Currenda 8/2018

19 lipca 2018|23:59

15 SIERPNIA UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWZIĘCIA NMP
(…) Świętując tę uroczystość łączymy się z Kościołem na całym świecie, spoglądając na Maryję jako naszą Matkę nadziei. Jej kantyk chwały przypomina nam, że Bóg nigdy nie zapomina o swojej obietnicy miłosierdzia (Łk 1, 54-55). Maryja jest tą, która jest błogosławiona, ponieważ „uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana” (Łk 1,45). W Niej wszystkie Boże obietnice okazały się wiarygodne. Ukoronowana w chwale ukazuje nam, że nasza nadzieja jest realna. Teraz dociera Ona jako „niezawodna i mocna kotwica dla duszy” (Hbr 6, 19), tam, gdzie Jezus przebywa w chwale.
Ta nadzieja, drodzy bracia i siostry, nadzieja wypływająca z Ewangelii, jest antidotum na ducha rozpaczy, który zdaje się rozrastać jak rak w społeczeństwach zamożnych, zewnętrznie bogatych, ale często doświadczających wewnętrznego smutku i pustki. Jak obfite żniwo zebrała ta rozpacz wśród wielu naszych młodych! Oby nigdy młodzi, którzy nas w tych dniach otaczają z ich radością i zaufaniem, nigdy nie byli okradani z nadziei!
Zwróćmy się do Matki Bożej i prośmy o łaskę radowania się w wolności dzieci Bożych, korzystania z tej wolności mądrze w służbie naszym braciom i siostrom, oraz życia i działania jako znaki nadziei, które znajdą swoje wypełnienie w tym wiecznym Królestwie, gdzie panowanie jest służbą.

Papież Franciszek z homilii wygłoszonej 15 sierpnia 2014 r.

KOMUNIKATY

►ZJAZD REJONOWY 1 września 2018, Czempiń

W sobotę, 1 września br. odbędzie się Zjazd Rejonowy w parafii pw. św. Michała Archanioła w Czempiniu. Serdecznie zapraszamy członków i sympatyków Akcji Katolickiej z południowej części naszej archidiecezji, szczególnie z Okręgu VII i VIII, a więc Przemęt, Pakosław, Rawicz, Sarnowa, Leszno, Kościan, Śmigiel, Śrem, Dębno, Czempiń oraz wszystkich, którzy nie uczestniczyli w Zjeździe w Kruszewie.
Spotkanie rozpoczniemy o godz. 10:00 Mszą św. Po Eucharystii wysłuchamy wystąpienia ks. kanonika dr Andrzeja Magdziarza, proboszcza parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Cerekwicy. Historię kościoła parafialnego przybliży ks. Krzysztof Lewandowski. Po posiłku wysłuchamy koncertu muzyki klasycznej. Zjazd zakończymy ok. 15:00 koronką do Bożego Miłosierdzia. Koszt uczestnictwa wraz z posiłkiem 15 zł. Zgłoszenia do 24 sierpnia br. telefon 728 490 787 po godzinie 17.00
Serdecznie zapraszamy!

►OGÓLNOPOLSKIE FORUM DUSZPASTERSKIE 22 września 2018 r.

Serdecznie zapraszamy do udziału w Ogólnopolskim Forum Duszpasterskim w sobotę, 22 września br. Forum rozpocznie się o godz. 9.30 Mszą św. koncelebrowaną pod przewodnictwem ks. kardynała Pétera Erdő, Prymasa Węgier w kościele św. Rocha. Po Eucharystii obrady w auli Centrum Wykładowo-Konferencyjnym Politechniki Poznańskiej.

  • Godz. 11:15 – Otwarcie Sesji Słowo wprowadzające – abp Stanisław Gądecki metropolita poznański, przewodniczący KEP; Co to jest wierność Duchowi Świętemu – kard. Péter Erdő, Prymas Węgier; W mocy Bożego Ducha. Założenia Programu Duszpasterskiego Kościoła w Polsce na 2018-2019 – bp Jacek Kiciński CMF, członek Komisji Duszpasterstwa KEP
  • 13:10 – przerwa na kawę
  • 14:00 – interludium muzyczne
  • 14:10 – Owoce Ducha Świętego – między teorią a praktyką – ks. prof. Bogdan Częsz
  • 14:30 – Jak żyć owocami Ducha Świętego – dyskusja panelowa – moderator ks. Krystian Sammler; uczestnicy m.in.:
    •  prof. Mirosław Piotrowski – poseł Parlamentu Europejskiego;
    • Dorota Łosiewicz – dziennikarz, publicysta,
    • Jolanta i Krzysztof Gawinowie, Kościół Domowy;
    • Andrzej Miłkowski, Prezes Senior Complex Projekt w Katowicach
  • 16:00 – zakończenie sesji

