Currenda 1/2022

(…) Ukazała się łaska Boga. Tej nocy uświadamiamy sobie, że kiedy my nie dorastaliśmy, On stał się dla nas maleństwem; gdy zajmowaliśmy się swoimi sprawami, On przyszedł do nas. Boże Narodzenie przypomina nam, że Bóg stale kocha każdego człowieka, nawet najgorszego. Mnie, tobie, każdemu z nas dzisiaj mówi: «Kocham cię i zawsze będę cię kochał, jesteś cenny w moich oczach». Bóg kocha cię nie dlatego, że słusznie myślisz i dobrze postępujesz; po prostu cię kocha. Jego miłość jest bezwarunkowa, nie zależy od ciebie. Możesz mieć błędne wyobrażenia, może nie wiadomo jak nabroiłeś, ale Pan nie przestaje cię kochać. Jakże często myślimy, że Bóg jest dobry, jeśli my jesteśmy dobrzy, i że nas karze, jeśli jesteśmy źli. Tak nie jest. Pomimo naszych grzechów nadal nas miłuje. Jego miłość się nie zmienia, nie jest drażliwa; jest wierna, jest cierpliwa. Oto dar, jaki znajdujemy w Boże Narodzenie – ze zdumieniem odkrywamy, że Pan jest wszelką możliwą bezinteresownością, wszelką możliwą czułością. Jego chwała nas nie oślepia, Jego obecność nas nie przeraża. Rodzi się ubogi we wszystko, aby nas zdobyć bogactwem swojej miłości.
Łaska jest synonimem piękna. Tej nocy w pięknie Bożej miłości odkrywamy na nowo również nasze piękno, ponieważ jesteśmy miłowanymi przez Boga. Na dobre i na złe, w zdrowiu i w chorobie, szczęśliwi lub smutni, w Jego oczach jawimy się piękni – nie z powodu tego, co robimy, ale powodu tego, kim jesteśmy. Jest w nas piękno nieusuwalne, nienaruszalne, niezniszczalne piękno, które jest rdzeniem naszego bytu. Dzisiaj Bóg nam o tym przypomina, z miłością przyjmując nasze człowieczeństwo i czyniąc je swoim, «poślubiając» je na zawsze. (…) (…) jeśli twoje ręce zdają ci się puste, jeśli widzisz, że twoje serce jest ubogie w miłość, ta noc jest dla ciebie. Ukazała się łaska Boga, aby
zajaśnieć w twoim życiu. Przyjmij ją, a zajaśnieje w tobie światło Bożego Narodzenia.

Z homilii papieża Franciszka, 24 grudnia 2019

KOMUNIKATY

►REFLEKSJE NAD SŁOWAMI BŁ. EDMUNDA BOJANOWSKIEGO
STYCZEŃ: Boże! Udziel tylko świętego błogosławieństwa ludziom dobrej woli, a cuda Miłosierdzia Twego zakwitną wśród znękanej i cierpiącej ludzkości.

►ZEBRANIE RADY DIAK SOBOTA, 15 STYCZNIA 2022
Zgodnie z wcześniejszą zapowiedzią serdecznie zapraszamy PT Członków Rady DIAK na zwyczajne zebranie Rady DIAK w sobotę, 15 stycznia 2022 roku.
Rozpoczniemy o godz. 10:00 Mszą św. pod przewodnictwem ks. abpa Stanisława Gądeckiego, metropolity poznańskiego w kaplicy Domu Głównego Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej w Poznaniu, ul. Panny Marii 4. Serdecznie zapraszamy Księży Asystentów POAK do koncelebry.
Bezpośrednio po Eucharystii przewidziane jest spotkanie kolędowe. Po przerwie ok. godz. 11:50 rozpocznie się zebranie Rady DIAK.
Propozycja programu
1. Otwarcie obrad – prezes Zarządu DIAK
2. Wybór prezydium posiedzenia i przekazanie prowadzenia obrad Rady wybranemu przewodniczącemu
3. Przyjęcie porządku obrad
4. Zatwierdzenie protokołu z ostatniego posiedzenia Rady
5. Słowo Asystenta DIAK
6. Przedstawienie propozycji
6.1 Kierunków pracy i Kalendarium na 2022 rok
6.2 Planu finansowego na 2022 rok
7. Dyskusja i głosowanie nad przyjęciem przedstawionych propozycji
8. Akcja Katolicka w procesie synodalnym
9. Komunikaty i sprawy bieżące
10. Zakończenie posiedzenia
Przypominając Wszystkim Członkom Rady o statutowym obowiązku serdecznie zapraszamy do udziału w tym spotkaniu.
Jednocześnie informujemy, że przebieg spotkania uzależniony będzie od sytuacji epidemiologicznej w kraju.

