Currenda 5/2017
20 kwietnia 2017|17:33
(…) Wiele jest takich miejsc zamieszkanych przez Maryję. Są one najróżniejszego typu; od poświęconego Jej kącika w domu czy maleńkiej kapliczki przydrożnej ozdobionej wizerunkiem Matki Bożej, po zbudowane na Jej cześć kaplice i kościoły. Są też takie miejsca, gdzie obecność Matki jest odczuwana w szczególnie namacalny sposób. Czasem miejsca te promieniują daleko swym światłem i przyciągają ludzi z dalekich stron. Promieniowanie to może rozciągać się na diecezję, cały naród, a czasem na wiele narodów czy nawet kilka kontynentów. Miejscami tymi są sanktuaria maryjne. W miejscach tych ów wyjątkowy testament Ukrzyżowanego Pana jest przedziwnie aktualny: tam człowiek czuje, że został zawierzony i oddany w ręce Maryi. Człowiek udaje się tam po to, aby spotkać się z Nią jako ze swoją Matką. Otwiera przed Nią swe serce i mówi do Niej o wszystkim. Można rzec – „bierze Ją do siebie”, wprowadza Ją w swoje problemy, które bywają czasem trudne – problemy własne i problemy innych, problemy rodziny, społeczeństw, narodów i całej ludzkości. Czy nie jest tak w przypadku sanktuarium w Lourdes we Francji? Czy nie jest tak w przypadku Jasnej Góry w Polsce, mego narodowego sanktuarium, które tego roku obchodzi sześćsetletnią rocznicę swego istnienia? Również tam, podobnie jak w wielu innych sanktuariach maryjnych całego świata, słowa dzisiejszej liturgii zdają się rozbrzmiewać z wielką mocą: „Tyś wielką chlubą naszego narodu” (Jd 15,9) i „ …gdy naród nasz był upokorzony … przeciwstawiłaś się naszej zagładzie, postępując prawą drogą przed Bogiem naszym” (Jd, 13,20). W Fatimie słowa te rozbrzmiewają szczególnym echem doświadczeń nie tylko narodu portugalskiego, ale i wielu innych krajów i ludów ziemi, rzeczywiście rozbrzmiewają one echem doświadczenia współczesnej ludzkości jako całości, całej rodziny ludzkiej. (…) Od chwili, kiedy Jezus, umierając na krzyżu, powiedział do Jana: „Oto Matka twoja”, od chwili kiedy „wziął Ją do siebie”, realizuje się w historii niezmierzone duchowe macierzyństwo Maryi. Macierzyństwo oznacza troskę o życie dziecka. Ponieważ Maryja jest Matką nas wszystkich, Jej troska o życie człowieka jest powszechna. Troska matki obejmuje w pełni całe dziecko. Macierzyństwo Maryi ma swój początek w matczynej trosce o Chrystusa. W Chrystusie, u stóp krzyża, przyjęła Jana, a w Janie przyjęła w pełni nas wszystkich. Maryja obejmuje nas szczególną troskliwością w Duchu Świętym. Bowiem jak wyznajemy w naszym Credo, jest ON Dawcą Życia – „Ożywiciela”. Jest ono pokorną służbą Tej, która mówi o sobie: „Oto ja służebnica Pańska” (Łk 1,38)
Św. Jan Paweł II, Fatima 13 maja 1982 r.
KOMUNIKATY
►ARCHIDIECEZJALNY ZJAZD REJONOWY AKCJI KATOLICKIEJ
Koziegłowy, 13 maja 2017. Serdecznie zapraszamy Wszystkich członków Akcji Katolickiej wraz z rodzinami na Archidiecezjalny Zjazd Rejonowy.
Parafia Matki Bożej Fatimskiej, Os. Leśne 5
Godz. 10.00 – Powitanie, krótka historia parafii – ks. Proboszcz – modlitwa różańcowa
Godz. 10.30 – Msza św.
Godz. 11.30 – kawa
Godz. 12.00 – Aktualność objawień fatimskich – ks. Błażej Stróżycki, Proboszcz
Parafia pw. św. Brata Alberta, ul. Kwiatowa 9
Godz. 12.45 – posiłek
Godz. 13. 30 – konferencja – Życie i działalność św. Brata Alberta – Piotr Olejniczak, prezes POAK
Godz.14.00 – występ zespołu AVE
Godz. 14.30 – Modlitwa i zakończenie spotkania
Dojazd we własnym zakresie (http://www.mpk.poznan.pl/ )
Koszt uczestnictwa (posiłek) 15 zł. Zgłoszenia w biurze DIAK, wpłaty w biurze lub na konto do 5 maja br.