►FORUM DUSZPASTERSKIE – ZGŁOSZENIA

Zgłoszenia na Ogólnopolskie Forum Duszpasterskie dokonać należy elektronicznie za pośrednictwem strony forum2018.pl, natomiast wpłaty wpisowego na konto DIAK. Osoby, które z różnych przyczyn nie mogą zgłosić się w formie elektronicznej, mogą dokonać zgłoszenia wraz z wpłatą w biurze DIAK w godzinach urzędowania lub zgłosić się telefonicznie po wpłaceniu wpisowego na konto DIAK. Ze względów organizacyjnych bardzo prosimy o zgłoszenia do 13 września br. Wpisowe wynosi 15 zł od osoby.

►REKOLEKCJE W CHLUDOWIE

Jesienne rekolekcje dla członków i sympatyków Akcji Katolickiej odbędą się w dniach 12-14 października w Domu Misyjnym w Chludowie. Poprowadzi je ks. prof. Piotr Ostański. Koszt 150 zł. Zgłoszenia do 11 września br. w biurze DIAK.

►GODZINY PRACY BIURA DIAK

Informujemy, że biuro DIAK będzie czynne od 30 sierpnia br.
W sprawach ważnych kontakt tel. 668 385 356

►NUMER KONTA BANKOWEGO DIAK

Bank PEKAO S.A. II/o Poznań
10 1240 1763 1111 0000 1812 9605

 

Ks. Wojciech Kućko, Katecheza VIII / 2018
Duch Święty udoskonala miłość przez dar mądrości
(streszczenie)

I. Z życia wzięte: między miłością a rozumem

Wykład znanego filozofa na temat „niszczenia świata” był dobrze rozreklamowany i przyszło na niego tyle osób, że sala pękała w szwach. Prelekcja nie trwała jednak dłużej niż minutę. Profesor powiedział tylko: Nasz ludzki gatunek wyniszczą następujące rzeczy: polityka bez zasad, postęp bez serca, bogactwo bez pracy, nauka bez etyki, religia bez ofiary i kult bez rozumu.

