Currenda 2/2016
22 stycznia 2016|09:50
Wielki Post jest czasem odnowy dla Kościoła, wspólnot i poszczególnych wiernych. Przede wszystkim jednak jest „czasem łaski” (por. 2 Kor 6, 2). Bóg nie prosi nas o nic, czego by nam wcześniej nie dał: „My miłujemy [Boga], ponieważ Bóg sam pierwszy nas umiłował” (1 J 4, 19). Nie jesteśmy Mu obojętni. Zależy Mu na każdym z nas, zna nas po imieniu, troszczy się o nas i nas szuka, kiedy Go opuszczamy. Interesuje się każ-dym z nas; Jego miłość nie pozwala Mu być obojętnym na to, co nam się przydarza. Jednak bywa tak, że kiedy my mamy się dobrze i żyje się nam wygodnie, oczywiście zapominamy o innych (Bogu nie zdarza się to nigdy), nie obchodzą nas ich problemy, ich cierpienia i krzywdy, jakich zaznają…, wtedy nasze serce popada w obojętność – gdy ja mam się względnie dobrze i żyję wygodnie, zapominam o ludziach, którzy nie mają się dobrze. Ta egoistyczna postawa obojętności przybrała dziś rozmiary światowe, tak iż możemy mówić o globalizacji obojętności. Jest to problem, któremu jako chrześcijanie musimy stawić czoło. (…) Obojętność wobec bliźniego i wobec Boga jest realną pokusą także dla nas, chrześcijan. Dlatego potrzebujemy słuchać w każdym Wielkim Poście nawoływania proroków, którzy podnoszą głos i nas przebudzają.(…)
papież Franciszek, Orędzie na Wielki Post 2015
KOMUNIKATY
► SPOTKANIE SPRAWOZDAWCZO- WYBORCZE RADY DIAK, 20 LUTY 2016
Serdecznie zapraszamy PT Członków Rady DIAK, tj. Prezesów POAK oraz osoby z nominacji Metropolity Poznańskiego w sobotę, 20 lutego br. do Centrum Duszpasterskiego przy kościele św. Rocha w Poznaniu, ul. św. Rocha 10 na sprawozdawczo-wyborcze spotka-nie. Podczas spotkania dokonamy wyboru członków Zarządu kolejnej kadencji.
Obrady rozpoczniemy o godz. 14.30 (po zakończonym dniu skupienia)
PROGRAM POSIEDZENIA (projekt):
1.Otwarcie obrad – prezes Zarządu DIAK
2. Wybór prezydium posiedzenia i przekazanie prowadzenia obrad Rady wybranemu przewodniczącemu
3. Przyjęcie porządku obrad
4. Wybór komisji skrutacyjnej
5. Zatwierdzenie protokołu z ostatniego posiedzenia Rady w dniu 15 grudnia 2015 r.
6. Sprawozdanie z pracy Zarządu DIAK za 2015 rok – prezes Zarządu DIAK
7. Sprawozdanie z działalności POAK-ów – sekretarz Zarządu
8. Sprawozdanie finansowe – skarbnik Zarządu
9.Sprawozdanie Komisji Rewizyjnej – przewodniczący Komisji Rewizyjnej
10. Dyskusja nad przedstawionymi sprawozdaniami
11. Przyjęcie sprawozdania Zarządu
12. Przyjęcie sprawozdania Komisji Rewizyjnej
13. Słowo Asystenta DIAK
14. Wybory Zarządu DIAK i Komisji Rewizyjnej oraz delegata do Rady KIAK:
- zgłaszanie kandydatów,
- prezentacja kandydatów
- głosowanie
- ogłoszenie wyników
15. Propozycje Rady dla nowego Zarządu
16. Przyjęcie zmian w Planie finansowym na 2016 r.
17. Komunikaty i sprawy bieżące
18. Wolne głosy
19. Zakończenie obrad
►NOWA PUBLIKACJA BIBLIOTEKI DIAK POZNAŃ
Zachęcamy do nabycia w biurze DIAK i wykorzystania podczas spotkań formacyjnych nowej publikacji DIAK pt. „Nowe życie w Chrystusie. Jubileusz 1050-lecia Chrztu Polski” zawierającej materiały związane z hasłem obecnego roku duszpasterskiego prezentowane podczas ostatniej sesji duszpasterskiej na Politechnice Poznańskiej oraz jubileuszem Chrztu Polski.
