Currenda 7/2018

28 czerwca 2018|23:11

(…) Kiedy teraz w miesiącach letnich staramy się trochę odpocząć od tego, co męczy ciało, nie zapominajmy szukać prawdziwego odpoczynku w Panu Bogu – mówił Franciszek w rozważaniu przed modlitwą Anioł Pański (…) „Pan Jezus wie, jak bardzo życie może być ciężkie. Wie, że wiele rzeczy sprawia, iż serce jest utrudzone: rozczarowania i rany z przeszłości, ciężary i krzywdy, które trzeba znosić w chwili obecnej, niepewności i obawy o przyszłość. W obliczu tego wszystkiego, pierwszym słowem Jezusa jest zachęta, by się ruszyć i zareagować: Przyjdźcie. Kiedy sprawy idą w złym kierunku, błędem jest pozostać tam, gdzie jesteśmy. Wydaje się to oczywiste, ale trudno jest zareagować i otworzyć się! Nie jest to łatwe. To naturalne, że w najmroczniejszych chwilach pozostajemy sami z sobą, rozmyślając nad tym, jak niesprawiedliwe jest życie, jak bardzo inni są niewdzięczni i jak zły jest świat. Wszyscy to znamy. My też mamy za sobą te trudne doświadczenia. Ale w ten sposób, zamknięci w sobie, widzimy wszystko w ciemnych barwach. Wtedy dochodzimy wręcz do zażyłości ze smutkiem, który staje się dla nas domem. Ten smutek na przygniata. To zły smutek”. (…) „Nie wystarcza bowiem wyjść ze swych ograniczeń, trzeba wiedzieć, gdzie się udać. Wiele celów jest bowiem złudnych: obiecują orzeźwienie, a odrywają jedynie na chwilę, zapewniają pokój i dają rozrywkę, pozostawiając następnie w tej samej samotności, co wcześniej, są «sztucznymi ogniami». Dlatego Jezus wskazuje, gdzie się udać: Przyjdźcie do mnie. Wiele razy w obliczu ciężarów życia lub sytuacji, która nas zasmuca, staramy się o tym porozmawiać z kimś, kto zechce nas wysłuchać, z przyjacielem, z jakimś specjalistą… Warto to robić, ale nie zapominajmy o Jezusie! Nie zapominajmy, aby otworzyć się na Niego i opowiedzieć Jemu o na-szym życiu, aby powierzyć Jemu osoby i sytuacje. Być może istnieją «obszary» naszego życia, których nigdy Mu nie otworzyliśmy i które pozostały ciemne, ponieważ nigdy nie ujrzały światła Pana. Każdy z nas ma własną historię. I jeśli ktoś z nas ma takie ciemne obszary, szukajcie Jezusa, idźcie do misjonarza miłosierdzia, idźcie do kapłana…, ale idźcie do Jezusa i opowiedzcie Mu o tym. Dzisiaj mówi On do każdego: Chodź, nie poddawaj się ciężarom życia, nie zamykaj się w obliczu lęków i grzechów, ale przyjdź do mnie!”

Papież Franciszek podczas modlitwy Anioł Pański, 9 lipca 2017

KOMUNIKATY

► ZJAZD REJONOWY W CZEMPINIU 1 września 2018

Informujemy, że zgodnie z naszym Kalendarium w sobotę, 1 września br. odbędzie się Zjazd Rejonowy w parafii pw. św. Michała Archanioła w Czempiniu.
Spotkanie rozpoczniemy o godz. 10:00 Mszą św. Szczegółowy program w następnej currendzie. Już dzisiaj serdecznie zapraszamy członków i sympatyków Akcji Katolickiej z południowej części naszej archidiecezji, szczególnie z Okręgu VII i VIII, a więc Przemęt, Pakosław, Rawicz, Sarnowa, Leszno, Kościan, Śmigiel, Śrem, Dębno, Czempiń oraz wszystkich, którzy nie uczestniczyli w Zjeździe w Kruszewie.

► OGÓLNOPOLSKIE FORUM DUSZPASTERSKIE 22 września 2018 r.

