdej z nich.
Taką prawdę o dialogu, bardzo głęboko wyrażoną przez Papieża Pawła VI w Encyklice Ecclesiam suam, odnajdujemy też w doktrynie i praktyce ekumenicznej Soboru. Dialog nie jest tylko wymianą myśli, ale zawsze w jakiś sposób „wymianą darów”.
Jan Paweł II ENCYKLIKA UT UNUM SINT
O działalności ekumenicznej, N. 28
KOMUNIKATY
DZIEŃ PAPIESKI 13 PAŹDZIERNIKA 2013
JAN PAWEŁ II – PAPIEŻ DIALOGU
XIII Dzień Papieski przeżywać będziemy pod hasłem Jan Paweł II – Papież Dialogu. Zachęcamy członków Akcji Katolickiej do włączenia się w przygotowanie na terenie parafii wydarzeń artystycznych, naukowych i kulturalnych związanych z Dniem Papieskim oraz do udziału w uroczystościach diecezjalnych.
Podejmijmy też lekturę dokumentów Jana Pawła II. Zaangażujmy się w zbiórkę pieniędzy na rzecz Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”.
Z interpretacją hasła tegorocznego Dnia Papieskiego można zapoznać się na stronie
http://dzielo.pl/pl/strona/215/interpretacja-hasla-jan-pawel-ii-papiez-dialogu
LITURGICZNE WSPOMNIENIE BŁOGOSŁAWIONEGO JANA PAWŁA II
22 października
Niech ten dzień będzie naszym dziękczynieniem za dar odrodzonej Akcji Katolickiej. Módlmy się też o rozwój naszego Stowarzyszenia oraz o wszelkie potrzebne łaski dla członków i naszych asystentów.
PRZYGOTOWANIE DO UROCZYSTOŚCI CHRYSTUSA KRÓLA WSZECHŚWIATA
Wzorem lat ubiegłych serdecznie zapraszamy do udziału w spotkaniach formacyjnych, poprzez które pragniemy się przygotować do naszego święta patronalnego. Aby mogli w nich uczestniczyć wszyscy członkowie Akcji Katolickiej odbywać się będą w różnych miejscach naszej archidiecezji.
Ramowy program spotkań:
Część pierwsza – Msza św. z homilią oraz Droga Krzyżowa lub inne nabożeństwo (przed lub po Mszy św.
w zależności od miejsca).
Druga część – Konferencja i rozmowy o Akcji Katolickiej.
Plan spotkań (miejsce i godzina rozpoczęcia):
4 listopada – Leszno, św. Kazimierza, godz. 17.30
5 listopada – Śrem, Najświętszego Serca Jezusa,
godz. 18.30
6 listopada – Oborniki, NMP Wniebowziętej, godz. 18.00
7 listopada – Opalenica, św. Mateusza godz. 18.00
8 listopada – Poznań, Świętego Krzyża, godz. 18.00
Bardzo prosimy PT Prezesów o zachęcenie do udziału w tych spotkaniach członków oraz kandydatów i sympatyków naszego Stowarzyszenia ze swoich a także okolicznych POAK-ów. Serdecznie zapraszamy również Asystentów Parafialnych.
ŚWIĘTO NIEPODLEGŁOŚCI
11 LISTOPADA 2011 R.
Bardzo prosimy członków POAK o zorganizowanie – wspólnie z innymi grupami duszpasterskimi oraz szkołą i Samorządem Pomocniczym wieczornicy patriotycznej. Przypomnijmy również historię stojącego przed wojną w naszym mieście Pomnika Wdzięczności, tym bardziej że czynione są starania, by został przywrócony naszemu miastu.
DO NABYCIA W BIURZE DIAK
Wierzę w Syna Bożego. Akcja Katolicka szkołą wiary, świętości i apostolstwa. Materiały formacyjne na 2014 r.
Inne wydawnictwa z serii Biblioteka DIAK Poznań.
Numer konta bankowego DIAK
Bank PEKAO S.A. II o. Poznań
10 1240 1763 1111 0000 1812 9605
Godziny pracy biura DIAK
wtorek 16.00 ÷ 18.00
czwartek 15.00 ÷ 17.00
Dyżury asystenta DIAK
Drugi czwartek miesiąca od 15.30 ÷16.30
Dyżury skarbnika zarządu DIAK
Ostatni czwartek miesiąca od 15.30 ÷16.30
Słowo Księdza Asystenta
Świadomość i odpowiedzialność ekologiczna wyznawców Chrystusa
Co to jest ekologia?
Ekologia – najkrócej mówiąc – to nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody, zajmująca się badaniem oddziaływań pomiędzy organizmami a ich środowiskiem oraz wzajemnie między tymi organizmami.
Czy jest o tym mowa w Piśmie Świętym?
