Currenda 9/2019
1 września 2019|21:43
Nigdy więcej wojny! To pokój, pokój musi kierować losami narodów i całej ludzkości.
(…) Nikt nie może zacierać śladów odpowiedzialności za czyny, które tak straszliwie zaciążyły nad dziejami naszego Narodu i innych narodów Europy. Wspólna decyzja z sierpnia 1939 roku, podpis przedstawicieli niemieckiej Rzeszy i Związku Radzieckiego, skazujący na śmierć Polskę i inne państwa, nie był wydarzeniem bez precedensu. Powtórzyło się to, co zostało już raz zadekretowane między naszymi sąsiadami na Zachodzie i na Wschodzie przy końcu XVIII wieku. I co było podtrzymywane programowo aż do początków obecnego stulecia. Około połowy tego stulecia powtórzyła się ta sama decyzja zniszczenia i eksterminacji. O tym narody europejskie nie mogą zapominać. Zwłaszcza na tym kontynencie, o którym powiedziano, że jest “Europą ojczyzn”, nie można zapominać o podstawowych prawach zarówno człowieka, jak i narodu.
(…) Rozmiar strat poniesionych, a bardziej jeszcze rozmiar cierpień zadanych osobom, rodzinom, środowiskom, jest zaprawdę trudny do wyliczenia. Wiele faktów jest znanych, wiele pozostaje jeszcze do wyjaśnienia. Wojna toczyła się nie tylko na frontach, lecz jako wojna totalna uderzała ona w całe społeczeństwa. Deportowano całe środowiska. Tysiące osób stawały się ofiarą więzień, tortur i egzekucji. Ginęli ludzie pozostający poza zasięgiem działań wojennych jako ofiary bombardowań oraz systematycznego terroru, którego zorganizowanym środkiem były koncentracyjne obozy pracy, które zamieniały się w obozy śmierci. Szczególną zbrodnią drugiej wojny światowej pozostaje zbiorowa eksterminacja Żydów, przeznaczanych do komór gazowych z motywów samej tylko nienawiści rasowej. (…)
Jan Paweł II, z okazji 50 rocznicy rozpoczęcia II wojny światowej
KOMUNIKATY
►ROZWAŻANIA I MODLITWA Z BŁ. EDMUNDEM BOJANOWSKIM
wrzesień: Kto zabiera się do jakiego dzieła, zawsze musi coś ucierpieć.
►OGÓLNOPOLSKIE FORUM DUSZPASTERSKIE Poznań, 21 września 2019
Od pierwszej niedzieli adwentu w Kościele w Polsce pochylać się będziemy nad Eucharystią, wielką tajemnicą naszej wiary. Nowy Program duszpasterski opracowany przez Komisję Duszpasterstwa KEP ma na celu między innymi pogłębienie wiedzy o Eucharystii i świadomości jej wpływu na rozwój życia chrześcijańskiego. Z celami i założeniami nowego programu duszpasterskiego zapoznać się będzie można podczas Ogólnopolskiego Forum Duszpasterskiego, w sobotę 21 września br. Forum rozpocznie się Mszą św. koncelebrowaną o godz. 9:30 w kościele św. Rocha, której przewodniczyć będzie ks. abp Gintaras Grušas, metropolita wileński, przewodniczący KEL.
Druga część spotkania odbędzie się w auli Politechniki Poznańskiej.
Wpisowe na Forum wynosi 15 zł od osoby. Podobnie jak w roku ubiegłym zgłoszenia należy dokonać elektronicznie za pośrednictwem strony forum2019.pl i dokonać wpłaty wpisowego na konto DIAK. Osoby, które z różnych przyczyn nie będą mogły zgłosić się za pośrednictwem strony, mogą dokonać zgłoszenia wraz z wpłatą w biurze DIAK (ul. Ostrów Tumski 4) w godzinach urzędowania lub zgłosić się telefonicznie (61/ 851 28 69 lub 668 385 356) po wpłaceniu wpisowego na konto DIAK. Zgłoszenia przyjmowane będą do 13 września br. Ze względów organizacyjnych bardzo prosimy o wcześniejsze dokonanie zgłoszenia.
