Currenda 13/2016

(…) Adventus to łacińskie słowo, które można tłumaczyć jako «przyjście», «przybycie», «obecność». W języku starożytnego świata był to termin techniczny, odnoszący się do przybycia osoby sprawującej odpowiedzialny urząd, w szczególności wizyty króla lub cesarza w prowincji, ale stosowano go również w odniesieniu do istoty boskiej, która wychodziła ze swojego ukrycia i okazywała w ten sposób swoją boską moc, a tej obecności odpowiadało uroczyste sprawowanie kultu.
Przejmując termin Adwent, chrześcijanie chcieli wyrazić szczególny stosunek, jaki łączył ich z ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Chrystusem. On jest Królem, który zechciał nas nawiedzić, przybywając do ubogiej krainy zwanej ziemią, a po swoim zmartwychwstaniu oraz wniebowstąpieniu zapragnął pozostać z nami nadal; tę Jego tajemniczą obecność odczuwamy w zgromadzeniu liturgicznym. Sprawując Eucharystię, głosimy bowiem, że On nie oddalił się od świata, nie pozostawił nas samych, i choć nie możemy Go zobaczyć ani dotknąć, jak dzieje się z rzeczami materialnymi i namacalnymi, to On jest z nami i pośród nas, a wręcz w nas, gdyż może przyciągnąć do siebie i dać udział w swoim życiu każdemu wierzącemu, który otworzy przed Nim serce. Adwent to zatem uczczenie pamiątki pierwszego przyjścia wcielonego Pana z myślą o Jego ostatecznym powrocie, a jednocześnie uznanie, że obecny pośród nas Chrystus jest naszym towarzyszem drogi w życiu Kościoła, który sprawuje tę tajemnicę. Ta świadomość, drodzy bracia i siostry, umacniana słuchaniem Słowa Bożego, powinna pomóc nam widzieć świat innymi oczami, odczytywać poszczególne wydarzenia życiowe i dziejowe jako słowa, które kieruje do nas Bóg jako znaki swojej miłości, zapewniające nas o Jego bliskości w każdej sytuacji. Ta świadomość powinna nas zwłaszcza przygotować na Jego przyjęcie, gdy «ponownie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych, a Jego królestwu nie będzie końca», jak powtórzymy za chwilę w Credo. W tej perspektywie Adwent staje się dla wszystkich chrześcijan czasem oczekiwania i nadziei, uprzywilejowanym czasem słuchania i refleksji, pod warunkiem, że damy się poprowadzić liturgii, wzywającej nas do wyjścia na spotkanie Panu, który nadchodzi. «Przyjdź, Panie Jezu» — to żarliwe wołanie pierwszej wspólnoty chrześcijańskiej musi się stać, (…) również naszym nieustającym pragnieniem, aspiracją Kościoła wszystkich czasów, który oczekuje i przygotowuje się na spotkanie ze swoim Panem.

Benedykt XVI, Rzym 30 listopada 2008 r.

KOMUNIKATY

►DZIEŃ SKUPIENIA DLA KANDYDATÓW DO AKCJI KATOLICKIEJ
Serdecznie zapraszamy osoby chętne, którym zależy na pogłębianiu swojej formacji duchowej i intelektualnej oraz na podejmowaniu działań apostolskich na terenie parafii i diecezji, na dzień skupienia, któremu towarzyszyć będą słowa „Idźcie i głoście – we wspólnocie”. Odbędzie się on w sobotę, 3 grudnia br. w sali na terenie parafii pw. Świętej Trójcy w Poznaniu. Początek o godz. 14.00. Gościem spotkania będzie m. in. ks. kan. Marek Matyba, pierwszy asystent kościelny KSM, obecnie proboszcz parafii pw. Świętej Trójcy w Poznaniu, asystent POAK. Do udziału w tym spotkaniu, w sposób szczególny, zapraszamy byłych członków KSM.

►SPRAWOZDANIE Z PRACY POAK
W związku z planowanym terminem posiedzenia Rady DIAK na początek stycznia i małą ilością czasu na przygotowanie sprawozdania do KIAK (połowa stycznia) zwracamy się z gorącą prośbą o złożenie sprawozdań z działalności POAK oraz uregulowanie składek (część musimy odprowadzić do KIAK ) do 15 grudnia 2016 r. Wzór sprawozdania w załączeniu. Bardzo prosimy wszystkich Państwa Prezesów o pomoc i wywiązanie się z tych statutowych obowiązków w podanym przez nas terminie.