Kolejna sesja przygotowana w ramach Ogólnopolskiego Forum Duszpasterskiego odbędzie się w sobotę, 22 września br. Rozpocznie się w kościele św. Rocha o godz. 9.30 Mszą św. koncelebrowaną pod przewodnictwem ks. kardynała Pétera Erdő, Prymasa Węgier. Po Eucharystii obrady w auli Centrum Wykładowo-Konferencyjnym Politechniki Poznańskiej.
Słowo wprowadzające wygłosi ks. abpa Stanisław Gądecki, metropolita poznański, przewodniczący KEP.
Następnie wykład okolicznościowy „Co to jest wierność Duchowi Świętemu” przedstawi Prymas Węgier. Założenia Programu Duszpasterskiego Kościoła w Polsce na kolejne lata przybliży ks. bp Jacek Kiciński, członek Komisji Duszpasterstwa KEP.
Po przerwie, w drugiej części sesji, po referacie wprowadzającym ks. prof. Bogdana Częsza pt. „Owoce Ducha Świętego – między teorią a praktyką” odbędzie się dyskusja panelowa wokół tematu sesji.
Bardzo serdecznie zapraszamy do udziału w tym wydarzeniu. Wpisowe wynosi 15 zł od osoby. Ze względów organizacyjnych prosimy o zgłaszanie i wpłatę wpisowego od wszystkich członków oddziału łącznie (wpisowe wpłacamy na konto z dopiskiem „Sesja” lub w biurze DIAK).
Szczegółowy program podamy w następnej currendzie.

► REKOLEKCJE W CHLUDOWIE

Informujemy, że rekolekcje dla członków i kandydatów Akcji Katolickiej odbędą się w dniach 12-14 października w Domu Misyjnym w Chludowie. Poprowadzi je ks. prof. Piotr Ostański. Koszt 150 zł. Zgłoszenia do 11 września br. w biurze DIAK.

► GODZINY PRACY BIURA DIAK

Informujemy, że w okresie wakacyjnym, tj. w lipcu i sierpniu biuro DIAK będzie nieczynne.
W sprawach ważnych kontakt tel. 668 385 356

► NUMER KONTA BANKOWEGO DIAK

Bank PEKAO S.A. II/o Poznań
10 1240 1763 1111 0000 1812 9605

 

Ks. Wojciech Kućko, Katecheza VII / 2018
Duch Święty udoskonala nadzieję przez dar umiejętności
(streszczenie).

I. Z życia wzięte: Nadzieja dla tych, którzy stracili nadzieję

Pewnej nocy podczas rejsu przez Atlantyk, kapitan naszego statku pokazał mi miejsce, gdzie zatonął Titanic. Pomyślałem wówczas o tych wszystkich ludziach, których nie udało się uratować. O tym, że po dziś dzień na dnie morza spoczywa wrak wielkiego parowca, pogrzebany zbyt głęboko, by go stamtąd wydobyć. Później pomyślałem o wszystkich ludzkich wrakach spoczywających na dnie grzechu. Na szczęście ich los nie jest jeszcze przesądzony! Miłość Boża może wydobyć grzesznika z najciemniejszych odmętów zła. Jakże wspaniała to Ewangelia!

