Currenda 12/2015

W pierwszą niedzielę Adwentu rozpoczynamy nowy rok liturgiczny, to znaczy nową drogę Ludu Bożego z Jezusem Chrystusem, naszym Pasterzem, który prowadzi nas w dziejach, ku wypełnieniu Królestwa Bożego. (…) Odkrywamy na nowo piękno tego, że wszyscy jesteśmy w drodze: Kościół, ze swoim powołaniem i misją, i cała ludzkość, narody, cywilizacje, kultury – wszyscy w drodze na drogach czasu.
(…) Ta podróż nigdy się nie kończy. Tak jak w życiu każdego z nas zawsze trzeba wyruszać na nowo, podnieść się, odnajdywać na nowo poczucie celu naszego istnienia, tak też wielka rodzina ludzka musi zawsze odnawiać wspólną perspektywę, ku której zdążamy. Perspektywę nadziei, by dokonać dobrej podróży! Okres Adwentu, który dziś na nowo rozpoczynamy przywraca nam perspektywę nadziei, nadziei, która nie zawodzi, ponieważ opiera się na Słowie Bożym. Nadzieja ta nie zawodzi, bo Pan nigdy nie zawodzi!(…) Wzorem takiej postawy duchowej, tego sposobu bycia i podążania drogą życia jest Maryja Panna. Prosta wiejska dziewczyna, która nosi w sercu całą nadzieję Boga! W jej łonie, nadzieja Boga przyjęła ciało, stała się człowiekiem, stała się historią: Jezusem Chrystusem. Jej Magnificat jest kantykiem wędrującego Ludu Bożego, wszystkich ludzi, którzy pokładają nadzieję w Bogu, w moc Jego miłosierdzia. Dajmy się Jej prowadzić w tym czasie oczekiwania i aktywnego czuwania, bo Ona jest matką, wie jak nas prowadzić!

Papież Franciszek podczas modlitwy Anioł Pański
Rzym, 1 grudnia 2013 roku

KOMUNIKATY

► REKOLEKCJE ADWENTOWE 11-13 GRUDNIA 2015

Zgodnie z zapowiedzią Rekolekcje adwentowe poprowadzi ks. prałat Józef Niżnik, Asystent Diecezjalny Akcji Katolickiej Archidiecezji Przemyskiej. Zapraszamy również ks. Asystentów POAK.

Ramowy program:

Piątek

Kaplica Wydziału Teologicznego w Poznaniu, ul. Wieżowa 2/4

• godz. 18.00 Msza św., konferencja

Sobota

Dom Główny Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu, ul. Panny Marii 4

• godz. 9.00-13.00 modlitwa i konferencje
• godz. 13.30 – obiad
• godz. 14.15-16.00 – Posiedzenie Rady DIAK (członkowie)

Dla pozostałych uczestników rekolekcji Kaplica Wydziału Teologicznego, ul. Wieżowa 2/4

• godz. 14.30 – Adoracja Najświętszego Sakramentu, Koronka do Bożego Miłosierdzia, Sakrament Pokuty

Dla wszystkich uczestników rekolekcji

• godz. 16.30 – konferencja, Msza św.

Niedziela

Dom Główny Towarzystwa Chrystusowego godz. 9.00 – Msza św.

• godz. 10-12.15 modlitwa i konferencje
• godz. 12.30 – obiad (zakończenie rekolekcji)

►POSIEDZENIE RADY DIAK

Serdecznie zapraszamy PT Członków Rady DIAK: Prezesów POAK oraz osoby nominowane przez Metropolitę Poznańskiego na spotkanie w sobotę, 12 grudnia br. o godz. 14.15 w auli Domu Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej w Poznaniu, ul. Panny Marii 4.
W programie: przyjęcie Programu działania, Planu finansowego i Kalendarium, na 2016 rok oraz wybory kandydatów na Prezesa DIAK. Bardzo prosimy wszystkich Członków Rady o udział w tym spotkaniu.

►SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚCI POAK

Bardzo prosimy o złożenie do dnia 12 stycznia 2016 roku sprawozdania z działalności POAK wg załączonego wzoru.

►BAL KARNAWAŁOWY

XIV BAL KARNAWAŁOWY odbędzie się w sobotę, 30 stycznia 2016 r. o godz. 19.30 w sali Domu Żołnierza w Poznaniu. Koszt 300 zł od pary. Serdecznie zapraszamy członków, sympatyków i przyjaciół Akcji Katolickiej. Zaproszenia do nabycia w biurze DIAK.

►GODZINY PRACY BIURA DIAK

wtorek 13.00 ÷ 18.00
czwartek 13.00 ÷ 17.00

►NUMER KONTA BANKOWEGO DIAK

Bank PEKAO S.A. II/o Poznań
10 1240 1763 1111 0000 1812 9605

ks. Jan Klinkowski, Katecheza XII / 2015:
Potrzeba ascezy i akomodacji w życiu chrześcijańskim (streszczenie).

1. Z życia wzięte:

W historii chrześcijaństwa rozwijały się rozmaite praktyki pokutne. Eustacjusz, metropolita Salonik w XII wieku, pozostawił wykaz różnorodnych praktyk pokutnych praktykowanych przez mnichów. Bywali wśród nich nadzy, którzy wyrzekli się odzienia i troski o swe ciało; tacy, którzy nie dbali o swe włosy, aby wyzwolić się w ten sposób od niebezpieczeństwa i zniewieściałości; tacy, co spali na gołej ziemi lub „upadłszy na ziemię, wznosili wzrok ku górze”; tacy, co chodzili bez obuwia lub pokrywali się błotem; tacy, co się nie myli lub nie myli swych stóp; milczący; żyjący w spelunkach; noszący żelazne łańcuchy; żyjący na wierzchu drzewa lub w domkach zbudowanych na palu; żywcem pogrzebani, czyli przykryci po części ziemią; żyjący na kolumnach. Zmiany zachodzące w mentalności i obyczajach na przestrzeni wieków rzutują na pojęcie i praktykę ascezy. Surowość, a nawet okrucieństwo dawnej ascezy, jej rzucanie się w oczy więcej nas dziwią, zaskakują, niż przyciągają do naśladowania.