Przypominamy, że z uwagi na planowane w październiku uroczystości związane z ogłoszeniem św. Jana Pawła II patronem Akcji Katolickiej w Polsce nie odbędzie się jesienny Zjazd Rejonowy.
►PODSUMOWANIE KONKURSÓW
W sobotę, 20 maja br. w auli Wydziału Teologicznego UAM, ul. Wieżowa 2/4 o godz. 11.00 odbędzie się podsumowanie organizowanych przez DIAK konkursów: konkursu plastycznego pt. „Matka Boża w moim życiu” oraz V Archidiecezjalnego Przeglądu Poezji i Pieśni Patriotycznej. Program uroczystości oraz szczegółowe informacje zostaną zamieszczone na stronie www.poznan.ak.org.pl oraz podane drogą mailową.
►PIELGRZYMKA NA JASNĄ GÓRĘ
Informujemy, że Ogólnopolska Pielgrzymka Akcji Katolickiej pod hasłem „Idźmy i głośmy z Maryją” odbędzie się w sobotę, 10 czerwca br. Podobnie jak w latach ubiegłych Zarząd DIAK organizuje wyjazd autokarem. Koszt 60 zł. Zgłoszenia (imię, nazwisko, pesel, adres) wraz z wpłatą (w biurze lub na konto) przyjmujemy do 30 maja br. Wyjazd sprzed Psałterii w sobotę, 10.06. o godz. 5.00 Pielgrzymkę rozpoczniemy w katedrze częstochowskiej o godz. 10.30, następnie przemarsz na Jasną Górę, o godz. 13.00 Msza św.
Serdecznie zapraszamy do wspólnego pielgrzymowania.
►GODZINY PRACY BIURA DIAK
wtorek 13.00 ÷ 16.00
czwartek 13.00 ÷ 17.00
►NUMER KONTA BANKOWEGO DIAK
Bank PEKAO S.A. II/o Poznań
10 1240 1763 1111 0000 1812 9605
ks. Jan Orzeszyna, Katecheza V / 2017:
Ewangelizacja duszpasterska jako pogłębianie wiary – streszczenie.
I. Z życia wzięte, czyli radosne doświadczenia duszpasterza:
Katecheta pyta: – Jak dzieli się modlitwa różańcowa? – Na części.- A części? – Na kulki.
Ksiądz pyta podczas katechezy: – Co to jest pycha? – Pycha jest wtedy, jak mama ugotuje coś dobrego.
II. Istota ewangelizacji duszpasterskiej, jej treść, struktura i metody.
Komisja Duszpasterstwa Konferencji Episkopatu Polski na posiedzeniu w Warszawie w dniu 28 stycznia 2016 roku stwierdza, że Kościół w Polsce winien stać się bardziej misyjny. Owo misyjne nachylenie zależy od duchownych, którzy mogą liczyć na pomoc świeckich zaangażowanych na rzecz nowej ewangelizacji. Strukturę metodę i treść ewangelizacji bardzo dobrze określił w jednym ze swoich przemówień kard. Joseph Ratzinger, jeszcze jako, prefekt Kongregacji Nauki Wiary:
1. Struktura duszpasterskiej ewangelizacji. Zastanawiające jest to, że mimo ciągłej ewangelizacji prowadzonej przez Kościół wielka część współczesnej ludzkości nie znajduje w niej przekonującej odpowiedzi na pytanie: jak żyć? Dlatego poza tą permanentną ewangelizacją trzeba poszukiwać nowej ewangelizacji, zdolnej dotrzeć do świata nieobjętego klasyczną ewangelizacją. I tutaj, zdaniem kard. Ratzingera, kryje się pokusa niecierpliwości, pokusa dążenia do natychmiastowego, wielkiego sukcesu. Tymczasem nie taka jest Boża metoda. Do królestwa Bożego, a więc także do ewangelizacji, która jest narzędziem i nośnikiem królestwa Bożego, odnosi się przypowieść o ziarnku gorczycy (por. Mk 4, 31-32). Podjąć nową ewangelizację znaczy: nie zadowalać się tym, że z ziarnka gorczycy wyrosło wielkie drzewo Kościoła powszechnego, nie sądzić, że to wystarczy, ale zdobyć się na odwagę, by rozpocząć od nowa, z pokorą od skromnego ziarenka, pozwalając Bogu zarządzać, kiedy i jak ma się ono rozwinąć (por. Mk 4,26-29). Kościół jest zarazem wielkim drzewem i małym ziarenkiem. W dziejach zbawienia zawsze trwa jednocześnie Wielki Piątek i Niedziela Wielkanocna. Warto o tym pamiętać, zwłaszcza gdy modlimy się o czyjeś nawrócenie.
