Currenda 4/2017

(…) W tajemnicy paschalnej zawiera się sens ludzkich dziejów i ich dopełnienie. «Dlatego – jak podkreśla Katechizm Kościoła Katolickiego – Wielkanoc nie jest po prostu jednym ze świąt, ale jest „Świętem świąt”, „Uroczystością uroczystości”, tak jak Eucharystia jest Sakramentem sakramentów (Wielkim Sakramentem). Św. Atanazy nazywa Wielkanoc „Wielką Niedzielą”, podobnie jak nie tylko na Wschodzie poprzedzający ją tydzień nazywany jest „Wielkim Tygodniem”. Tajemnica Zmartwychwstania, w której Chrystus unicestwił śmierć, przenika swoją potężną mocą nasz stary czas, aż wszystko zostanie Mu poddane» (n. 1169). (…) w Wielki Czwartek, kontemplować będziemy Chrystusa, który w Wieczerniku w przeddzień swej męki uczynił z siebie dar dla Kościoła, ustanowił służebne kapłaństwo oraz pozostawił swym uczniom nowe przykazanie – przykazanie miłości. Chciał pozostać z nami w sakramencie Eucharystii, stając się naszym pokarmem zbawienia. Po pełnej wymowy Mszy św. in Cena Domini będziemy czuwać wraz z Panem, adorując Go, posłuszni Jego pragnieniu, które wyjawił apostołom w Ogrodzie Oliwnym: «zostańcie tu i czuwajcie ze Mną» (Mt 26, 38). W Wielki Piątek znów będziemy przeżywać tragiczne etapy męki Odkupiciela aż po ukrzyżowanie na Golgocie. Adoracja Krzyża pozwoli nam głębiej pojąć nieskończone miłosierdzie Boga. Przyjmując świadomie to niezmierzone cierpienie, Jednorodzony Syn Ojca stał się ostatecznym orędziem zbawienia dla ludzkości. Oczywiście trudna jest droga Krzyża! Jednakże tylko ona przekazuje nam tajemnicę śmierci, która daje życie. Przeniknięta skupieniem i milczeniem atmosfera Wielkiej Soboty sprzyja temu, byśmy trwając na modlitwie wraz z Maryją oczekiwali na chwalebne wydarzenie zmartwychwstania, doświadczając już jego głębokiej radości. Podczas Wigilii Paschalnej przy śpiewie Gloria uświadomimy sobie piękno naszego przeznaczenia: jesteśmy nową ludzkością, odkupioną przez Chrystusa, który za nas umarł i zmartwychwstał.
Kiedy w dniu Zmartwychwstania w kościołach rozsianych po całej ziemi zabrzmi pieśń Dux vitae mortuus regnat vivus, «choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy» (Sekwencja), będziemy mogli zrozumieć i umiłować do końca Chrystusowy krzyż: na nim to Chrystus na zawsze pokonał grzech i śmierć!

(…) niechaj to Triduum będzie rzeczywiście święte, byśmy radośnie i w pokoju przeżyli Wielkanoc!

Św. Jan Paweł II, audiencja generalna, 22 marca 2002 r.

KOMUNIKATY

►ZMIANY W ZARZĄDZIE DIAK
Informujemy, że w związku z wyborami uzupełniającymi funkcja skarbnika w Zarządzie DIAK powierzona została p. Zofii Fiedler, prezesowi POAK przy parafii pw. Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych w Swarzędzu. Pani Skarbnik będzie też współpracowała z Oddziałami w Okręgu IV (zamiast p. Krystyny Nawrockiej).
Pan Bogusław Szydłowski, prezes POAK przy parafii pw. NMP Wniebowziętej w Śremie, członek Zarządu będzie współpracował z Okręgiem VIII (zamiast p. Krzysztofa Konińskiego).
Pan Krzysztof Koniński będzie współpracował z POAK wchodzącymi w skład Okręgu V (zamiast p. Ewy Jerszyńskiej).
Bardzo serdecznie dziękujemy p. Ewie Jerszyńskiej za wieloletnie prowadzenie spraw finansowych DIAK oraz p. Krystynie Nawrockiej za dotychczasową pracę w Zarządzie DIAK.

►KONKURSY DLA DZIECI I MŁODZIEŻY
Prosimy PT Prezesów o zainteresowanie nauczycieli oraz uczniów ze szkół znajdujących się na ternie parafii do udziału w konkursach. Szczegółowe informacje wraz z regulaminami konkursów znajdują się na stronie www.poznan.ak.org.pl

Zgłoszenia do V Archidiecezjalnego Przeglądu Poezji i Pieśni Patriotycznej przyjmujemy do 20 kwietnia br.