►SPOTKANIA KOLĘDOWE
Zachęcamy członków Akcji Katolickiej do śpiewania kolęd w rodzinach. Podtrzymujmy ten piękny zwyczaj śpiewania Maluśkiemu. Jeśli pozwolą na to warunku epidemiczne zorganizujmy też śpiewanie kolęd w ramach POAK lub w łączności z innymi grupami duszpasterskimi działającymi w parafii.

►MODLITWA PRZY RELIKWIACH PATRONÓW AKCJI KATOLICKIEJ
Zachęcamy POAK-i a także poszczególne rodziny do modlitwy przy relikwiach naszych patronów. Szczegółowe informacje zostaną przedstawione na styczniowym zebraniu Rady DIAK.

►GODZINY PRACY BIURA DIAK
wtorek 13:00 ÷ 16:00
czwartek 13:00 ÷ 17:00

►NUMER KONTA BANKOWEGO DIAK
Bank PEKAO S.A. II/o Poznań
10 1240 1763 1111 0000 1812 9605

ks. Przemysław Sawa, Katecheza I / 2022: Msza święta w życiu chrześcijanina.
Obowiązek uczestniczenia w niedzielnej i świątecznej mszy świętej. Dni
nakazane oraz zagadnienie mszy świętej sobotniej i wigilijnej świątecznej.
Streszczenie / DIAK Poznań.

I. Z życia wzięte:
Święty Jan Paweł II pisał, że: „Kościół żyje dzięki Eucharystii”, dlatego ważne jest, by wierni w niej uczestniczyli w sposób świadomy i czynny. Im bardziej człowiek zagłębi się w misteria Eucharystii, tym owocniejszy będzie jej skutek w życiu duchowym. Takie zadanie dla duszpasterzy postawił Sobór Watykański II w Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium. Także Katechizm Kościoła katolickiego, cytując słowa św. Pawła VI, jednoznacznie naucza, że poprzez sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego, do których należy Eucharystia, chrześcijanin głębiej wchodzi w rozumienie tajemnicy samego Chrystusa.

II. Rozważanie:
Chrześcijanin to człowiek drogi (łac. homo viator), potrzebujący wzmocnienia w wędrówce przez świat ku Królestwu niebieskiemu. Takim umocnieniem i duchowym wsparciem jest z pewnością udział w Eucharystii, będącej – jak pisze św. Tomasz z Akwinu –„sakramentem miłości”, zadatkiem tego, ku czemu zmierzamy.

I. Nasz udział w Eucharystii:
Sposób udziału w Eucharystii powinien być zawsze godny, niezależnie od miejsca i czasu jej sprawowania, liczby uczestniczących wiernych, okresu roku liturgicznego czy nawet osobistego nastroju.

Wszyscy udający się na sprawowanie Eucharystii powinni się do niej przygotować przez post i modlitwę, przez pojednanie z Bogiem i braćmi, a także przez rozważanie słowa Bożego i przygotowanie daru ofiarnego. Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego zawiera ważne wskazania, dotyczące udziału Ludu Bożego w obrzędach eucharystycznych.
Udział ten ma charakteryzować się następującymi cechami:
1. Okazywaniem miłości i braterstwa wszystkim zebranym na sprawowaniu tej samej Tajemnicy, by wraz z hostią złożyć Bogu własne życie.
2. Wspólną, jednoczącą modlitwą i śpiewem. Jedność tę pięknie ukazuje także wspólne zachowywanie tych samych gestów i postaw ciała
3. Głębszym zaangażowaniem poprzez sprawowanie możliwych dla wiernych czynności liturgicznych, by udział był rzeczywiście czynny i pełny.