Słowa „ekologia” Pismo Święte nie używa wprost. Jest jednak podstawą do poprawnego rozumienia ekologii. Już
w pierwszej biblijnej księdze znajdujemy prawdę o stworzeniu, które ma swoje źródło w Bogu i dlatego cechuje je ład
i sprawiedliwość. On stworzył niebo i ziemię i to, co na niej się znajduje. Kolejność działania stwórczego nie jest przypadkowa. Dlatego po przygotowaniu środowiska, które było dobre, w momencie kulminacyjnym pojawia się człowiek. Autor tej księgi podkreśla, że stworzenie stało się wtedy „bardzo dobre” (por. Rdz 1, 31). Ukazana jest wyższość człowieka nad innymi stworzeniami, jednak roślinność i zwierzęta są bogactwem ziemi. Nie wolno nam więc być obojętnymi na to, co czują zwierzęta i czy środowisko naturalne się nie degraduje.
Dlaczego przyrody nie można absolutyzować?
Przyroda jest środowiskiem życia, wspólnym domem dla całej rodziny ludzkiej. Została stworzona przez Boga i stanowi Jego dar dla każdego człowieka. Człowiekowi, ze względu na duchowe wartości, przysługuje prymat (priorytet) nad przyrodą. Przyroda pozostaje w relacji instrumentalnej do człowieka. Z tego względu nie można przyrody absolutyzować i wynosić jej ponad godność samej osoby ludzkiej. Panowanie człowieka nad przyrodą powinno jednak mieć charakter moralny, nie może zatem polegać na jej gnębieniu czy nadmiernej eksploatacji. W encyklice Redemptor hominis Jan Paweł II podkreśla, że Stwórca chciał, aby człowiek obcował z przyrodą jako jej rozumny i szlachetny <pan> i <stróż>, a nie jako bezwzględny eksploatator.
Co jest przyczyną degradacji środowiska człowieka?
Przyczyną degradacji środowiska ludzkiego są struktury grzechu, a zwłaszcza tzw. kultura śmierci, szerzona przez wielkie międzynarodowe korporacje. Przybiera ona społeczne i instytucjonalne pozory legalności, a nawet przedstawia się ją jako zdobycz w dziedzinie cywilizacji i praw człowieka, aby usprawiedliwić zbrodnie przeciw ludzkości: wojny, przemoc, ludobójstwo, czystki etniczne, przerywanie ciąży, eutanazję. W tej sytuacji troska o właściwą ekologię ludzką musi być nacechowana zmaganiem z „kulturą śmierci” i promocją „kultury życia”.
Co to znaczy być odpowiedzialnym za środowisko?
Środowisko jest dobrem zbiorowym, przeznaczonym dla wszystkich, toteż i obowiązek jego poszanowania jest wspólny i powszechny. Odpowiedzialność za środowisko obejmuje nie tylko wymogi teraźniejszości, ale rozciąga się również na przyszłość: obecne pokolenia ponoszą odpowiedzialność wobec pokoleń przyszłych.
Dlaczego przyrodę możemy określać jako wielki warsztat pracy?
Panowanie nad przyrodą wyraża się głównie przez pracę. W encyklice Laborem exercens Jan Paweł II uczy, że w procesie pracy „człowiek ujawnia siebie jako tego, który panuje, i potwierdza siebie jako tego, który panuje”, a zarazem człowiek „uczestniczy w dziele swego Stwórcy – i na miarę swoich ludzkich możliwości poniekąd dalej je rozwija
i dopełnia, postępując wciąż naprzód w odsłanianiu ukrytych w całym stworzeniu zasobów i wartości”. Toteż przyroda jawi się jako wielki warsztat pracy.
Jaki styl życia proponuje w swojej nauce Jan Paweł II?
W ramach kształtowania postaw ekologicznych Jan Paweł II między innymi wzywał do odrzucenia konsumpcjonizmu jako stylu życia i do równoczesnego przyjmowania nowych stylów życia, w których szukanie prawdy, piękna i dobra oraz wspólnota ludzi dążących do wspólnego rozwoju byłyby elementami decydującymi o wyborze jakości konsumpcji, oszczędności i inwestycji. Te style życia powinny być inspirowane powściągliwością, umiarkowaniem
i samodyscypliną. Nie może też zabraknąć nam optymizmu, nadziei i kreatywności.
PYTANIA, DYSKUSJA:
- Dlaczego należy chronić przyrodę?
- Jakie największe zagrożenia ekologiczne widzę w otaczającym mnie środowisku? Co mogę zrobić?
- Czy nie ma przesady w zapędach ekologów? Czy nie traktuje się dzisiaj czasami człowieka jako największego pasożyta?
- Trzeba poddać ocenie moralnej nasz stosunek do przyrody. Ale czy zawsze jest to grzech ciężki?
- Dlaczego współczesny człowiek zatraca wrażliwość na piękno i bogactwo przyrody?
Ks. Krzysztof