2. Metoda ewangelizacji. Ewangelizować znaczy żyć, słuchając głosu Chrystusa, i stawać się jednocześnie Jego głosem. Ten głos słyszalny jest dziś w głosie Kościoła. Innymi słowy, nie przemawiać we własnym imieniu znaczy przemawiać na mocy misji Kościoła. Należy poznawać wszystkie racjonalne i moralnie dopuszczalne metody przekazu słowa Bożego, nie można jednak zapominać o modlitwie w intencji tych których pragnie się zdobyć dla Chrystusa. O Jezusie mówiono, że „nauczał w dzień, a modlił się w nocy”. Ale to jeszcze nie wszystko. Całe życie Chrystusa jest wędrówką ku krzyżowi, drogą do Jerozolimy. Dlatego do modlitwy o czyjeś nawrócenie należy dołączyć własne cierpienie i swój codzienny krzyż. Podobnie jak matka nie może bez cierpienia urodzić dziecka, tak stawanie się chrześcijaninem które można porównać do porodu, nie jest możliwe bez cierpienia.
3. Zasadnicze treści ewangelizacji. Kardynał Ratzinger wymienia cztery elementy:
a) wzywanie do nawrócenia. Nawrócić się znaczy: nie postępować tak jak wszyscy, nie usprawiedliwiać własnych dwuznacznych albo niegodziwych działań tym, że inni postępują tak samo; ale zacząć patrzeć na własne życie oczami Boga; a zatem szukać dobra, nawet jeśli jest to niewygodne. To wszystko nie może oznaczać moralizmu.
b) nauczanie o królestwie Bożym. Królestwo Boże nie jest rzeczą, strukturą społeczną lub polityczną ani utopią. Królestwo Boże znaczy: Bóg istnieje. Stwórca jest obecny i działa w świecie, w twoim i moim życiu. Dlatego ewangelizować oznacza mówić przede wszystkim o Bogu, głosić jedynego prawdziwego Boga: Stwórcę, Uświęciciela i Sędziego.
c) głoszenie osoby Jezusa Chrystusa. Naśladowanie Chrystusa to nie jest tylko kwestia moralności, ale połączenie Bożego działania i ludzkiej odpowiedzi. To nic innego, jak udział w Jego krzyżu, zjednoczenie z Jego miłością, uczestnictwo w przemianie naszego życia, która prowadzi do narodzin nowego człowieka, stworzonego zgodnie z Bożym zamysłem (por. Ef 4,24). Kto pomija krzyż, pomija istotę chrześcijaństwa (por. 1 Kor 2,2).
d) proklamowanie prawdy ożyciu wiecznym. To głoszenie Boga, który człowieka zna i słucha; Boga, który wkracza w dzieje, aby zaprowadzić sprawiedliwość. To orędzie jest zapowiedzią sądu i głoszeniem ludzkiej odpowiedzialności. To Bóg zaprowadza sprawiedliwość i tylko On może tego ostatecznie dokonać. Bóg nie jest konkurencją dla życia człowieka, ale gwarantem jego wielkości.
III. Wnioski i nasze zadania:
Zasadniczym celem duszpasterskiej ewangelizacji jest głoszenie Ewangelii tym, którzy jej nie znają, a także pogłębianie wiary tych, którzy już wierzą. Ewangelizatorami są nie tylko duchowni, ale wszyscy ochrzczeni, wśród tych ostatnich zasadnicza rola przypada członkom Akcji Katolickiej. Aby byli oni w stanie spełnić swoje odpowiedzialne zadanie, niezbędna jest najpierw autoewangelizacja, czyli pogłębianie osobistej więzi z Chrystusem. Członkowie Akcji Katolickiej jako światli, uformowani i aktywni członkowie Kościoła są w stanie skutecznie angażować się w życie społeczne. Otwiera się przed nimi realna możliwość apostołowania w rodzinach, w swoim miejscu pracy oraz w życiu społecznym i politycznym.
Króluj nam Chryste!
ks. Roman
