Currenda 11/2022

(…) wiele osób odwiedza cmentarze, które są, jak mówi o tym samo to słowo – „miejscem odpoczynku”, w oczekiwaniu na ostateczne przebudzenie. Miło jest pomyśleć, że to sam Jezus nas obudzi. Sam Jezus objawił, że śmierć ciała jest jakby sen, z którego On nas wybudzi. Z tą wiarą zatrzymujemy się – również duchowo – przy grobach naszych bliskich, tych, którzy nas kochali i czynili nam dobro. Ale dzisiaj jesteśmy wezwani, aby pamiętać o wszystkich – pamiętać o wszystkich – także tych, o których nikt nie pamięta. Pamiętajmy o ofiarach wojen i przemocy; o tak wielu „maluczkich” świata unicestwionych przez głód i nędzę. Pamiętajmy o tych bezimiennych, którzy spoczywają we wspólnych grobach. Wspominamy braci i siostry, zabitych dlatego, że byli chrześcijanami oraz tych, którzy poświęcili swoje życie, aby służyć innym. Powierzmy Panu szczególnie tych, którzy nas opuścili w minionym roku.
Tradycja Kościoła zawsze zachęcała do modlitwy za zmarłych, w szczególności przez ofiarowanie za nich celebry eucharystycznej: jest ona najlepszą pomocą duchową, jaką możemy dać ich duszom, zwłaszcza tym najbardziej opuszczonym. Podstawą modlitwy za zmarłych jest komunia Ciała Mistycznego. Jak podkreśla Sobór Watykański II, „uznając w pełni tę komunię całego Mistycznego Ciała Jezusa Chrystusa, Kościół pielgrzymujący od zarania religii chrześcijańskiej czcił z wielkim pietyzmem pamięć zmarłych” (Lumen gentium, 50).
Wspomnienie zmarłych, troska o groby i modlitwy w intencji zmarłych są świadectwem ufnej nadziei, zakorzenionej w przekonaniu, że śmierć nie jest ostatnim słowem o ludzkim losie, ponieważ człowiek jest przeznaczony do nieskończonego życia, zakorzenionego i znajdującego swoje wypełnienie w Bogu.

Papież Franciszek o modlitwie za zmarłych

KOMUNIKATY

► REFLEKSJE NAD SŁOWAMI BŁ. EDMUNDA BOJANOWSKIEGO
LISTOPAD: Gdzieś nas posadził Boże, tam wyrastamy i w proch się rozsypujemy po upałach życia naszego. Daj nam, abyśmy cichymi byli jak te zboża nasze, cierpliwymi, czy je grady tłuką, czy upały palą. Daj nam czystość iniewinność.

► 11 LISTOPADA ŚWIĘTO NIEPODLEGŁOŚCI
Wzorem lat ubiegłych zachęcamy oddziały parafialne do zorganizowania spotkania patriotycznego z okazji Narodowego Święta Niepodległości, np. wieczornicy ze śpiewem pieśni patriotycznych, wieczoru poezji patriotycznej, koncertu lub okolicznościowej prelekcji.
Zaprośmy do współpracy wspólnoty parafialne, szkołę lub Samorząd Pomocniczy.
Prosimy o przekazanie informacji o podjętych inicjatywach do biura AK.

► UROCZYSTOŚĆ CHRYSTUSA KRÓLA ŚWIĘTO PATRONALNE POZNAŃ, 20 LISTOPADA 2022
W niedzielę, 20 listopada br. obchodzić będziemy święto patronalne. Z tej okazji serdecznie zapraszamy wszystkich członków i sympatyków Akcji Katolickiej do katedry poznańskiej na uroczystą Mszę św. o godz. 10:00, której przewodniczył będzie ks. abp Stanisław Gądecki, metropolita poznański. Pragniemy dziękować Bogu za kolejny rok naszej pracy formacyjnej i apostolskiego zaangażowania oraz za 25 lat pracy pierwszych oddziałów parafialnych. Dlatego w sposób szczególny zapraszamy prezesów, którzy 23 listopada 1997 roku otrzymali w katedrze poznańskiej legitymacje Akcji Katolickiej oraz członków tych Oddziałów i Księży Asystentów. Będziemy też prosić Boga za wstawiennictwem naszych Patronów o potrzebne łaski na czas, który przed nami i o nowe powołania do naszego Stowarzyszenia. Po Eucharystii przejdziemy do auli Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu, ul. Wieżowa 2/4 na okolicznościowe spotkanie. Księży Asystentów POAK prosimy do koncelebry.

