Currenda 12/2021
25 listopada 2021|17:58
Adventus to łacińskie słowo, które można tłumaczyć jako «przyjście», «przybycie», «obecność». W języku starożytnego świata był to termin techniczny, odnoszący się do przybycia osoby sprawującej odpowiedzialny urząd, w szczególności wizyty króla lub cesarza w prowincji, ale stosowano go również w odniesieniu do istoty boskiej, która wychodziła ze swojego ukrycia i okazywała w ten sposób swoją boską moc, a tej obecności odpowiadało uroczyste sprawowanie kultu. Przejmując termin Adwent, chrześcijanie chcieli wyrazić szczególny stosunek, jaki łączył ich z ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Chrystusem. On jest Królem, który zechciał nas nawiedzić, przybywając do ubogiej krainy zwanej ziemią, a po swoim zmartwychwstaniu oraz wniebowstąpieniu zapragnął pozostać z nami nadal; tę Jego tajemniczą obecność odczuwamy w zgromadzeniu liturgicznym. Sprawując Eucharystię, głosimy bowiem, że On nie oddalił się od świata, nie pozostawił nas samych, i choć nie możemy Go zobaczyć ani dotknąć, jak dzieje się z rzeczami materialnymi i namacalnymi, to On jest z nami i pośród nas, a wręcz w nas, gdyż może przyciągnąć do siebie i dać udział w swoim życiu każdemu wierzącemu, który otworzy przed Nim serce. Adwent to zatem uczczenie pamiątki pierwszego przyjścia wcielonego Pana z myślą o Jego ostatecznym powrocie, a jednocześnie uznanie, że obecny pośród nas Chrystus jest naszym towarzyszem drogi w życiu Kościoła, który sprawuje tę tajemnicę. Ta świadomość (…), umacniana słuchaniem Słowa Bożego, powinna pomóc nam widzieć świat innymi oczami, odczytywać poszczególne wydarzenia życiowe i dziejowe jako słowa, które kieruje do nas Bóg jako znaki swojej miłości, zapewniające nas o Jego bliskości w każdej sytuacji. Ta świadomość powinna nas zwłaszcza przygotować na Jego przyjęcie, gdy «ponownie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych, a Jego królestwu nie będzie końca», jak powtórzymy za chwilę w Credo. W tej perspektywie Adwent staje się dla wszystkich chrześcijan czasem oczekiwania i nadziei, uprzywilejowanym czasem słuchania i refleksji, pod warunkiem, że damy się poprowadzić liturgii, wzywającej nas do wyjścia na spotkanie Panu, który nadchodzi. (…)
Benedykt XVI – I Niedziela Adwentu, 2008
KOMUNIKATY
►REFLEKSJE NAD SŁOWAMI BŁ. STEFANA KARD. WYSZYŃSKIEGO
GRUDZIEŃ: Sercem nie można służyć za pieniądze, sercem służy się za darmo, bezinteresownie.
►UROCZYSTOŚĆ CHRYSTUSA KRÓLA ŚWIĘTO PATRONALNE
Podobnie jak w latach ubiegłych w Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata podczas Mszy św. dziękowaliśmy Bogu za kolejny rok naszej formacji i apostolskiego zaangażowania. Obecny rok to czas szczególnej wdzięczności za 25 lat działalności odrodzonego po długiej przerwie naszego stowarzyszenia. Po Eucharystii została odsłonięta i poświęcona tablica pamiątkowa, która jest widomym znakiem tej wdzięczności.
Podczas akademii, w sali Muzeum Archidiecezjalnego wysłuchaliśmy wystąpienia ks. dra Mirosława Tykfera na temat synodu.