Natomiast prace na konkurs plastyczny można przesyłać do 25 kwietnia br.

Uhonorowanie laureatów Przeglądu oraz zwycięzców konkursu nastąpi w sobotę, 20 maja br.
Serdecznie zapraszamy do udziału.

►ARCHIDIECEZJALNY ZJAZD AKCJI KATOLICKIEJ
W sobotę, 13 maja br. odbędzie się Zjazd Rejonowy członków i sympatyków Akcji Katolickiej. Przeżywać go będziemy w Koziegłowach. Rozpoczniemy o godz. 10.00 w parafii pw. Matki Bożej Fatimskiej. Druga część spotkania będzie miała miejsce w parafii pw. św. Brata Alberta. Koszt uczestnictwa (posiłek) 15 zł. Szczegółowy program w następnej currendzie.

►PIELGRZYMKA NA JASNĄ GÓRĘ
Informujemy, że Ogólnopolska Pielgrzymka Akcji Katolickiej odbędzie się w sobotę, 10 czerwca br. Podobnie jak w latach ubiegłych Zarząd DIAK organizuje wyjazd autokarem. Koszt 60 zł. Szczegółowy program w następnej currendzie.

►GODZINY PRACY BIURA DIAK

wtorek 13.00 ÷ 16.00
czwartek 13.00 ÷ 17.00

►NUMER KONTA BANKOWEGO DIAK

Bank PEKAO S.A. II/o Poznań
10 1240 1763 1111 0000 1812 9605

ks. Jan Bartoszek. Katecheza IV / 2017

Odpowiedzialność chrześcijan za misje ad gentes (streszczenie).

I. Z życia wzięte:
Z Archiwum Oblatów Maryi Niepokalanej: O. Arsène Turquetil o trudnościach prowadzenia misji w Arktyce w 1914r. „To, co jest najbardziej zasmucające, to pozorny brak widzialnych owoców naszego pobytu w tym miejscu. Ojciec wręcz zdaje się całkowicie zniechęcać do tego przedsięwzięcia. Jeśli i my się zniechęcimy, będzie to koniec misji… Ci, którzy rozumieją, że naszym celem jest nauczenie ich czegoś, przychodzą do nas, albo trzymają się z daleka, w zależności od tego, czy nauka im się podoba lub nie. Ci, którzy tego nie rozumieją, nie czują w ogóle potrzeby, żeby nas odwiedzać, wiedząc, że nie zajmujemy się handlem. A przy tym wszyscy wydają się pozostawać pod wpływem białych, których dotąd spotykali i spotykają, ponieważ owi biali żyją w całkowitej sprzeczności z zasadami, których nauczamy: nie zachowują niedzieli i nie stosują się do żadnych zasad moralnych” (P. Zając OMI, Kościół katolicki za kołem polarnym, Kraków 2012, s. 188-189).