► MATERIAŁY FORMACYJNE NA 2023
Informujemy, że w biurze DIAK można odbierać zamówione materiały formacyjne na 2023 rok.

► MODLITWA ZA ZMARŁYCH ASYSTENTÓW I CZŁONKÓW AKCJI KATOLICKIEJ
Zachęcamy, by podczas listopadowych spotkań formacyjnych polecać w modlitwie zmarłych członków i asystentów Akcji Katolickiej, a także – jeśli to możliwe nawiedzić ich groby. Niech przywołanie w pamięci, Tych którzy odeszli z naszych Oddziałów będzie czasem wyrażenia Bogu wdzięczności za dar Ich życia oraz za wszelkie dobro, które uczynili dla wspólnoty i Kościoła.

► GODZINY PRACY BIURA DIAK
wtorek 13:00 ÷ 16:00
czwartek 13:00 ÷ 17:00

► NUMER KONTA BANKOWEGO DIAK
Bank PEKAO S.A. II/o Poznań
10 1240 1763 1111 0000 1812 9605

ks. Wiesław Łużyński, Toruń, Katecheza XI / 2022:
Miejsce Eucharystii w pracy formacyjnej wspólnot apostolskich,
szczególnie Akcji Katolickiej
Streszczenie / DIAK Poznań

I. Z życia wzięte:
Kardynał Stanisław Ryłko, FORMACJA KATOLIKÓW ŚWIECKICH: WIELKIE WYZWANIE NASZYCH CZASÓW: „Każdy chrześcijanin świecki ma swoją rolę do odegrania i swoje zadanie do wypełnienia zarówno wewnątrz wspólnoty kościelnej (ad intra) jak i na zewnątrz, w stosunku do świata (ad extra). W Kościele nie ma miejsca dla widzów i biernych obserwatorów! Ojciec Święty Franciszek mówił kiedyś o „chrześcijanach balkonowych”, którzy na życie Kościoła patrzą „z wygodnego balkonu”, „na dystans”, unikając bezpośredniego zaangażowania w jego misję.
Odpowiedzią na to chrześcijaństwo „balkonowe” jest wizja Kościoła misyjnego… Pięknie streścił tę misję starożytny autor Listu do Diogneta: „Czym dusza w ciele, tym w świecie są chrześcijanie…!”. Właśnie ta eklezjologia komunii jest fundamentem formacji wiernych świeckich”.

