Currenda 9/2018

6 września 2018|11:17

(…) św. Paweł pisze: «wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi» (Rz 8, 14). W tych słowach znaleźć można kolejne wskazania, pozwalające zrozumieć cudowne działanie Ducha w naszym chrześcijańskim życiu. Otwierają one drogę do wnętrza ludzkiego: Duch Święty, którego Kościół wzywa, aby był «Światłością sumień», nawiedza człowieka od wewnątrz. Dotyka wprost jego duchowej głębi.
«Jeśli tylko Duch Boży w was mieszka – pisze dalej Apostoł – nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha. (…) Ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi» (Rz 8, 9. 14). A rozważając tajemnicze działanie Pocieszyciela, św. Paweł pisze w uniesieniu: «Nie otrzymaliście (…) ducha niewoli, (…), ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: Abba, Ojcze! Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi» (Rz 8, 5-16). Dotykamy tu samego sedna tajemnicy! To spotkanie między Duchem Świętym a duchem ludzkim jest, jak gdyby samym sercem tego, co apostołowie przeżyli w dniu Pięćdziesiątnicy. To niezwykłe doświadczenie jest również obecne w Kościele, który narodził się z tamtego wydarzenia, i towarzyszy mu przez stulecia.
Za sprawą Ducha Świętego człowiek niejako dogłębnie odkrywa, że jego duchowa natura nie jest przesłonięta przez cielesność, ale przeciwnie – że to duch nadaje prawdziwy sens ciału. Kiedy bowiem człowiek żyje wedle Ducha, ujawnia w pełni dar swego przybranego synostwa Bożego. (…)
W tę perspektywę dobrze wpisuje się zasadnicza kwestia stosunku między życiem a śmiercią, którą Paweł porusza bezpośrednio: «jeżeli będziecie żyli według ciała, czeka was śmierć. Jeżeli zaś przy pomocy Ducha uśmiercać będziecie popędy ciała – będziecie żyli» (Rz 8, 13). Tak właśnie jest: posłuszeństwo Duchowi Świętemu otwiera przed człowiekiem wciąż nowe perspektywy życia.
(…) Veni, Sancte Spiritus! Módlmy się tak razem z Maryją, która jest sanktuarium Ducha Świętego, bezcennym przybytkiem Chrystusa wśród nas, aby pomogła nam być żywymi świątyniami Ducha i niestrudzonymi świadkami Ewangelii.

Św. Jan Paweł II fragment homilii wygłoszonej podczas Mszy św. dla przedstawicieli ruchów kościelnych, 31 maja 1998 r.

KOMUNIKATY

►OGÓLNOPOLSKIE FORUM DUSZPASTERSKIE  22 września 2018 r.

Serdecznie zapraszamy do udziału w Ogólnopolskim Forum Duszpasterskim w sobotę, 22 września br. Forum rozpocznie się o godz. 9:30 Mszą św. koncelebrowaną pod przewodnictwem ks. kardynała Pétera Erdő, Prymasa Węgier w kościele św. Rocha. Po Eucharystii obrady w auli Centrum Wykładowo Konferencyjnym Politechniki Poznańskiej, gdzie zaproszeni prelegenci przybliżą nam założenia i treści hasła nowego roku duszpasterskie-go W mocy Bożego Ducha.
Zgłoszenia należy dokonać drogą elektroniczną najpóźniej do 13 września br. na adres: https://forum2018.pl

►REKOLEKCJE JESIENNE CHLUDOWO, 12-14 PAŹDZIERNIKA 2018

Rekolekcje to czas szczególny. To czas poświęcony na modlitwę, refleksję, na zbliżenie się do Pana Boga. To czas wyciszenia i skonfrontowania tego co dzieje się w naszym życiu z nauczaniem Chrystusa. To czas pogłębiania naszej wiary. „Choć istnieją też inne godne uznania formy pogłębiania życia duchowego, ważne jest uczestniczenie w rekolekcjach zamkniętych, które cechuje głęboka i całkowita cisza, ułatwiająca osobiste i wspólnotowe spotkanie z Bogiem i kontemplację oblicza Chrystusa” – mówił Benedykt XVI.
Serdecznie zapraszamy członków i sympatyków Akcji Katolickiej na jesienne rekolekcje w dniach 12-14 października br. Odbędą się one w Domu Misyjnym w Chlu-dowie. Wspólnie z nami będzie się modlił i głosił konferencje ks. prof. Piotr Ostański, biblista. Koszt 150 zł. Zgłoszenia do 11 września br. w biurze DIAK.