II. Mądrość, dar Bożego Ducha:

Czym jest mądrość? W języku potocznym mądrość to pewne rozumienie świata i człowieka, zależności między nimi, ale też umiejętność praktycznego zastosowania tej wiedzy; to inaczej rozum albo rozsądek. Czasami mówimy o „mądrości życiowej”, a więc pewnej umiejętności radzenia sobie w życiu, albo o „mądrości książkowej”, czyli pewnej wiedzy raczej nieprzydatnej, zaczerpniętej z lektury, czysto teoretycznej. Mądrość ludowa to inaczej przysłowie, czyli utrwalona w tradycji prawda o jakiejś rzeczywistości życia codziennego. Dawniej mawiano: „Ile cierpliwości, tyle mądrości” albo: „Mądry Polak po szkodzie”. Ludzi prawdziwie mądrych od zawsze otaczano pewną estymą, gdyż mawiano: „Lepiej z mądrym zgubić niż z głupim znaleźć”. To potoczne rozumienie mądrości naprowadza nas na to, w jaki sposób powiązana jest ona z Bożym darem Ducha Świętego – jednym z siedmiu, jakim jest właśnie mądrość.
Aby właściwie zrozumieć, jak Duch Święty udoskonala naszą miłość przez dar mądrości, musimy sięgnąć do Pisma Świętego. Termin „mądrość” (hebr. chokmah, gr. sofia) w starotestamentowych księgach historycznych odnosił się do określenia zdolności rzemieślniczych, do pewnej umiejętności, np. wyjaśniania snów, słowem – do życia praktycznego. Księgi prorockie ukazywały mądrość jako pewną umiejętność w dziedzinie różnych sztuk, zaś w sposób najbardziej kompleksowy opisywana jest ona w księgach mądrościowych, gdzie tym terminem wyrażano ogrom duchowego bogactwa człowieka sprawiedliwego, bojącego się Boga i szukającego prawdy o świecie oraz o drugim człowieku. Znaczący jest w tym kontekście początek Księgi Przysłów, gdzie różnymi słowami autor natchniony oddał bogactwo mądrości – jest ona karnością, sprawiedliwością, praworządnością, uczciwością, roztropnością, nauką (por. Prz 1, 1-7). Znaczącym protoplastą nurtu mądrościowego jest król Salomon, który z pewnością otoczony był rzeszą doradców, będących inicjatorami pewnego ruchu mądrościowego. Ukształtował się on w Starym Testamencie w dwóch kierunkach: mądrości życiowej, praktycznej, pochodzącej z doświadczenia oraz mądrości, którą rozumiano jako dar Boga.
Kwestia mądrości znajduje odzwierciedlenie także w pismach nowo testamentowych. Święty Paweł nakazuje chrześcijaninowi postępować mądrze, „być mądrym w dobrym” (Rz 16, 19). „Duch mądrości” jest darem samego Boga (Kol 4, 5; Ef 5, 15). Święty Paweł podkreśla, że bycie mądrym według Boga oznacza paradoksalnie stanie się głupim dla świata (por. 1 Kor 3, 18). Święty Jakub naucza: „Jeśli zaś komuś z was brakuje mądrości, niech prosi o nią Boga, który daje wszystkim chętnie i nie wymawiając; a na pewno ją otrzyma. (Jk 1,5n). Ostatecznie to Chrystus jest dla nas przykładem mądrości. On wzrastał „w latach i mądrości u Boga i u ludzi” (Łk 2, 40.52), a cała Jego działalność nauczycielska jest przepełniona ujawnianiem tej mądrości i dzieleniem się nią ze słuchaczami (por. np. Mt 23, 36). W najpełniejszy sposób zostaje to opisane w Ewangelii Janowej, gdzie zostaje ukazane podobieństwo między „Słowem” a starotestamentową mądrością. Chrystus – Słowo staje się Ciałem, przez co w najpełniejszy sposób przybliża do człowieka tę Bożą Mądrość.
Po omówieniu biblijnego rozumienia mądrości, należy zadać pytanie: w jaki sposób posiąść mądrość? Co uczynić, aby rzeczywiście Duch Boży zamieszkał w człowieku? Święty Tomasz z Akwinu (1225-1274), zwany Doktorem Anielskim, wiele uwagi poświęcił kwestii poszukiwania i zgłębiania mądrości. Jego przykład pokazuje, że pierwszym i nieodzownym warunkiem poszukiwania mądrości jest pokora. Po napisaniu kilkudziesięciu tomów swoich dzieł, m.in. Summy teologicznej, wielu pism filozoficznych i komentarzy, pewnego ranka, po odprawieniu mszy świętej, postanowił odesłać brata Reginalda, któremu zawsze dyktował swoje myśli. Podjął decyzję, że nie będzie już więcej tworzył, „bo wszystko, co dotychczas dokonał, jest jak wymłócona słoma wobec tego, co mu zostało owego dnia objawione”. Legenda zaś dopowiada, że najistotniejsze fragmenty Summy teologicznej Tomasz dyktował z głową przed tabernakulum. Idąc za Tomaszowym pojęciem mądrości, można dotrzeć do dwóch wizji tego daru, rozumianego jako naturalne poznanie rozumowe (myśl zaczerpnięta od Arystotelesa, 384-322 przed Chr.) oraz dar płynący z wiary (koncepcja św. Augustyna, 354-430).
Zdaniem św. Augustyna, Doktora Łaski, dopiero z wiary rodzi się prawdziwa mądrość. A w najpełniejszy sposób udział w tej Bożej mądrości dokonuje się mocą Ducha Świętego. To właśnie przez łaskę chrztu świętego wierzący zostaje wszczepiony w Bożą naturę. Człowiek, który otrzymuje taką mądrość, w jakimś sensie staje się uczestnikiem Bożej prawdy, zaproszony jest więc do zmiany sposobu myślenia, przewartościowania priorytetów życiowych, spojrzenia z miłością na otaczający świat. Stąd mądrość jest nierozerwalnie związana z teologalną cnotą miłości.
Należy tutaj wspomnieć także o przeciwieństwie mądrości, jakim jest głupota. Głupota nie oznacza braku inteligencji, jakiegoś niedorozwoju umysłu czy innego defektu fizycznego mózgu. Trzeba rozróżnić takie braki naturalne, niezawinione, za które człowiek nie odpowiada moralnie, od głupoty, która jest pozytywnym przeciwieństwem mądrości. Święty Tomasz termin „głupota” (łac. stultitia) wywodził od łac wyrazu stupor, oznaczającego odrętwienie, paraliż, obezwładnienie. Głupota jest więc pewnym paraliżem duszy, zamknięciem na Boga i życiem, „jakby On nie istniał”. Nie brakuje dziś przykładu ludzi głupich, a więc takich, którzy ograniczają swoje istnienie do wymiarów ziemskich. Na kartach Biblii odnaleźć można uosobienie głupoty, przedstawionej jako kobieta zamknięta na dar życia: „Niewiasta Głupota ciągle się rzuca, Pustota niczego nie pojmie. Przy bramie swego domu usiadła, na tronie, na wyżynach w mieście, by wołać na przechodzących drogą, na tych, co prosto idą swymi ścieżkami. «Niech zboczy tu niedoświadczony – odzywa się do tego, komu brak mądrości: «Przyjemna jest woda kradziona, chleb [wzięty] skrycie jest smaczny». Nie myśli się o tym, że tam bawią zmarli, jej zaproszeni – w głębinach Szeolu” (Prz 9,13-18). Głupota polegałaby zatem na wykluczeniu z myślenia, z rozumowania tego, że świat zależy od Boga, jest mu podporządkowany, że w świecie i w człowieku zapisany jest jakiś pierwiastek Boski. Poucza o tym Psalmista: „Mówi głupi w swoim sercu: «Nie ma Boga». Oni są zepsuci, ohydne rzeczy popełniają, nie ma takiego, co dobrze czyni. Bóg spogląda z nieba na synów ludzkich, badając, czy jest wśród nich rozumny, który by szukał Boga” (Ps 53[52], 2-3). Głupota bowiem, jak pisał Stanisław Jerzy Lec, „nie zwalnia od myślenia”. Jedyną drogą uzdrowienia takiej sytuacji jest nie tylko zwykłe pouczenie człowieka, poinstruowanie go i uświadomienie błędu, ale potrzeba gruntownego nawrócenia serca, przez otwarcie na nowo na Boga i Jego prawdę. Potrzebne jest tutaj zaangażowanie wielu ludzi, którzy będą umieli uświadomić to błądzącemu i przyjść mu z pomocą.