►MARSZ DLA ŻYCIA POZNAŃ, 15 WRZEŚNIA 2019
MARSZ pod hasłem Jestem tu! wyruszy w niedzielę, 15 września o 15:45 z pl. A. Mickiewicza w Poznaniu.
Zachęcamy wszystkich do wzięcia udziału w MARSZU, chcemy być widoczną grupą, więc zabieramy flagi Akcji Katolickiej. Idziemy razem! Zbiórka uczestników tak jak rok temu przy pomniku Adama Mickiewicza. Tam będzie czekać p. Marek z Zarządu DIAK.
►REKOLEKCJE JESIENNE CHLUDOWO, 4-6 PAŹDZIERNIKA 2019
Serdecznie zapraszamy członków i sympatyków Akcji Katolickiej na jesienne rekolekcje w dniach 4-6 października br. Odbędą się one w Domu Misyjnym w Chludowie. Początek o godz. 18:00
Koszt uczestnictwa 190 zł od osoby. Zgłoszenia wraz z wpłatą na konto lub w biurze przyjmujemy do 17 września br. Szczegółowy program w następnej currendzie.
►GODZINY PRACY BIURA DIAK
wtorek 13:00 ÷ 16:00
czwartek 13:00 ÷ 17:00
►NUMER KONTA BANKOWEGO DIAK
Bank PEKAO S.A. II/o Poznań 10 1240 1763 1111 0000 1812 9605
Katecheza IX / 2019:
Ks. Wiesław Łużyński, Wierność ludziom konsekwencją wierności Duchowi Świętemu (streszczenie).
1. Z życia wzięte:
O. Leon Knabit OSB: „Dla ludzi najważniejszy jest przykład wierności. Dziś wszystkie przyrzeczenia i obietnice się łamie, mówi się, że obiecać i wypełnić to na jednego człowieka za dużo. A tymczasem to wcale nie za dużo – człowiek, który wypełnia obietnice, cieszy się z tego i inni przy nim się cieszą”.
2. Więź z Chrystusem w Duchu Świętym, fundamencie naszej wierności.
a) „Kultura tymczasowości”. Świat, w którym żyjemy, jest przede wszystkim rzeczywistością każdego człowieka. Żyjemy w sieci relacji interpersonalnych. Tęsknimy za pozytywnymi i trwałymi relacjami małżeńskimi. Pragniemy trwałych relacji przyjacielskich w świecie, w którym doświadczamy samotności i deprawacji wielu ważnych ludzkich potrzeb. Można nawet zaryzykować stwierdzenie, że żyjemy w świecie „niewierności”. Papież Benedykt XVI nazywa to „kulturą tymczasowości”. Świat współczesny charakteryzuje się kruchością więzi personalnych, niepewnością relacji, tymczasowością zobowiązań. Ludzkie życie jest w coraz mniejszym stopniu pojmowane jako powołanie. Nasza
droga życiowa przestaje być „projektem całożyciowym”. Staje się natomiast ciągiem doznań, przygód, niejednokrotnie przypadkowych zdarzeń. Człowiek wikła się w sieci opcji, które może wybrać lub nie, na które może się zdecydować lub, które może odrzucić.
b) „Homo optionis” Współczesny człowiek to homo optionis – istota dokonująca nieustannych wyborów, czasem zaprzeczających decyzjom, które podjęła wcześniej. W takim świecie żyjemy. Taka kultura nas otacza. Nasuwa się w związku z tym zasadnicze pytanie o fundament życia. Tą podstawą jest wszczepienie w Chrystusa. Jest nią łaska, której wiernym udziela Duch Święty. Popatrzmy zatem na naszą więź z Chrystusem w Duchu Świętym, by uczyć się więzi społecznych, uczyć się wierności. Pięknie tę więź chrześcijanina z Chrystusem ilustruje przypowieść o krzewie winnym. Wierni są gałązkami winnej latorośli, Chrystus jest krzewem, w który wszyscy oni są wszczepieni. Przypowieść zwraca uwagę na fakt więzi żywej. Gałązka, która nie trwa w winnym krzewie, usycha, odpada, i wreszcie zostaje spalona w ogniu. Natomiast ta, która utrzymuje stałą więź z Chrystusem, przynosi owoc obfity, co więcej, doświadcza jeszcze wzmocnienia, zostaje oczyszczona i staje się jeszcze silniejsza.