II. Dar – Miłość ale i Prawo
Jeśli msza święta jest tak wielkim darem i znakiem Bożej miłości względem człowieka, to, dlaczego Kościół nakazuje udział w niej w niedziele i święta?
1. Dekalog. Przykazanie kościelne w oparciu o Dekalog precyzuje, że wierni w niedziele i inne dni świąteczne są zobowiązani do udziału w Eucharystii. Sam Bóg wskazał, by człowiek świętował w rytmie tygodnia, a Chrystus przez swoje zmartwychwstanie uczynił niedzielę dniem Pańskim, w którym wspominamy tę największą z tajemnic wiary. Chrześcijanie od czasów apostolskich świętowali niedzielę, gromadząc się na Łamaniu Chleba i rozważaniu słowa Bożego.
2. Troska o człowieka i zapisy Prawa. Obok wskazania prawa Bożego także zwyczajna troska o człowieka, który jest bytem cielesno-duchowym, stoi u podstaw wskazań dotyczących świętowania dnia Pańskiego i udziału we mszy świętej niedzielnej, gdyż każda niedziela, jest „małą Wielkanocą”. Słabość ludzkiej woli wymaga stawiania człowiekowi konkretnych wymagań, które pozwolą mu kształtować cnoty i dobro. Kodeks prawa kanonicznego zawiera następującą normę w tej materii: „Niedziela, w czasie której jest celebrowane Misterium Paschalne na podstawie tradycji apostolskiej, powinna być obchodzona w całym Kościele jako najdawniejszy dzień świąteczny nakazany”.
Nakaz świętowania Kościół rozciągnął także na inne dni w ciągu roku liturgicznego. Katalog tych dni zmieniał się w historii Kościoła, natomiast niedziela zawsze była i pozostaje najważniejszym dniem świętym. Wspominany Kodeks prawa kanonicznego doprecyzowuje, że oprócz niedzieli „należy obchodzić dni Narodzenia Pana naszego Jezusa Chrystusa, Objawienia Pańskiego, Wniebowstąpienia oraz Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, Świętej Bożej Rodzicielki Maryi, Jej Niepokalanego Poczęcia i Wniebowzięcia, Świętego Józefa, Świętych Apostołów Piotra i Pawła oraz Wszystkich Świętych”. Katalog ten zawiera obchody de praecepto, czyli nakazane, a zatem związane z dwoma obowiązkami: udziałem we mszy świętej i powstrzymaniem się od prac niekoniecznych. Warto przypomnieć, że w Polsce ze wskazanej wyżej listy jedynie uroczystość św. Józefa (19 marca) nie była obchodem nakazanym, pozostałe zaś świętowano jako nakazane.

W czasach ustroju komunistycznego po II wojnie światowej utrudniano wiernym świętowanie tych dni nakazanych, wiele z nich przestało również być dniami wolnymi od pracy. Ostatecznie na gruncie prawa kościelnego w 2003 roku została opublikowana decyzja Stolicy Apostolskiej, która na prośbę Konferencji Episkopatu Polski przedstawiła obowiązujące zarządzenie. Ostatecznie aktualna lista obchodów nakazanych jest następująca: „[…] świętami nakazanymi w Polsce poza niedzielami są: uroczystość Narodzenia Pańskiego (25 grudnia); uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki (1 stycznia); uroczystość Objawienia Pańskiego (6 stycznia); uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało); uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (15 sierpnia) i uroczystość Wszystkich Świętych (1 listopada)”. Obecnie w świetle prawa polskiego wszystkie wskazane dni są wolne od pracy. Natomiast co  do pozostałych obchodów, biskupi polscy zapisali: „Chociaż takie uroczystości i święta, jak: Niepokalane Poczęcie, świętego Józefa, świętych Apostołów Piotra i Pawła, Matki Bożej Gromnicznej, Poniedziałek Wielkanocny, święto Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła (poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świętego), świętego Szczepana, nie są świętami nakazanymi, to jednak zachęcamy wiernych, by zgodnie z wieloletnią tradycją brali wtedy udział w liturgii. Księży zaś, którzy w te dni nie mają obowiązku aplikacji Mszy za parafian, prosimy, by przez dogodny porządek nabożeństw, ułatwiali parafianom udział w Eucharystii”.

Prawo kanoniczne Kościoła katolickiego stanowi również, że czyni zadość obowiązkowi udziału we mszy świętej niedzielnej lub świątecznej ten, kto „bierze w niej udział, gdziekolwiek jest odprawiana w obrządku katolickim, bądź w sam dzień świąteczny, bądź też wieczorem dnia poprzedzającego”.

Czas na wypełnienie obowiązku niedzielnego rozpoczyna się już w sobotę wieczorem, kiedy odprawia się pierwsze Nieszpory z niedzieli. Zgodnie z zarządzeniem Konferencji Episkopatu Polski w Polsce antycypacja niedzieli lub dnia nakazanego jest możliwa przez udział we mszy świętej sprawowanej najwcześniej o godzinie szesnastej. Ponadto, jak zauważa Krzysztof Mierzejewski, „gdyby Msza Święta w sobotę po godzinie szesnastej nie była sprawowana zgodnie z instrukcją Eucharisticum mysterium, która wymaga, aby stosowany był rytuał niedzielny, wierny – przy spełnieniu pozostałych warunków kanonu 1248 §1 czyni zadość uczestnictwa we Mszy niedzielnej”