III. Wnioski i nasze zadania:

1. Niezwykle pożyteczna w zdobywaniu Bożej Mądrości jest lektura Pisma Świętego, szczególnie Ksiąg Mądrościowych Starego Testamentu (Hi, Ps, Prz, Koh, Pnp, Mdr, Syr), zawierających szczegółowe wskazania, dotyczącego mądrego życia. Formą ich popularyzacji może być znalezienie ciekawszych fragmentów, wypisanie ich na małych karteczkach i podanie do losowania członkom Akcji Katolickiej czy innych grup parafialnych, jako pewnego Słowa na dzień czy tydzień.

2. Należy propagować odmawianie przez świeckich liturgii godzin, zawierających wiele tekstów z ksiąg mądrościowych, zwłaszcza z Księgi Psalmów. Okazją może być organizowanie parafialnych nieszporów, które w ostatnich latach zostały zaniedbane w liturgii wspólnot parafialnych. Wiąże się to z przygotowaniem tekstów albo wyświetleniem ich na ekranach oraz nauką melodii psalmów i pieśni, śpiewanych podczas nieszporów.

3. Warto poznawać życiorysy doktorów Kościoła. Może to się odbywać w kluczu wspomnień w liturgii albo podczas spotkań parafialnych kół Akcji Katolickiej. Pozwoli to docenić i uświadomić sobie wielki wkład ludzkiego trudu zgłębiania mądrości we współpracy z Bożą łaską w życiu tych świętych. Należy wśród nich wymienić następujących doktorów Kościoła (według roku ustanowienia): św. Ambroży (1295), św. Augustyn (1295), św. Hieronim (1295), św. Grzegorz Wielki (1295), św. Bazyli Wielki (1568), św. Grzegorz z Nazjanzu (1568), św. Jan Chryzostom (1568), św. Atanazy Wielki (1568), św. Tomasz z Akwinu (1567), św. Bonawentura (1588), św. Anzelm z Canterbury (1720), św. Izydor z Sewilli (1722), św. Piotr Chryzolog (1729), św. Leon Wielki (1754), św. Piotr Damiani (1828), św. Bernard z Clairvaux (1830), św. Hilary z Poitiers (1851), św. Alfons Maria de Liguori (1871), św. Franciszek Salezy (1877), św. Cyryl Jerozolimski (1882), św. Cyryl Aleksandryjski (1882), św. Jan z Damaszku (1890), św. Efrem Syryjczyk (1920), św. Piotr Kanizjusz (1925), św. Jan od Krzyża (1926), św. Robert Bellarmin (1931), św. Albert Wielki (1931), św. Antoni z Padwy (1946), św. Wawrzyniec z Brindisi (1959), św. Katarzyna ze Sieny (1970), św. Teresa z Avili (1970), św. Teresa z Lisieux (1997), św. Hildegarda z Bingen (2012), św. Jan z Avili (2012), św. Grzegorz z Nareku (2015).

4. Należy uświadamiać rolę uniwersytetów i szkół katolickich dla zdobywania ludzkiej mądrości, a także pogłębiania więzi z Bogiem. Dobrą okazją może być odwiedzenie tych instytucji w czasie wyjazdów czy pielgrzymek.

Króluj nam Chryste! – ks. Roman

2018sierpień currenda s. 1

AK_Katecheza_2018_08_Currenda