Currenda 4/2018
14 marca 2018|03:19
(…) Posłuchajcie wszyscy, którym leży na sercu przyszłość człowieka! Posłuchajcie ludzie dobrej woli! Pokusa zemsty niech ustąpi odwadze przebaczenia; niech kultura życia i miłości obróci wniwecz logikę śmierci; niech powróci ufność, aby dać wytchnienie narodom. Jeżeli nasza przyszłość jest jedna, zadaniem i obowiązkiem wszystkich jest budować ją z cierpliwą i przykładną dalekowzrocznością.
«Panie, do kogóż pójdziemy? Ty, który pokonałeś śmierć, jedynie Ty masz słowa życia wiecznego» (J 6, 68). Do Ciebie zanosimy z ufnością naszą modlitwę, prosząc o pocieszenie dla rodzin tak licznych ofiar przemocy. Pomóż nam niestrudzenie pracować, aby nastał świat bardziej sprawiedliwy i solidarny, któremu Ty dałeś początek zmartwychwstając. W wypełnianiu tego zadania towarzyszy nam Ta, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane od Pana (por. Łk 1, 45).
Błogosławiona jesteś, Maryjo, milczący świadku Paschy! Ty, o Matko Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego, która w godzinie cierpienia i śmierci zachowałaś płomień nadziei, naucz i nas, jak pośród sprzeczności upływającego czasu stawać się przekonującymi i radosnymi świadkami wiecznotrwałego orędzia życia i miłości, jakie niesie światu zmartwychwstały Odkupiciel. (…)
Św. Jan Paweł II, Orędzie wielkanocne 2004 rok
KOMUNIKATY
►NOWA SIEDZIBA DIAK
Informujemy, że siedziba biura DIAK została przeniesiona. Nowy adres 61-109 Poznań, Ostrów Tumski 4. (budynek obok Sądu Metropolitalnego). Z uwagi na czasowy brak telefonu (i domofonu) prosimy dzwonić pod nr tel. 668 385 356
►ZMIANY W ZARZĄDZIE DIAK
Serdecznie dziękujemy p. Tadeuszowi Kieliszewskiemu oraz p. Krzysztofowi Konińskiemu za dotychczasową pracę w Zarządzie DIAK.
Nowymi wiceprezesami Zarządu DIAK są: p. Eugeniusz Ludwiczak oraz p. Piotr Łopiński.
►KONKURSY DLA DZIECI I MŁODZIEŻY
Szczegółowe informacje wraz z regulaminami konkursów znajdują się na stronie http://poznan.ak.org.pl/aktualnosci/konkursy-dla-dzieci-i-mlodziezy/ . Prosimy PT Prezesów o zaproszenie do udziału w tych konkursach nauczycieli oraz uczniów szkół znajdujących się na ternie Waszych parafii.
Zgłoszenia do VI Archidiecezjalnego Przeglądu Poezji i Pieśni Patriotycznej przyjmujemy do 20 kwietnia br.
Natomiast prace na konkurs plastyczno-fotograficzny można przesyłać do 10 kwietnia br.
O dniu i godzinie przesłuchań uczestnicy Przeglądu zostaną poinformowani telefonicznie lub mailowo.
Uhonorowanie zwycięzców konkursów nastąpi w sobotę, 19 maja br. Serdecznie zapraszamy do udziału.
►SZKOLENIOWE SPOTKANIE RADY DIAK POZNAŃ, 28 KWIETNIA 2018
Serdecznie zapraszamy na zwyczajne spotkanie Rady DIAK w sobotę, 28 kwietnia 2018 r. Rozpoczniemy je o godz. 10:00 Mszą św. w kościele pw. św. Wojciecha w Poznaniu, na Wzgórzu św. Wojciecha. Po Eucharystii i uczczeniu relikwii naszego patrona, szkoleniowe spotkanie Rady w sali obok domu parafialnego. Bardzo serdecznie zapraszamy PT Członków Rady wraz z przedstawicielami POAK. Wdzięczni będziemy za przekazanie do biura DIAK informacji, ile osób z Oddziału będzie uczestniczyć w tym spotkaniu.