2. Pismo Święte:

• „Wtedy Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła. A gdy przepościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, odczuł w końcu głód” (Mt 4,1-2, por. Łk 4,1-2, Mk 1,12-13).
• „Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy… Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie” (Mt.6,16-18).
• „Okazujemy się sługami Boga przez wszystko: przez wielką cierpliwość, wśród utrapień, przeciwności i ucisków, w chłostach , więzieniach, podczas rozruchów, w trudach, nocnych czuwaniach i w postach” (2 Kor 6,4-5).

3. Przykład z życia świętych:

• Św. Ignacy miał trafną ocenę ludzi rozmiłowanych w długich modłach i surowych umartwieniach zewnętrznych. Uważał, że tacy ludzie są niebezpieczni, bo uparci przy swoim zdaniu, przywiązani do swoich pobożnych praktyk i surowości, nadto wyniośli i gardzący tymi, którzy żyją zwyczajnie (zob. Pisma wybrane, t. II, s. 432, 478, 520).
• Bł. John Henry kardynał Newman daje proste rady dla prowadzenia życia ascetycznego: „Nie leż w łóżku niż wymaga tego czas odpoczynku. Pierwsze myśli kieruj ku Bogu. Pobożnie odwiedzaj Najświętszy Sakrament. Jedz i pij na chwałę Bożą. Dobrze odmawiaj różaniec, bądź skupiony i wystrzegaj się złych myśli. Należycie odbywaj rozmyślania i rób codziennie rachunek sumienia. Kładź się spać o odpowiedniej porze”.

4. Nauczanie Kościoła:

• Chrześcijanin w poście naśladuje samego Mistrza, który udał się na pustynię i poszcząc, uczył nas podejmować walkę ze złem. Chrześcijanin, poszcząc, partycypuje w pragnieniu, które Jezus znosił na krzyżu. Wszakże „droga do doskonałości wiedzie przez krzyż. Nie ma świętości bez wyrzeczenia i bez walki duchowej. Postęp duchowy zakłada ascezę i umartwienie, które prowadzą stopniowo do życia w pokoju i radości błogosławieństw” [Katechizm Kościoła Katolickiego, 2015].
• Definicja: Asceza to postawa przyjętych zobowiązań i dobrowolnych praktyk wyrzeczenia się pewnych dóbr, wartości, rodzajów aktywności życiowej oraz ograniczenie lub modyfikowanie sposobu bycia nakierowane na uświęcenie, osiągnięcie doskonałości i zbawienie.
• Rodzaje praktyk ascetycznych: Do najczęściej spotykanych praktyk ascetycznych należą posty, pokuta, kontemplacja, modlitwa, milczenie, życie pustelnicze lub w zgromadzeniu o ściśle określonej regule.
• Motywacja: Asceza w postaci różnorodnych postów musi posiadać właściwą motywację. Samo odmawianie sobie czegoś, jakiegoś pokarmu czy napoju, może przybierać rozmaite znaczenia i nie zawsze jest wyrazem ascezy lub religijności. Wszak ludzie nie jadają ze względów ekonomicznych (skąpstwo), estetycznych („zachowanie linii”), medycznych (przeróżne diety) czy społecznych (głodówki w ramach protestów), które z postem – poza zewnętrznym podobieństwem – nie mają nic wspólnego.

5. Nasze zadania:

• Współczesny świat oczekuje od przedstawicieli wspólnoty Kościoła stylu życia opartego na skromności. Zatem wszelki przepych w życiu chrześcijańskim, postawach liturgicznych, może być odbierany jako brak autentycznego naśladowania Chrystusa, który solidaryzował się z ludźmi ubogimi.
• Przywrócenie w świadomości życia chrześcijańskiego właściwego przeżywania okresów pokutnych w życiu Kościoła, a zwłaszcza Wielkiego Postu, może otworzyć serca wielu ludzi na drogę Ewangelii.
• Znakiem czasów stało się pragnienie podróżowania i poznawania nowych kultur. W tę postawę współczesnego człowieka należy wpisywać ideę pielgrzymowania, w której może pojawiać się aspekt pokutny.
• Kolejnym znakiem czasów stało się niemal powszechne dążenie do zdrowego odżywiania się, co może otworzyć szerokie pole działania dla praktykowania postów, które nie tylko wpływają na ciało, ale przede wszystkim ducha człowieka.
• W praktykach ascetycznych chrześcijanin wprowadza kontrolę nad swoim życiem, przede wszystkim nad namiętnościami oraz poprzez praktyki medytacyjne i kontemplację rozpoznaje wolę Bożą w dziejach świata. Zatem nie ponura postawa, ale pogoda ducha towarzyszą pracy nad sobą, by żyć pełniej dla innych. Jak zauważa Blaise Pascal: „Pogodna zgoda na siebie z pragnieniem przerośnięcia siebie, stania się choć trochę lepszym, milszym Bogu i ludziom. Jest to proste, pokorne, rzetelne i pociągające pojmowanie ascezy”.

Króluj nam Chryste!
ks. Roman

2015 grudzien currenda s.1

Katecheza 2015_12_Currenda_Grudzien