II. Rozważanie:
Współcześnie na człowieka oddziałują wielorakie siły. Postępuje sekularyzacja. Przemożny jest wpływ mediów. Tkanka kulturowa współczesnych społeczeństw nie zawiera już wartości inspirowanych wiarą. Chrześcijanie żyją coraz bardziej w kulturowej diasporze. Środowiska ich życia i pracy stają się coraz bardziej laickie. Dlatego konieczne jest wzmocnienie wewnętrznej siły człowieka. Brak formacji może doprowadzić do tego, że człowiek niczym pusty w środku karton zostanie zmiażdżony przez oddziałujące na niego siły zewnętrzne. Ludzkie wnętrze nie może być puste. Niezbędne jest formowanie sumienia. Wiara musi być ugruntowana. Jej prawdy dogłębnie poznane. Zasady moralne przyjęte sercem. Formacja, zwłaszcza prowadzona w ramach Akcji Katolickiej, ma prowadzić do odkrycia Jezusa, umiłowania Go i utożsamienia się z Nim.
Chrystus w czasie swej publicznej działalności świadomie tworzy Kościół. Ważnym etapem jego kształtowania się jest ostatnia wieczerza, którą Jezus spożywa ze swoimi uczniami. Wspólnota, którą zgromadził Chrystus, stała się Kościołem, gdy Pan, dając uczniom swoje Ciało i Krew pod postaciami chleba i wina, powiedział: „To czyńcie na moją pamiątkę”. Kościół jest odpowiedzią na to zadanie. Można powiedzieć, że on jest Eucharystią. W każdej epoce żywy Kościół będą tworzyć ci, którzy rzeczywiście uczestniczą we Mszy świętej. Wokół Eucharystii powinna skupiać się również praca formacyjna Akcji Katolickiej.
Zwróćmy uwagę, że tradycja Kościoła używa tego samego określenia Corpus Christi w odniesieniu do ciała Jezusa – Syna Maryi, Ciała eucharystycznego oraz Mistycznego Ciała Chrystusa, jakim jest Kościół. Jezus jest realnie obecny w Najświętszym Sakramencie. Modlimy się do Niego, adorujemy Go, okazujemy Mu jak największą cześć oraz szacunek i oddanie. Jednoczymy się z Nim w czasie Komunii świętej. Wspólnotę wiernych tworzą wszyscy ci, którzy uczestniczą w tej wielkiej tajemnicy wiary, jaką jest Eucharystia. Tworzą ją przede wszystkim ci, którzy angażują się w jej życie, którzy należą do wspólnot i stowarzyszeń kościelnych. Szczególnie należący do Akcji Katolickiej – stowarzyszenie to znajduje się przecież w samym sercu Kościoła.
Akcja Katolicka nie jest jedną z wielu wspólnot apostolskich w Kościele. Jest stowarzyszeniem o charakterze publicznym. Jej członkowie starają się promować wartości Chrystusowej Ewangelii w tej sferze życia. Również Eucharystia ma charakter publiczny. Udając się na Mszę świętą, wychodzimy ze swego domu lub mieszkania. Opuszczamy prywatną sferę życia i zmierzamy do kościoła, by publicznie wyrazić swoją wiarę. Eucharystia nie jest kultem prywatnym, czymś przynależnym tylko jednostce, która wybiera sobie jakąś formę modlitwy, kultu, obrzędu religijnego. Msza święta jest kultem wspólnotowym. Zaproszeni do niej są wszyscy. Eucharystia ma obejmować również każdą sferę życia.

III. Wnioski i postulaty pastoralne:
➢ Chrześcijanie w różny sposób wyrażają swoją więź z Kościołem. Wierni świeccy wyrażają ją, poprzez słowa: nasz ksiądz, nasza parafia, nasz kościół. Wypowiadając je, wyrażają swój związek ze wspólnotą parafialną, świątynią, w której się modlą, oraz z kapłanem, który im służy. Również duchowni często mówią: moja parafia, mój kościół, nasza diecezja. Te słowa świadczą o autentycznej miłości do Kościoła i pragnieniu służby dla niego. Ważne, byśmy w ramach Akcji Katolickiej kształtowali w sobie takie postawy. Tak powinni odnosić się do wspólnoty Kościoła zarówno asystenci kościelni stowarzyszenia, jak i wierni świeccy zrzeszeni w Akcji Katolickiej.
➢ Jest jednak jeszcze inna strona traktowania Kościoła jako „naszej” wspólnoty. W okresie posoborowym wielu katolików uwierzyło, że jest on tylko nasz, w tym sensie, że można go dowolnie reformować, tak jakby był zwykłą ludzką organizacją. Zapomnieliśmy, że jest on Chrystusowy. Nie wolno nam ignorować nauczania Jezusa Chrystusa na temat wiary i moralności.
➢ Dlaczego spotkanie z Chrystusem eucharystycznym jest tak ważne? Przede wszystkim dlatego, że Jego śmierć przyniosła wszystkim ludziom największe szczęście, zbawienie, życie wieczne. Jego śmierć otworzyła Jego przyjaciołom bramę do nieba. Owoce Jego śmierci są dla nas dostępne w Komunii świętej. Pan mówi: „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne”. Kto spożywa Jego Ciało, przyjmuje dar zbawienia – przyjmuje zbawienie wysłużone wszystkim na krzyżu.

Króluj nam Chryste! – ks. Roman

nr 11 listopad 2022 currenda s. 1 (2)

AK_Katecheza_2022_11_Currenda