►ZJAZD REJONOWY AKCJI KATOLICKIEJ KRUSZEWO, 12 MAJA 2018
W sobotę, 12 maja br. odbędzie się Zjazd Rejonowy członków i sympatyków Akcji Katolickiej. Przeżywać go będziemy w Kruszewie, w parafii pw. św. Wojciecha. Rozpoczniemy o godz. 11.00 Mszą św. pod przewodnictwem ks. bpa Grzegorza Balcerka. Prelekcję o Akcji Katolickiej wygłosi ks. kanonik Andrzej Magdziarz, proboszcz Sanktuarium Królowej Rodzin w Lubaszu. Koszt uczestnictwa (łącznie z posiłkiem) 15 zł. Bardzo prosimy o zgłaszanie uczestników do biura DIAK tel.668 385 356. Osoby z Poznania prosimy o zgłaszanie wolnych miejsc w samochodach.
►PIELGRZYMKA NA JASNĄ GÓRĘ
Informujemy, że Ogólnopolska Pielgrzymka Akcji Katolickiej odbędzie się w sobotę, 9 czerwca br. Podobnie jak w latach ubiegłych Zarząd DIAK organizuje wyjazd autokarem. Koszt 60 zł. Szczegółowy program w następnej currendzie.
►GODZINY PRACY BIURA DIAK
wtorek 13.00 ÷ 16.00
czwartek 13.00 ÷ 17.00
►NUMER KONTA BANKOWEGO DIAK
Bank PEKAO S.A. II/o Poznań
10 1240 1763 1111 0000 1812 9605
Ks. Jan Bartoszek, Katecheza IV / 2018
Duch Święty źródłem darów i charyzmatów.
(streszczenie).
I. Z życia wzięte: Ręka czy rękawiczka?
Mam na ręku rękawiczkę. Sama z siebie rękawiczka nie może nic zrobić, ale kiedy jest w niej moja ręka, robi wiele rzeczy. Prawdę powiedziawszy, działa nie rękawiczka, tylko moja ręka. Chrześcijanin przypomina rękawiczkę. To Duch Święty w nas, a nie my sami, wykonuje zadanie.
II. Różnorodność i wielość charyzmatów:
1. Charyzmaty są odpowiedzią Ducha Świętego na pojawiające się znaki czasu.
Duch Święty, zstępując do serc ochrzczonych, obdarza ich bogactwem charyzmatów. Istotne zatem staje się dziś właściwe przyjmowanie charyzmatów w Kościele, zarówno przez tych, którzy je otrzymują, jak i przez ogół wiernych. Charyzmaty są darami udzielanymi w Kościele i dla dobra Kościoła i w sposób ścisły przynależą do struktury Kościoła. Sobór Watykański II, wskazując na ich obecność w Kościele, wskazuje na trzy zasadnicze elementy: charyzmaty towarzyszą hierarchii w prowadzeniu Kościoła, utrzymują Kościół w ciągłej młodości, prowadzą do jedności w Chrystusie. W tym kontekście należy zaznaczyć, iż charyzmaty są odpowiedzią Ducha Świętego na pojawiające się znaki czasu.
2. Definicja i podział charyzmatów:
Rzeczownik „charyzmat” pochodzi od czasownika charidzomai, który oznacza: uczynić komuś coś przyjemnego; wyświadczyć dobrodziejstwo; chętnie, życzliwie, radośnie coś dawać, ofiarować.
W polskim języku posoborowym przez charyzmat rozumie się specjalny dar Boga Ojca lub Ducha Świętego, udzielany poszczególnym członkom wspólnoty (np. dar proroctwa, uzdrawiania, języków itp.).