►40-LECIE PAMIĘTNEGO KONKLAWE

W związku ze zbliżającą się 40. rocznicą wyboru Jana Pawła II na stolicę piotrową zachęcamy do przygotowania w Oddziale lub Okręgu wieczoru ze św. Janem Pawłem II. W roku odzyskania przez Polskę niepodległości przypomnijmy słowa naszego Patrona na temat Ojczyzny, patriotyzmu, wolności i odpowiedzialności.

►NOWENNA W INTENCJI OJCZYZNY

Zachęcamy do włączenia się w nowennę w intencji Ojczyzny przed 100.rocznicą odzyskania niepodległości. Nowennę odmawiamy w soboty zaczynając od 15 września br. Można skorzystać z tekstów opracowanych przez POAK z parafii NMP Nieustającej Pomocy w Nowym Tomyślu. Teksty dostępne w biurze DIAK.

►GODZINY PRACY BIURA

  • wtorek 13.00 ÷ 16.00
    czwartek 13.00 ÷ 17.00

►NUMER KONTA BANKOWEGO DIAK

  • Bank PEKAO S.A. II/o Poznań
    10 1240 1763 1111 0000 1812 9605

Ks. Wojciech Kućko, Katecheza IX / 2018
Duch Święty udoskonala roztropność przez dar rady
(streszczenie).

I. Z życia wzięte:

Pewien ksiądz we Francji miał trudny problem do rozwiązania, długo nad nim myślał, radził się u innych kapłanów, lecz bezskutecznie. Przybył do Ars prosić o radę świętego proboszcza. Święty Jan Vianney (1786-1859) powiedział mu tylko jedno słowo, a ksiądz ten doznał wrażenia „jak gdyby rozeszła się nagle jakaś chmura”. Słowa tego nikt mu nie powiedział. Nie znalazł go też w żadnym podręczniku. A otrzymał odpowiedź od dawna szukaną. Ktoś powiedział: „Ten człowiek ma podpowiadacza” – trudno się lepiej wyrazić. Proboszcz z Ars miał podpowiadacza, a był nim Duch Święty.