c) Wierność Bogu i wspólnocie Kościoła. Wierność ta ożywiana jest przez łaskę Ducha Świętego. Wierność ta powinna manifestować się najpierw w relacjach najbardziej podstawowych. Są nimi więzi małżeńskie i rodzinne. Życie człowieka, zanurzonego w Chrystusie, domaga się wierności zobowiązaniom małżeńskim, wierności i uczciwości małżeńskiej. Wierność w rodzinie oznaczać będzie wypełnianie obowiązków, jakie zaciągamy wobec innych jej członków. Są to obowiązki rodziców wobec dzieci: konieczność opieki, troski, zapewnienie właściwych materialnych, moralnych i religijnych warunków wzrostu dziecka. Ważną rolę odgrywają w niej obowiązki rodzeństwa względem siebie, zwłaszcza w kłopotach, sytuacjach kryzysowych czy wymagających rodzinnego wsparcia, pomocy i solidarności. Nie mniej istotne są również obowiązki dorosłych dzieci w stosunku do starzejących się rodziców. W okresie dzieciństwa obowiązkami tymi są cześć i posłuszeństwo. To drugie ustaje wraz z osiągnięciem dorosłości i usamodzielnieniem się dzieci. Cześć i konieczność opieki pozostają na zawsze.
Wierność Duchowi Świętemu, domaga się zachowania wierności w relacjach w naszych wspólnotach kościelnych.
Wierność na tym poziomie będzie wymagać aktywności i zaangażowania w życie wspólnoty, włączania się w inicjatywy podejmowane przez księdza proboszcza, całą wspólnotę, czy też działające w jej ramach grupy. Wierność Duchowi Świętemu będzie również oznaczać wierność wobec parafialnego oddziału Akcji Katolickiej.
Wierność ta pociąga za sobą – podobnie jak w parafii – aktywność i odpowiedzialność za realizację różnych dzieł i projektów wypełnianych przez oddział w ramach wspólnoty parafialnej, diecezji lub nawet Kościoła powszechnego. Wierność Duchowi Świętemu oznacza również zachowanie postawy wierności w szerszych relacjach społecznych. Oznacza ona, że w relacjach sąsiedzkich, ze współpracownikami w pracy, z osobami, z którymi realizuje się różnego rodzaju projekty o charakterze politycznym w wymiarze samorządowym, krajowym, unijnym lub międzynarodowym, jest się dobrym i solidnym członkiem zespołu, człowiekiem, na którego zawsze można liczyć, osobą kompetentną i odpowiedzialną, człowiekiem, który dotrzymuje słowa i zobowiązań.
3. Wnioski i postulaty pastoralne:
Wierność, o której tu mówimy, jest kategorią moralną. Nie można jej administracyjnie nakazać, zadekretować, zewnętrznie narzucić. Jako kategoria moralna jest czymś, co można wypracować w trakcie pracy nad człowiekiem, przez wychowanie, dzielenie się człowieczeństwem, żywy przykład dawany dziecku i młodemu człowiekowi. Wierność
można ukształtować, wskazując na przykłady wybitnych osobowości odznaczających się wiernością swemu chrześcijańskiemu powołaniu oraz wiernością ludziom, wśród których żyli. Można ją ukształtować, odwołując się do wartości, które budują cywilizację chrześcijańską. Wierność można ukształtować przez głębokie życie duchowe chrześcijanina, który stara się realizować w praktyce to, co rozpoznaje jako element swojej tożsamości.
Niech nasze oddziały parafialne charakteryzują się wiernością, niech będą szkołą wierności dla wszystkich ich członków. Traktujmy poważnie nasze zobowiązania w parafialnych oddziałach. Traktujmy odpowiedzialnie powierzane nam zadania i obowiązki. Realizujmy je sumiennie, na czas i dokładnie Uczmy się bycia solidnymi współpracownikami, dobrymi obywatelami, aktywnymi i wartościowymi mieszkańcami społeczności lokalnych i regionalnych.
Króluj nam Chryste! – ks. Roman