Termin „charyzmat” używany jest w znaczeniu ogólnym (fundamentalnym), i wtedy jest on darem przeznaczonym dla wszystkich ochrzczonych (np. powołanie chrześcijańskie), lub w znaczeniu specjalnym (technicznym), i wtedy oznacza charyzmat udzielony konkretnemu chrześcijaninowi (np. proroctwo). Stąd istnieje konieczność podziału charyzmatów na dwie grupy: charyzmaty ogólne (lub fundamentalne) i charyzmaty specjalne.
Święty Paweł określa różne dziedziny życia, w których występuje owo działanie darów Ducha Świętego poprzez charyzmaty. Przede wszystkim pewne charyzmaty pozostają w ścisłym związku z wykonywaniem niektórych urzędów (Ef 4, 12), jak np. urząd apostoła, proroka, nauczyciela, głosiciela Ewangelii, pasterza (1 Kor 12, 28; Ef 4, 11). Inne wiążą się z akcjami przynoszącymi pożytek całej gminie, jak np. posługa, nauczanie, napominanie, dzieła miłosierdzia (Rz 12, 7n), słowa mądrości lub umiejętności, niezwykła wiara, dar leczenia lub dokonywania cudów, posługiwanie się językami, rozpoznawanie duchów (1 Kor 12, 8nn).
3. Prawdziwość charyzmatów.
Działania charyzmatyczne, świadczące o czynnej obecności Ducha Świętego, nie stanowią rzecz jasna jakichś specjalnych, każda dla siebie, funkcji kościelnych. Istotna uwaga, charyzmaty wcale nie są zjawiskiem wyjątkowym, nawet jeśli niektóre z nich stanowią dary niezwykłe, jak np. możność czynienia cudów. Całe życie chrześcijanina, podobnie jak funkcjonowanie wszystkich instytucji kościelnych, zależy całkowicie od tych charyzmatów. To właśnie poprzez owe charyzmaty Duch Boży sprawuje władzę nad nowym ludem. To w charyzmatach objawia się łaska zapewniająca apostolską żywotność i świętość całemu Kościołowi, oczywiście pod warunkiem, że pochodzą one rzeczywiście od Ducha Świętego i są używane zgodnie z Jego planem. Dlatego też zawsze należy starać się o właściwe rozpoznanie danego charyzmatu.
Pomocą w owym rozpoznaniu prawdziwości charyzmatów, są kryteria rozeznawania na podstawie listu Kongregacji Nauki Wiary Iuvenescit Ecclesia:
▪ Charyzmat jest narzędziem które służy świętości w Kościele, prowadząc w ten sposób do pomnażania miłości.
▪ Dary charyzmatyczne są bodźcami dla ewangelizacji, prowadząc do konkretnego zaangażowania w misyjne głoszenie Ewangelii.
▪ Obdarowany charyzmatem, wykorzystuje go zgodnie z autentyczną interpretacją Nauczycielskiego Urzędu Kościoła.
▪ Charyzmat prowadzi do komunii z całym Kościołem. Wiąże się z synowskim odniesieniem do papieża, który jest trwałym i widzialnym źródłem jedności Kościoła powszechnego, i do biskupa, będącego widzialnym źródłem i fundamentem jedności Kościoła partykularnego.
▪ Jasnym znakiem autentyczności jakiegoś charyzmatu jest jego eklezjalność, czyli jego zdolność do harmonijnego włączenia się w życie Kościoła. Autentyczna nowość wzbudzona przez Ducha nie potrzebuje rzucać cienia na inne duchowości i dary, aby potwierdzić samą siebie”.
▪ Ze względu na to, że dar charyzmatyczny może nieść ze sobą „pewien ładunek nowości w duchowym życiu Kościoła…” kryterium jego autentyczności będzie objawiać się w postaci „pokory w znoszeniu przeciwności”, czyli akceptacja czasu próby w rozpoznawaniu charyzmatów.