Uhonorowano także pięciu członków Akcji Katolickiej. Tytuł „Zasłużony dla Akcji Katolickiej Archidiecezji Poznańskiej otrzymali: Danuta Dąbrowska-Orlik oraz Teresa i Zenon Krzysztoń z POAK przy parafii pw. św. Józefa Oblubieńca NMP w Obornikach, Anna Gulcz z POAK przy parafii pw. MB Wspomożycielki Wiernych w Swarzędzu oraz Adrian Zając z POAK przy parafii pw. Wniebowstąpienia Pańskiego w Poznaniu. Wszystkim uhonorowanym gratulujemy i dziękujemy za zaangażowanie w życie Kościoła.
►SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚCI POAK ZA 2021
W załączeniu przesyłamy uaktualniony druk sprawozdania. Podobnie jak w latach ubiegłych prosimy o wypełnienie i przesłanie go do 17 grudnia br. mailem (skan) lub pocztą na adres biura. Bardzo prosimy Państwa Prezesów o dotrzymanie terminu.
►POSIEDZENIE RADY DIAK
Informujemy, że zaplanowane na sobotę, 11 grudnia br. posiedzenie Rady DIAK zostaje przełożone na sobotę, 15 stycznia 2022 roku. Szczegóły w kolejnej currendzie.
►GODZINY PRACY BIURA
wtorek 13:00 ÷ 16:00
czwartek 13:00 ÷ 17:00
►NUMER KONTA BANKOWEGO
Bank PEKAO S.A. II/o Poznań
10 1240 1763 1111 0000 1812 9605
ks. Wojciech Kućko, Katecheza XII / 2021:
Związek Eucharystii z kultem maryjnym.
Streszczenie / DIAK Przemyśl i DIAK Poznań.
I. Wprowadzenie:
Sakrament Eucharystii jest przestrzenią budowania więzi z Chrystusem, który jest realnie i substancjalnie obecny w najświętszych postaciach. Zgłębiając tajemnicę Eucharystii, dochodzimy także do wniosku, jak wiele zawdzięczamy Maryi, Matce Bożej. Dzięki Niej na ziemi Słowo stało się ciałem. Duchowość maryjna, jak pokazuje św. Jan Paweł II, zwłaszcza w encyklice Ecclesia de Eucharistia, może być także bardzo pomocna w lepszym i bardziej dojrzałym przeżywaniu tajemnicy mszy świętej.
II. Rozważanie:
Jan Paweł II w Encyklice Ecclesia de Eucharistia, 53 pisze: Jeśli chcemy ponownie odkryć ścisłą więź, jaka istnieje między Kościołem i Eucharystią, w całym jej bogactwie, nie możemy zapomnieć o Maryi, Matce i Wzorze Kościoła.
Zgłębiając tajemnicę Eucharystii, dochodzimy do wniosku, jak wiele zawdzięczamy Maryi. Dzięki Niej na ziemi Słowo stało się ciałem. Maryja przyniosła światu i ludziom nową nadzieję, która stała się naszym udziałem dzięki męce, śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa.
Sztuka chrześcijańska w bogatej symbolice starała się ukazać więź Maryi z Eucharystią, przedstawiając ją jako tabernakulum albo monstrancję, w której spoczęło Boże Ciało. Nawiązał do tej tradycji Jan Paweł II, który we wspomnianej encyklice napisał o Maryi, że jest Ona „pierwszym” tabernakulum w historii, w którym Syn Boży pozwala się adorować Elżbiecie “promieniując” swoim światłem poprzez oczy i głos Maryi.
W XV wieku pojawiła się w ikonografii chrześcijańskiej i trwała aż do XVIII wieku tradycja ukazywania Maryi jako szafarki Eucharystii.
W 2002 r., Jan Paweł II wprowadził do różańca tajemnice światła, wśród których znajduje się tajemnica ustanowienia Eucharystii. W ten sposób jasno widać, jak Maryja prowadzi do przeżywania obecności Chrystusa w sakramencie ołtarza.