II. Dar rady i cnota roztropności:

Dziś modne są różnego rodzaju poradniki, książki, zawierające rozmaite recepty na życie. Mądrość ludowa wypracowała wiele przysłów, mówiących o radzie np. „Krótka rada, dobra rada”, „Wszystkich się radź, a jednego słuchaj”. Oprócz takich porad istnieją w świecie rozmaite gremia, nazywane „radami”: Rada Ministrów, rada gminna, rada duszpasterska… Święty Bonawentura (XIII w.) podkreśla, że „dar rady zawiera się w pewnym ukazaniu, za pomocą którego Duch Święty daje nam poznać w poszczególnych przypadkach, co powinniśmy uczynić, a czego unikać”. Dar rady (łac. consilium) ukierunkowuje człowieka na dokonanie właściwego wyboru w skomplikowanych sytuacjach. Dzięki tej podpowiedzi Ducha Świętego człowiek jest w stanie rozróżnić dobro i zło, nie tylko dla siebie, ale też dla innych, nabywając pewnej odwagi do sensownego czynienia dobra. Zgodnie z zapowiedzią Jezusa dar rady jest szczególnie potrzebny chrześcijaninowi w sytuacji prześladowania, cierpienia czy innym ekstremalnym momencie życia wiary (Łk 12, 11-12).
Ten „praktyczny” wymiar daru rady ukierunkowuje człowieka na rozwijanie cnoty roztropności. Jeśli roztropność nazywana jest „woźnicą cnót”, gdyż kieruje innymi cnotami, wskazując zasadę i miarę właściwego działania, to chrześcijanin winien być bardzo uważny, ale jednocześnie dynamiczny w podejmowaniu decyzji. Roztropność nie ma nic wspólnego z nieśmiałością, dwulicowością, udawaniem czy pochopnym sądem. Jest ona cnotą, „która uzdalnia rozum praktyczny do rozeznawania w każdej okoliczności naszego prawdziwego dobra i do wyboru właściwych środków do jego pełnienia”. Dar rady, związany z cnotą roztropności, jest szczególnie ważny dla osób, które sprawują jakąkolwiek władzę w Kościele czy społeczeństwie, wykonując coś, co nazywane jest czasem „sztuką rządzenia”. Dzięki temu darowi i ten, kto staje wobec władzy, i ten, kto ma sprawować władzę, może ustrzec się krótkowzroczności, ograniczonej roztropności, pobłażliwości w działaniu albo niemocy wniknięcia w zamiary Boga.
Inną sferą, w której dar rady przychodzi z pomocą, jest działalność charytatywna. Posiadanie daru rady w sposób szczególny ujawnia się w roztropnym rozdzielaniu pomocy ubogim, w świadczeniu miłości i wyznawaniu wiary, która „działa przez miłość” (Ga 5, 6). Bł. bp Leon Wetmański (1886-1941), zaangażowany w działalność Akcji Katolickiej w diecezji płockiej (poniósł śmierć męczeńską w niemieckim obozie koncentracyjnym Soldau) uczył o niesieniu pomocy poprzez jałmużnę materialną i jałmużnę moralną.
W praktykowaniu roztropności, wynikającej z daru rady, człowiek narażony jest na pewne błędy. Z jednej strony może się pojawić pewna nieroztropność, połączona czasem z niedbalstwem. Nieroztropność taka może ujawnić się w postaci trzech grzechów: nierozwagi (bezmyślności albo lekkomyślności), pochopności oraz niestałości. Mają one źródło w rozwiązłości, która odciąga człowieka od słusznego celu. Po drugiej stronie skrajności będzie znajdowała się zbytnia zapobiegliwość, potępiona przez Jezusa. Jeszcze bardziej szkodliwa dla życia duchowego będzie chytrość, czyli ostatecznie życie według fałszywej moralnie zasady „cel uświęca środki”.
Troska o dar rady, to ciągła praca nad sobą, aby bardziej słuchać Boga niż ludzi. Szczególnym wzorem na tej drodze jest Matka Boża Dobrej Rady. Takie wezwanie do Litanii loretańskiej dołączył dekretem z 22 kwietnia 1903 roku papież Leon XIII.

III. Wnioski i nasze zadania:

1. Dobrą formą propagowania daru rady mogą być katechezy i pogadanki na temat właściwej pomocy i udzielania rad przez m.in. rodziców, teściów, osoby starsze na temat przyjmowania rad innych, czyli „Wątpiącym dobrze radzić”.

2. Wydaje się konieczne odnowienie roli mediatorów w sytuacji problemów małżeńskich i rodzinnych. Ogromne znaczenie może mieć w tym względzie współpraca z parafialnymi i diecezjalnymi poradniami życia rodzinnego.

3. Udzielanie porad drugiemu człowiekowi może się też realizować przez udostępnianie książek, czasopism, literatury, zawierających wskazania do życia codziennego, ale też pogłębiania wiary i duchowości chrześcijańskiej.

4. Należy zwrócić uwagę na rolę rozmaitych rad i ciał doradczych w Kościele. Na poziomie parafii wydaje się pożądane podkreślenie zadań parafialnych rad duszpasterskich i parafialnych rad ekonomicznych.

5. Pomocą może być rozwinięcie kultu Matki Bożej rozwiązującej węzły życia, ulubionego obrazu papieża Franciszka. (obraz znajduje się w Augsburgu). Maryja bierze poplątane węzły, supły życia człowieka i rozwiązuje je w cudowny sposób. Nowenna do Matki Bożej Rozwiązującej Węzły powstała w 1998 roku, a została zatwierdzona w Argentynie przez bpa Jorge Marię Bergoglia, dziś papieża Franciszka.

6. Istotnym zadaniem chrześcijanina jest świadczenie jałmużny. Należy zwrócić uwagę na możliwość zaangażowania członków Akcji Katolickiej w dzieła charytatywne w parafii poprzez współpracę z Caritas.

7. Niezwykle istotne w życiu okazują się pasje, hobby, zainteresowania, które pomagają budować świat zależności wobec innych, dobrych przyjaźni, relacji, nienastawionych jedynie na egoistyczne przeżycia.

Króluj nam Chryste! – ks. Roman

2018 wrzesień currenda s. 1

AK_Katecheza_2018_09_Currenda