▪ Charyzmaty prowadzą do gorliwego życia życiem Kościoła, poprzez większe i żywe zaangażowanie w „słuchanie i rozważanie słowa Bożego”; „ożywienie umiłowania modlitwy, kontemplacji, życia liturgicznego i sakramentalnego; działalność na rzecz wzrostu powołań do chrześcijańskiego małżeństwa, do sakramentalnego kapłaństwa i do życia konsekrowanego”.
▪ Charyzmaty mają wymiar społeczny, czyli pobudzają do chrześcijańskiej obecności w różnych środowiskach społecznych i do udziału w organizowaniu i animacji dzieł charytatywnych, kulturalnych i duchowych. Widoczny jest także duch wyrzeczenia i ewangelicznego ubóstwa. Decydującą rolę ma tutaj odniesienie do społecznego nauczania Kościoła, które kładzie szczególny nacisk na troskę o najbardziej potrzebujących.
III. Wnioski i nasze zadania:
1. Z faktu istnienia charyzmatów również w Kościele współczesnym płyną ważne wnioski:
a) Dla piastujących w nim autorytet apostolski.
W świetle teologii Pawłowej, winni mieć żywą świadomość, że zostali „ustanowieni przez Boga w Kościele” (1 Kor 12, 28; Ef 4, 11), a nie ponad Kościołem, to znaczy, że ich autorytet pochodzi od Boga, jest charyzmatem, ale służebnym (Rz 11, 13; 2 Kor 4, 1; 6, 3-10). Wszystkie dary charyzmatyczne mają znamię posługi (1 Kor 12, 4-5; Rz 12, 6-7; 1 P 4, 11). Zasada „królewskiej służby obowiązuje wszystkich w Kościele: począwszy od papieża, a skończywszy na najprostszym wiernym” (RH 21).
b) Dla obdarzonych charyzmatami.
Akceptacja wymiaru charyzmatycznego Kościoła niesie ważne konsekwencje „pneuma tchnie, dokąd chce” (J 3, 8). Nie tylko przez wielkie katedry, lecz również przez wąskie uliczki historii, przez małych, prostych, pokornych. Bywały takie czasy w Kościele, że to oni, a nie biskupi, byli filarami Kościoła i ratowali go. Święta Katarzyna ze Sieny nie szczędziła nawet wyzwisk kierowanych pod adresem kardynałów, którzy utrudniali powrót papieża do Rzymu. Przestroga Pawła ma zastosowanie do wszystkich czasów: „Ducha nie gaście, proroctwa nie lekceważcie. Wszystko badajcie” (1 Tes 5, 19-21).
c) Współdziałanie – Urząd apostolski, i charyzmat mają swoje źródło w Bogu.
Wnioskiem wypływającym z nauki o charyzmatach jest budzenie większej świadomości wśród wiernych, że niedopuszczalne jest przeciwstawianie charyzmatu urzędowi. Nie ma takiej alternatywy: albo urząd, albo charyzmat. I urząd apostolski, i charyzmat mają swoje źródło w Bogu, obydwa również służą temu samemu celowi, to jest wzrostowi Ciała Chrystusa. Dlatego winny się wzajemnie uzupełniać i służyć sobie nawzajem.
2. Nasze zadania:
Warto zadać sobie pytania:
➢ Czy jako członkowie Akcji Katolickiej modlimy się o właściwe rozeznawanie naszego charyzmatu?
➢ Czy jesteśmy posłuszni hierarchicznej strukturze Kościoła, która jest naszym naturalnym środowiskiem współpracy?
➢ Czy szanujemy innych, którzy posługują w Kościele charyzmatami, których sami może nie mamy?
Każdy ma swój charyzmat. A dzieło Boże weryfikuje się w posłuszeństwie Kościołowi, i to jest kluczowa sprawa w posługiwaniu charyzmatami.
Króluj nam Chryste! – ks. Roman