II. Rozważanie:
Każdy wierny na mocy chrztu i bierzmowania zostaje wewnętrznie zobowiązany do głoszenia Ewangelii. Często jednak pojmujemy sprawę głoszenia Ewangelii jako obowiązek Kościoła, przez który rozumiemy biskupów, księży czy
siostry zakonne. Tworzy się przez to fałszywa wizja Kościoła, który podzielony jest na dwie grupy: ewangelizujących i ewangelizowanych. Tymczasem ten podział jest obcy chrześcijańskiej myśli o Kościele. Każdy bowiem członek Kościoła ma otwierać się na ewangeliczną prawdę, a jednocześnie ewangelizować. Kościół uczy, że miarą ewangelizacji jest świadectwo dawane przez chrześcijan.
Święty Jan Paweł II w Redemptoris missio napisał, że „tylko w wierze misje znajdują zrozumienie i oparcie” (RM s. 4). Z tych słów wyraźnie wynika, iż u źródeł otwartości wspólnoty parafialnej czy jednostki na Kościół powszechny, leży wiara. Nie można inaczej patrzeć na misje ad gentes, jak tylko w perspektywie wiary. Misji więc nie możemy sprowadzić do gestu pomocy humanitarnej, która jest wynikiem ludzkiego uczucia czy też poczucia międzyludzkiej solidarności i sprawiedliwości. Stąd nasz obowiązek misyjny nie wyczerpuje się w geście złożenia ofiary na tacę w niedzielę misyjną. Często w tym dorównują nam, a nawet prześcigają nas ateiści, otwierając swoje kieszenie i przekazując swój grosz na dobry cel. Misje ad gentes to także stały niepokój, jak nauczał św. Jan Paweł II: „Nie możemy być spokojni, gdy pomyślimy o milionach naszych braci i sióstr, tak jak my odkupionych krwią Chrystusa, którzy żyją nieświadomi Bożej miłości” (RM s. 86).
Misje ad gentes to również wyzbycie się wizji swojego, miejscowego Kościoła, jako najbardziej godnego uwagi i zachwytu, potrzebującego sił duchowych i materialnych. Każde skupienie uwagi na sobie i swoich potrzebach nie jest
postawą misyjną, a co za tym idzie chrześcijańską. Papież tworzy swego rodzaju alternatywę: albo-albo. Albo wspólnota będzie zainteresowana misjami – i wówczas będzie odzwierciedlać ducha prawdziwie chrześcijańskiego otwarcia, albo misje odsunie na dalszy plan – i wówczas nie bardzo przysługuje jej prawo określania siebie jako w pełni chrześcijańskiej. Należy także wspomnieć, iż w dzieło misji ad gentes mają być zaangażowane wszystkie Kościoły, nie tylko te, które w obiegowej opinii „mogą sobie na to pozwolić”. Św. Jan Paweł II w orędziu na Niedzielę Misyjną 1992 roku przypomina, że żadna parafia, nawet ta, która – po ludzku rzecz biorąc – sama potrzebuje pomocy, nie jest zwolniona z misyjnej współpracy. Duch prawdziwego otwarcia i odpowiedzialności za misje ad gentes to duch dawania ze swego ubóstwa. Papież przypomina, iż powodzenie nowej ewangelizacji zależy właśnie od naszego zaangażowania w ewangelizację ludów pogańskich. Tłumaczenie, że misje mamy u siebie, w naszych miastach czy za wschodnią granicą, i chętnie byśmy zastąpili działalność misyjną Kościoła właśnie troską o „wtórnych” pogan, którzy żyją wśród nas czy blisko nas jest uchylaniem się od odpowiedzialności wynikającej z faktu, że jesteśmy Kościołem Chrystusa.

III. Nasze zadania:
Św. Jan Paweł II jako pierwszy misjonarz Kościoła przypominał chrześcijanom, że cecha misyjności jest nie tylko ozdobą parafii, ale czymś, co stanowi jej naturalny wymiar duchowy. Ponadto w encyklice Redemptoris missio św. Jan Paweł II napisał jasno, że umisyjnienie parafii jest jak najbardziej zwyczajnym punktem duszpasterstwa. W myśl tego, co wyżej zostało powiedziane, odpowiedzialność chrześcijan za misje ad gentes jako duszpasterstwo zwyczajne, winna przejawiać się w pewnej regularności modlitwy wspólnoty parafialnej za misje (za ludy misjonowane, za misjonarzy, o gorliwość misyjną samej wspólnoty). Ta misyjna odpowiedzialność winna wyrażać się również w umożliwieniu danej wspólnocie złożenia ofiary na cele misyjne czy w stworzeniu możliwości nabycia prasy misyjnej, obrazującej prawdziwe życie często rodzącego się w bólach Kościoła. Odpowiedzialność nie może przejawiać się tylko w pewnych akcjach, przeprowadzanych z jakiejś okazji (np. zaproszenie misjonarza z kazaniami, którym towarzyszy zbiórka pieniędzy). Akcje te mają głęboki sens, jeśli są przejawem i konkretnym wyrazem ducha misyjnego wspólnoty, która ma świadomość, że jest Kościołem Chrystusa niosącym zbawienie wszystkim. Misje więc mają stać się sprawą naszej wiary, która nie czyni z nich odświętnego wydarzenia w parafii czy też egzotycznej ozdoby duszpasterstwa. Pomedytujmy więc nad słowami św. Jana Pawła II, zapisanymi w orędziu na niedzielę misyjną 1992 roku: „Pozostajemy wierni tożsamości Kościoła w takiej mierze, w jakiej wspieramy jego działalność misyjną”. W poszukiwaniu inspiracji dotyczących działań misyjnych zachęcam, by odwiedzić stronę www.centrummisyjne.pl.

Króluj nam Chryste!

Serdecznie pozdrawiam – ks. Roman

2017 kwiecień currenda