►SPOTKANIE OPŁATKOWE ORAZ POSIEDZENIE RADY DIAK 7 stycznia 2017 r.
Spotkanie opłatkowe członków Rady DIAK oraz przedstawicieli parafialnych oddziałów odbędzie się w sobotę, 7 stycznia 2017 r. o godz. 11.00 w Sali Archiwum Archidiecezjalnego w Poznaniu. Gościć będziemy Arcybiskupa Stanisława Gądeckiego, Metropolitę Poznańskiego.

Po uroczystości ok. godz. 12.45 rozpoczniemy sprawozdawcze spotkanie Rady DIAK. Przypominamy PT Członkom Rady o tym statutowym obowiązku.

►BAL KARNAWAŁOWY 21 stycznia 2017 r.
Tradycyjnie po raz kolejny serdecznie zapraszamy członków, przyjaciół oraz sympatyków Akcji Katolickiej na XV Bal Karnawałowy w sobotę, 21 stycznia o godz. 19.30 do Sali Bankietowej w Domu Żołnierza w Poznaniu. Koszt od pary 300 zł. Bilety można nabyć w biurze DIAK w godzinach urzędowania. Dodatkowe informacje pod nr tel. 668 385 356. Zapraszamy na dobrą zabawę!

►SPOTKANIA KOLĘDOWE W OKRĘGACH
Zachęcamy do organizowania wieczorów kolędowych w parafiach oraz w ramach utworzonych okręgów. Podtrzymujmy naszą piękną tradycję.

►DO NABYCIA W BIURZE DIAK
Informujemy, że w biurze DIAK, w godzinach urzędowania, można odbierać zamówione na 2017 rok materiały formacyjne Idźcie i głoście. Akcja Katolicka szkołą wiary i apostolstwa.

►GODZINY PRACY BIURA DIAK

wtorek 13.00 ÷ 16.00
czwartek 13.00 ÷ 17.00

►NUMER KONTA BANKOWEGO DIAK

Bank PEKAO S.A. II/o Poznań
10 1240 1763 1111 0000 1812 9605

ks. Jan BARTOSZEK, Katecheza XII / 2016:
Chrześcijanie wobec wyzwań globalizacji – streszczenie.

1. Z życia wzięte:
Znalezione w globalnej sieci Internetu – jeden dzień z życia Polaka:

Kiedy słońce stoi już wysoko nad horyzontem, mieszkający gdzieś tam w Polsce… Kowalski obudzony sygnałem z koreańskiego, kupionego od Rosjan budzika, zapala kupionego na tym samym bazarku u ukraińskiego handlarza papierosa, włącza japońskie radio, z którego cały czas lecą angielskie piosenki, zakłada tureckie dżinsy, wietnamski podkoszulek i chińskie adidasy, po czym z włoskiej lodówki wyciąga duńskie piwo. Siada przed tajwańskim komputerem i przy pomocy karty kredytowej wystawionej przez amerykański bank kupuje nową komputerową grę za pośrednictwem internetowego sklepu z Irlandii. Kiedy coś przekąsi i piwo wywietrzeje mu z głowy, wsiada do czeskiego samochodu żeby pojechać do francuskiego hipermarketu na zakupy. Po uzupełnieniu jedzenia w hiszpańskie owoce, belgijski ser i greckie pomidory wraca do domu, siada na holenderskiej kanapie, by pogadać parę minut przez fińską komórkę…

