Od życia czynnego do kontemplacji i od kontemplacji do czynu – V Forum Dzieł Społecznych Bł. Edmunda Bojanowskiego

Od pięciu lat Akcji Katolickiej Archidiecezji Poznańskiej patronuje bł. Edmund Bojanowski. Oprócz pielgrzymek i spotkań organizowanych przez Zarząd DIAK w Sanktuarium Błogosławionego w Luboniu, członkowie Stowarzyszenia uczestniczą również w wydarzeniach przygotowywanych przez Siostry Służebniczki. Jednym z nich jest Forum Dzieł Społecznych Bł. Edmunda Bojanowskiego. W tegorocznym Forum odbywającym się w sobotę, 7 grudnia – z uwagi na zaplanowany wcześniej Adwentowy Dzień Skupienia Akcji Katolickiej Archidiecezji Poznańskiej – uczestniczyła delegacja Zarządu DIAK oraz członkowie POAK z Wir i Mosiny.

V Forum Dzieł Społecznych Bł. Edmunda Bojanowskiego rozpoczęła Msza św. w kaplicy sanktuarium bł. Edmunda Bojanowskiego w Luboniu. Podczas homilii ks. Adam Zelga, proboszcz parafii pw. bł. Edmunda Bojanowskiego w Warszawie-Ursynowie zauważył, że Patron miejsca jest aktualny na dzisiejsze czasy, choć jest nadal postacią nieodkrytą. Wymienił jego trzy domeny:

1. Świecki celibariusz i ojciec duchowy;
2. Katolicki feminista – zafascynowany fenomenem kobiety;
3. Człowiek kultury – wypowiadał się o sztuce, muzyce, architekturze, poezji. Odkrywając wartości katolicyzmu i polskości edukował polską wieś – ówczesny „zaścianek Europy”.

Druga część Forum miała miejsce w domu Sióstr Służebniczek, które założył Bojanowski. Kolejno podejmowano tematy:

• Postać Edmunda Bojanowskiego w świetle kazania Stefana Wyszyńskiego w Luboniu w 1972 roku. Ks. Adam Zelga przywołał okoliczności i fragmenty wygłoszonego przez Prymasa Tysiąclecia kazania. Odniósł się do ówczesnej rzeczywistości, porównując ją z dzisiejszymi czasami. Zwrócił uwagę na: powołanie człowieka do świętości; poświęcenie z miłości; Maryję – dzięki Której odkrywamy godność kobiety w chrześcijaństwie; posłuszeństwo, które jest nieodzowne do budowania relacji w Bogu, z Bogiem i między ludźmi; dzieło Bojanowskiego, które spełnia się na peryferiach (Grabonóg, gdzie się narodził w odniesieniu do Betlejem, w którym Bóg przyszedł na świat).
• Kontemplacja jako źródło działania i twórczości Edmunda Bojanowskiego. Kultura i charytatywność wynikające z jego duchowości. Ks. Jarosław Piłat, sprawujący posługę w parafii pw. bł. Edmunda Bojanowskiego w Warszawie-Ursynowie. Zastanowić się należy czy jego choroba była błogosławieństwem, czy przekleństwem? Jak można to, co w ludzkich oczach jest porażką wykorzystać w spełnianiu Bożych planów. Bóg wprowadza doświadczenie, które jest oczyszczeniem człowieka. Edmund był pewien swoich działań, gdyż opierał je o Boga. Jego pewność wynikała z kontemplacji. Kontemplacja bowiem jest poznaniem Boga, stanem umiłowania, czasem przemiany i tworzenia ścisłej relacji. Zachowanie jedności między kontemplacją a działaniem mającym wprowadzić wolę Boga w czyn – oto droga do świętości. Jego życie można określić jako rozmodloną służbę ludziom.
• Zadania świeckich w Kościele wobec nowych wyzwań inspirowane dziedzictwem Edmunda Bojanowskiego. Jacek Waksmundzki z warszawskiego Centrum Działań Społecznych Edmunda Bojanowskiego przestawił inicjatywy, których podejmuje się stowarzyszenie. Po jego wystąpieniu rozgorzała dyskusja nad tym, co robimy przyzywając Bojanowskiego, a także na co warto zwrócić uwagę. O ciekawej inicjatywie „Polskie Forum Rodziców” opowiedziała Elżbieta Lahmann. Głos zabrała również burmistrz Lubonia Małgorzata Machalska. Natomiast „Wspólnotę Magnificat” przedstawiła Monika Eldman.
• Film jako przekaz ewangeliczny. Kulisy filmu „Pewność” – wystąpienie braci Macieja i Tadeusza Syków zakończyło spotkanie. O idei przyświecającej powstaniu filmu, „mikro-cudach” jakie towarzyszyły jego kręceniu i odkrywaniu na nowo Bojanowskiego usłyszeliśmy kolejno od braci. Wystąpienia ilustrowane były fragmentami nagrań do produkcji.

Całość podsumował Waldemar Rataj, inicjator Forum Dzieł Społecznych Bł. Edmunda Bojanowskiego. Za udział w spotkaniu, liczne przybycie, udział w dyskusji i propagowanie postaci Błogosławionego dziękowała matka generalna Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Niepokalanego Poczęcia NMP s. Rafała Kisiel.

Warto skorzystać ze wskazówki zamieszczonej na stronie Sióstr Służebniczek: Powracajmy nieustannie do siebie samych poprzez szczerą troskę o życie duchowe. Korzystajmy z darów, jakie daje nam Jezus w swoim Kościele – takich jak sakramenty, rekolekcje, rachunek sumienia czy inne. Wówczas mamy szansę doświadczać wewnętrznego zadowolenia – pokoju ducha. Błogosławiony Edmundzie, człowieku Boży – módl się za nami.

Jolanta Horowska, zdjęcia i tekst