Maryja wskazuje na istotę przyjmowania komunii świętej. Jej fiat wypowiedziane przy zwiastowaniu jest tożsame ze słowem amen, które wypowiadane jest przez osobę, przystępującą do komunii świętej.
Kolejny wymiar Eucharystii, który można dostrzec w życiu Maryi Dziewicy, to jej charakter ofiarny. Maryja poprzez cierpienie realizuje konsekwentnie swoje “tak” i totalne zawierzenie Bogu.
Konsekwencją pamiątki Kalwarii jest, zdaniem św. Jana Pawła II, wzięcie Maryi za Matkę, a jednocześnie uświadomienie sobie Jej obecności we wszystkich celebracjach eucharystycznych Kościoła. Warto zauważyć słowa, którymi w różnych modlitwach eucharystycznych Kościół przyzywa we mszy świętej wstawiennictwa Maryi.
Duchowe rozumienie roli Maryi w dziele eucharystycznym Jej Syna można odczytać z pomocą hymnu Magnificat, który wyśpiewała, kiedy stała się monstrancją, niosącą Jezusa do swych krewnych.
Także papież Benedykt XVI zauważył związek Maryi Dziewicy z Eucharystią. Jego zdaniem tajemnica wniebowzięcia Maryi pozwala nam uchwycić, czym jest nadzieja chrześcijańska dla nas, pielgrzymujących na ziemi, dla których pokarmem przetrwania jest właśnie Eucharystia. Od Zwiastowania do Zesłania Ducha Świętego Maryja z Nazaretu jawi się jako osoba, której wolność jest całkowicie poddana woli Bożej.
Święty Ireneusz uważał, że ten, kto nie rozumie wcielenia, nie będzie mógł zrozumieć także Eucharystii.
III. Wnioski i postulaty pastoralne:
- Ważnym zadaniem jest dostrzeganie prawdziwego miejsca Maryi w czasie liturgii mszy świętej. Dobrym ćwiczeniem duchowym byłoby zwracanie uwagi na wskazane w powyższej katechezie miejsca wypowiadania przez kapłana słów modlitw eucharystycznych, w których wspominana jest Matka Boża.
- Właściwym przygotowaniem do sprawowania i uczestniczenia w Eucharystii może być odmawianie modlitwy różańcowej. Grupy i stowarzyszenia parafialne mogłyby przygotować grafik prowadzenia różańca w danej wspólnocie przez cały rok, wraz z rozważaniami podprowadzającymi np. pod teksty czytań mszalnych dnia.
- W kalendarzu liturgicznym w ciągu roku wiele razy i pod wieloma tytułami wspominana jest Najświętsza Maryja Panna. Członkowie Akcji Katolickiej mogliby w takie maryjne dni bardziej zaangażować się w animowanie liturgii.
- Szczególnym wyzwaniem jest dziś odnowa modlitwy liturgią godzin, zwłaszcza jej łączenia ze mszą świętą. Warto przemyśleć, czy nie byłoby możliwe szersze zastosowanie, np. nieszporów z niedzielną eucharystią, podczas których śpiewa się hymn Maryi, Niewiasty Eucharystii.
- Miesiące maj i październik są doskonałą okazją do budowania właściwego rozumienia roli Maryi w ekonomii zbawienia. Nabożeństwa majowe i różańcowe bardzo często odprawiane są przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, co daje możliwość duchowego zjednoczenia przeżyć kultu maryjnego i czci do Chrystusa eucharystycznego. Stowarzyszenia i grupy parafialne powinny czuć szczególną odpowiedzialność za udział, a także przygotowanie takich nabożeństw w swoich wspólnotach.
- Warto podjąć trud zgłębiania, w jaki sposób problematyka związku Maryi z Eucharystią była ukazywana w sztuce chrześcijańskiej. Pozwoli to zobaczyć głębsze rozumienie kwestii i będzie okazją do odkrycia bogactwa myśli chrześcijańskiej.
Króluj nam Chryste! – ks. Roman