Warto wspomnieć, że z obowiązku niedzielnej lub świątecznej mszy świętej zwalniają ważne powody, jak np. choroba, pielęgnacja dzieci, opieka nad obłożnie chorymi, pomoc w wypadkach i klęskach żywiołowych, a także daleka odległość od kościoła lub dyspensa uzyskana od proboszcza.
Ponadto niedzielne świętowanie winno wiązać się z powstrzymaniem od wykonywania prac niekoniecznych, by móc oddać cześć Bogu i spędzić dzień świąteczny z radością, w komunii z bliskimi i współbraćmi w Chrystusie. „Odpoczynek niedzielny – pisał papież Polak – pozwala sprowadzić do właściwych proporcji codzienne troski i zajęcia: rzeczy materialne, o które tak bardzo zabiegamy, ustępują miejsca wartościom duchowym. Natomiast papież
Franciszek tak wyjaśniał istotę odpoczynku niedzielnego jako typowo chrześcijańskiej postawy: „Zwyczaj niepracowania w niedzielę nie istniał w pierwszych wiekach: jest to specyficzny wkład chrześcijaństwa. Zgodnie z tradycją biblijną Żydzi odpoczywają w sobotę, podczas gdy w społeczeństwie rzymskim nie był przewidziany dzień w tygodniu bez pracy służebnej. To chrześcijańskie poczucie, że żyjemy jako dzieci a nie jako niewolnicy, ożywiane przez Eucharystię, sprawiło, że niedziela – niemal powszechnie – stała się dniem odpoczynku”. To właśnie pod wpływem chrześcijaństwa cesarz Konstantyn w 321 roku wydał edykt, w którym określał, jak i dlaczego niedziela ma być dniem wolnym. „Wszyscy sędziowie i ludność miejska oraz wszelkiego rodzaju rzemieślnicy mają wstrzymać się od pracy w czcigodnym dniu słońca. Jednakże ludność wiejska może swobodnie i bez przeszkód zajmować się uprawą roli, ponieważ często się tak zdarza, że w innym dniu nie da się tak dogodnie zasiać zboża czy obrobić winnicy; nie może więc przepaść dogodna okazja dana przez niebieską Opatrzność”. Niedziela to dzień dla Pana. Katechizm Kościoła katolickiego cytuje naukę św. Augustyna, dlaczego powinniśmy tak bardzo dbać o właściwe świętowanie niedzieli i dni świątecznych, by uczyć się ducha ofiarności i służby: „Całe to odkupione państwo, czyli zgromadzenie i społeczność ludzi świętych, jako powszechna ofiara składane jest Bogu przez Wielkiego Kapłana, który także sam w swojej męce ofiarował się za nas, abyśmy stali się ciałem tak wielkiej Głowy, i przyjął postać sługi… Oto, co jest ofiarą chrześcijan: «Wszyscy razem tworzymy jedno ciało w Chrystusie » (Rz 12, 5).

III. Wnioski i postulaty pastoralne:
– Dobrym sposobem przeżywania dnia Pańskiego i udziału w Eucharystii są pielgrzymki. „Są to chwile przesycone szczególną łaską, którym winna towarzyszyć odpowiednia ewangelizacja i mądre kierownictwo duszpasterskie”. Święty Jan Paweł II w Liście apostolskim Dies Domini pisał: „ korzystając z niedzielnego odpoczynku, udają się do sanktuariów, aby spędzić tam kilka godzin i przeżyć – czasem w gronie całej rodziny – głębsze doświadczenie wiary. Są to chwile przesycone szczególną łaską, którym winna towarzyszyć odpowiednia ewangelizacja i mądre kierownictwo duszpasterskie”.
– Należy zatroszczyć się o dostępność transmisji mszy świętej dla ludzi chorych i starszych, którym stan zdrowia uniemożliwia udział w sprawowaniu Eucharystii we wspólnocie parafialnej w świątyni. „[…] Ci z wiernych, którzy z powodu choroby, niesprawności lub innej ważnej przyczyny nie mogą wziąć udziału w Eucharystii, winni dołożyć starań, aby jak najpełniej uczestniczyć z oddalenia w liturgii niedzielnej mszy świętej, najlepiej przez lekturę czytań i modlitw mszalnych przewidzianych na ten dzień, a także przez wzbudzenie w sobie pragnienia Eucharystii.
– Dzień Pański, czyli niedziela, jak i inne dni świąteczne mogą być okazją do odkrycia piękna świata przyrody. Zwłaszcza w czasie dobrej aury warto organizować spotkania parafialne, zamyślenia grup w plenerze, by doświadczyć namacalnie, jak piękny jest Bóg, objawiający się w świecie.

Króluj nam Chryste! – ks. Roman

nr 1 STYCZEŃ 2022 currenda s. 1

AK_Katecheza_2022_01_Currenda