2. Globalizacja – znakiem czasu i wyzwaniem:
Globalizacja jest to ściślejsza integracja państw oraz ludzi na skalę światową, powstała w wyniku ogromnego postępu technicznego i towarzyszących mu zmian mentalności. Poprzez samoloty, radio, telewizję, telefony, łączność satelitarną, Internet od połowy ubiegłego wieku do dziś odległość między ludźmi całego świata została skrócona w sposób zdumiewający. Dla wielu dziedzin – takich jak handel, ekonomia, polityka, nauka, militaryzm – ma to ogromne znaczenie, bo kto ma szybsze informacje, szybciej może opracować swoją strategię i ma większą szansę na osiągnięcie zamierzonych celów. Globalizacja nie jest wymysłem człowieka. Jest po prostu znakiem czasu i w swojej istocie, jak stwierdził św. Jan Paweł II, nie jest ani dobra, ani zła. Dobry lub zły jest tylko sposób jej prowadzenia oraz realizowane w jej ramach cele. Globalizacja jest wynikiem postępu technicznego, tak więc ci, którzy dysponują najbardziej nowoczesnymi środkami, odnoszą najwięcej korzyści z procesu globalizacji. U bogatych globalizacja powoduje starą jak świat pokusę wyzyskiwania ubogich, narzucania innym korzystnych dla siebie reguł gry, panowania nad ludźmi i nad światem. Należy zauważyć, iż nigdy kraje biedniejsze nie będą miały takich szans jak kraje bogate. Dlatego jesteśmy świadkami, jak globalizacja powoduje, iż bogaci stają się coraz bogatsi, a biedni coraz biedniejsi i liczniejsi. Proces globalizacji swoje żniwo zbiera również w sferze spraw religijnych, społecznych, moralnych i kulturowych. W ostatnich latach można zauważyć niezwykle dynamiczny rozwój kultów religijnych, w których nie ma już mowy o Bogu osobowym, w których wszystko jest dozwolone, takich chociażby jak New Age. Tam, gdzie zamiera prawdziwa religia, natychmiast pojawiają się ciemne, irracjonalne kulty, tworzone arbitralnie przez różnych guru, którzy zrywają z tradycją i doktrynalnymi autorytetami, narzucając zdominowanym prze siebie zwolennikom całkowicie absurdalne wierzenia i praktyki religijne. Kościół spychany jest na margines życia, a jego wpływ na świadomość społeczną, na ludzkie decyzje moralne i na ustanawiane prawa jest zdecydowanie eliminowany. Efektem takiego globalnego myślenia jest fakt, iż urzędnicy państwowi i parlamentarzyści, obejmując swoje urzędy i składając uroczyste przysięgi, przeważnie nie odwołują się do Boga. Uważają, że Boże błogosławieństwo, ani im, ani narodom, nie jest już potrzebne. Chrześcijańskie przekonania spycha się na margines życia jako sprawy nieistotne społecznie. Co więcej, można powiedzieć, że te przekonania są często zwalczane i atakowane jako fundamentalistyczne, ponieważ sprzeciwiają się relatywizmowi moralnemu. Wartości etyczne, ideały i wzorce chrześcijańskie, są odrzucane i wyszydzane. W takiej sytuacji Kościół podejmuje nieustanny wysiłek i walkę o dusze każdego człowieka. Kościół, a więc każdy
chrześcijanin, nie może się godzić na anarchię moralną i libertyński minimalizm etyczny, który dopuszcza deprawacje moralną całych narodów, zabijanie nienarodzonych, starych i chorych oraz wszelkie zaburzenia seksualne. Nie wystarczy zatem tradycyjne statyczne duszpasterstwo, które dociera do niezbyt wielkiej liczby ludzi.

3. Nasze zadania:

• „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,19-20). To Jezusowe wezwanie skierowane do uczniów, ma charakter uniwersalny, a mówiąc dzisiejszym językiem – globalny. Każdy chrześcijanin winien budzić w sobie odpowiedzialność za głoszenie Ewangelii całemu światu, w takim wymiarze, w jakim pozwala mu jego sytuacja życiowa.
• W ramach różnych wspólnot, stowarzyszeń czy grup kościelnych warto wykorzystać możliwości głoszenia Ewangelii, jakie stwarza globalizacja. Wystarczy zadbać odpowiednio o aktualizowanie stron internetowych, publikowanie różnego rodzajów materiałów formacyjnych oraz audiowizualnych.
• Wsłuchiwanie się w Boży głos na modlitwie i rozeznawanie znaków czasu rodzi wiele inspiracji, które poprzez proces globalizacji mogą bardzo skutecznie przenikać z Ewangelią do różnych wymiarów ludzkiego życia.

Króluj nam Chryste! – Serdecznie pozdrawiam ks. Roman

currenda 2016 grudzien