II. Dar umiejętności – zdolność patrzenia na całą rzeczywistość oczami wiary

Przypomnijmy sobie, mądrość, pierwszy dar Ducha Świętego, to radosne doświadczenie poznania rzeczywistości nadprzyrodzonych. Rozum, kolejny z darów Ducha, to odpowiedź na pragnienia poznania prawdy – pozwala zrozumieć w jasny sposób to, co światło wiary podaje nam do wierzenia w sposób niejasny. Dar umiejętności zaś, nazywany także wiedzą, to zdolność patrzenia na całą rzeczywistość oczami wiary. Ten dar jest fundamentalny dla osiągnięcia świętości, ponieważ stawia człowieka zawsze w obecności Boga.
Święty Tomasz z Akwinu definiuje umiejętność jako: „dar, którego właściwością działania jest nadawanie poprawności sądu odnoszącego się do stworzeń”. Umiejętność ma więc dwojakie znaczenie w życiu: po pierwsze, ma pomagać w uświadamianiu najwyższego dobra i celu życia, którym jest Bóg; po drugie zaś, wspomaga właściwe rozeznanie co do osób, wydarzeń, rzeczy, aby nie przysłoniły one tego ostatecznego celu i nie czyniły serca człowieka ociemniałym i ociężałym na dobro ostateczne.
Dar umiejętności, czyli wiedzy, na kartach Biblii w języku hebrajskim to daat; oznacza zdolność odkrycia nieskończonej miłości Boga do człowieka. W języku greckim termin techne to właśnie umiejętność praktyczna. Grecy starożytni początkowo każdą umiejętność określali jako mądrość, później jednak zaczęli rozpoznawać rozmaite zdolności, różne od mądrości najwyższej, czyli filozofii. Greckie tło tego terminu pozwala jeszcze bardziej uświadomić sobie, iż umiejętność to zdolność konstruowania, niczym architekt, swojego życia na właściwym fundamencie, z wznoszeniem mocnych ścian budowli i pamiętając o dobrym zabezpieczeniu w postaci dachu.
Dar umiejętności to także zdolność głębszego rozumienia prawd biblijnych. W Biblii „poznać” znaczy także „pokochać”. Święty Augustyn tłumaczy: „Kto kocha, biegnie, a ten bieg jest tym szybszy, im głębsza jest miłość. Do słabej miłości odnosi się wolny bieg, a jeśli brakuje miłości, ktoś zatrzymuje się w drodze, narzeka na życie doczesne, a nawet postępuje tak, jakby patrzył jedynie wstecz, nie zwracając uwagi na ojczyznę”.
Papież Franciszek zwraca uwagę, że dar umiejętności odnosi się właśnie do tego właściwego patrzenia na świat stworzony: „Kiedy nasze oczy oświecane są przez Ducha, otwierają się na kontemplację Boga w pięknie przyrody i wielkości kosmosu, i dzięki temu możemy odkryć, że każda rzecz mówi o Nim i o Jego miłości”. Jeśli człowiek jest „stróżem” stworzonego świata, to jego zadaniem jest strzeżenie, doglądanie i dbanie o wszystko, co go otacza.
Dar ten jest więc nierozerwalnie związany z cnotami wiary i nadziei, które ukierunkowują istnienie na świat królestwa Bożego. Dzięki cnocie nadziei człowiek oddala od siebie pokusę rozpaczy albo zuchwałej ufności. W ten sposób człowiek poznaje prawdę o sobie, a tym samym prowadzi do zachwytu nad wielkością i pięknością stworzenia, które odbija prawdę o Bożej dobroci i wielkości. Z drugiej strony człowiek może poznać swoją słabość, grzeszność, a dzięki temu zależność od wszechmocnego Boga.

III. Wnioski i nasze zadania:

1. Należy ubiegać się o dar umiejętności przez codzienną lekturę Pisma Świętego, które otwiera na poznanie prawdy o życiu i świecie. Okazją ku temu może być sięganie do czytań mszalnych na każdy dzień i krótka refleksja nad nimi.

2. Kształtowanie daru umiejętności wymaga budowania w sobie pewnego dystansu do rzeczy materialnych, a w ostateczności do życia doczesnego. W kształtowaniu takiej postawy może pomagać praktykowanie jałmużny, dobrowolnej rezygnacji z pewnych dóbr, z pokarmu czy rozrywek na rzecz przekazania uzyskanych w ten sposób środków na cele czynnej miłości. Pomocna w tym względzie będzie współpraca z parafialnymi i diecezjalnymi Caritas.

3. Jednym z uczynków miłosierdzia co do duszy jest „pouczanie nieumiejętnych”. Może ono być realizowane szczególnie w procesie wychowania dzieci i młodzieży, a szczególnie przez zaangażowanie dorosłych w pracę świetlic, we współpracy POAK z rozmaitymi ruchami dziecięcymi i młodzieżowymi w parafii.

4. Warto w rozmowach podejmować tematy ekologii, ochrony przyrody i środowiska, biorąc pod uwagę nauczanie Kościoła w tym względzie, choćby papieską encyklikę Franciszka Laudato si’ z 18 czerwca 2015 roku. Nie do przecenienia jest osobiste świadectwo troski o świat i przyrodę, oszczędność i roztropność życia.

5. Pogrzeby bliskich i przyjaciół mogą stwarzać sposobność do modlitewnego zamyślenia nad sensem życia. Także częste nawiedzanie cmentarza parafialnego i grobów bliskich może budować w człowieku postawę pamięci i gotowości na spotkanie z nadzieją, jaka realizuje się w Bogu.

6. Benedykt XVI uczy: „Potrzebujemy małych i większych nadziei, które dzień po dniu podtrzymują nas w drodze… Tą wielką nadzieją może być jedynie Bóg…”. Dlatego papież wskazuje, że miejscami uczenia się nadziei są: modlitwa i cierpienie. Odwiedzanie hospicjum, a szczególnie posługa wolontariatu, mogą budować w człowieku właściwą hierarchię małych i większych nadziei.

Króluj nam Chryste! – ks. Roman

lipiec currenda 2018

AK_Katecheza_2018_07_Currenda