►WIELKOPOSTNY DZIEŃ SKUPIENIA
W sobotę, 20 lutego br. pragniemy udać się do kościoła jubileuszowego w Poznaniu, ul. św. Rocha 10, który jest też sanktuarium bł. Sancji Szymkowiak. Pielgrzymując do tego miejsca pragniemy przejść przez Bramę Miłosierdzia, by uzyskać odpust zupełny dla siebie lub dla zmarłych. Nasze spotkanie rozpoczniemy o godz. 10.00 w kaplicy Zgromadzenia Sióstr Serafitek, ul. św. Rocha 13 (zbieramy się przed budynkiem o godz. 9.50).
Ramowy program:
godz. 10.00 – spotkanie u sióstr Serafitek: konferencja, Droga Krzyżowa
kawa
godz. 12.00 – adoracja Najświętszego Sakramentu przy relikwiach bł. s. Sancji w kościele św. Rocha, nabożeństwo pokutne, okazja do spowiedzi św.; Msza św.
Po Eucharystii konferencja ks. Krzysztofa Grześkowiaka, duszpasterza akademickiego.
Zakończenie spotkania ok. godz. 14.00
Istnieje możliwość zamówienia ciepłego posiłku w cenie 10 zł.
Zgłoszenia do 14 lutego br. diak@poznan.ak.org.pl lub w biurze albo telefonicznie 668 385 356 .
►GODZINY PRACY BIURA DIAK
wtorek 13.00 ÷ 18.00
czwartek 13.00 ÷ 17.00
►NUMER KONTA BANKOWEGO DIAK
Bank PEKAO S.A. II/o Poznań
10 1240 1763 1111 0000 1812 9605
Katecheza I / 2016: Vetera et nova (rzeczy stare i nowe) w nauce Jezusa Chrystusa ks. Wiesław Łużynski
oraz
Katecheza II / 2016: Nowość i oryginalność orędzia ewangelicznego ks. Andrzej Jędrzejewski(streszczenia).
1. Z życia wzięte:
Mój dziadek na kilka dni przed śmiercią pozostawił mi w spadku testament: – Będziesz Biblię nieustannie czytał – powiedział do mnie. – Będziesz ją kochał więcej niż rodziców… Więcej niż mnie… Nigdy się z nią nie rozstaniesz… A gdy zestarzejesz się, dojdziesz do przekonania, że wszystkie książki, jakie przeczytałeś w życiu, są tylko nieudolnym komentarzem do tej jedynej Księgi [Roman Brandstaetter, Krąg biblijny].
2. Rozważanie:
Pismo św. objawia nam w Jezusie Chrystusie „nowość” prawdy o Bogu i Jego relacji do człowieka. Wprawdzie już w Starym Przymierzu objawia się Bóg, jako Ktoś bliski człowiekowi, z ojcowskimi i macierzyńskimi rysami, ale taką bliskość, która pozwala wręcz z czułością i dziecięcą prostotą mówić do Boga „Abba” – Ojcze (Tato), ukazuje nam dopiero Jezus Chrystus. W takim obrazie Boga zaczyna się też „objawiać nowość modlitwy w pełni czasów; modlitwa synowska, jakiej Ojciec oczekiwał od swoich dzieci” (KKK 2599). Całkowitą nowością i oryginalnością Ewangelii jest objawienie Boga, który dla nas staje się człowiekiem, abyśmy mogli stać się dziećmi Bożymi. Bóg jest miłością (1 J 4, 16) i ukochał nas wręcz szaloną miłością, dając za nas swojego Syna: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3, 16). To, jak niektórzy egzegeci twierdzą, centralne zdanie całej Ewangelii, nie może nam spowszednieć, nie może stać się „stare”. Ono wciąż powinno nas zaskakiwać, wręcz szokować miarą miłości Boga, niespotykaną w żadnych innych religiach. Jest to miara absolutnie najwyższa, bo „nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15,13), a tym, co najbardziej niezwykłe, jest fakt, że to sam Bóg oddaje życie za człowieka.
Chrystus nie znosi Prawa, które poprzez naród wybrany Bóg przekazał ludzkości. Prawo to cały czas obowiązuje. Zbawiciel zwraca uwagę na jego właściwą interpretację. Jezus podkreśla tę nowość, przez kontrast ze skomplikowanymi i skostniałymi przepisami starotestamentowymi, których stróżami byli faryzeusze i uczeni w Piśmie. Chrystus zachowując prawo zwraca jednak uwagę na wewnętrzną dyspozycję człowieka, na jego: serce, myśl i słowo.
a) Serce
Pan Jezus zwracając uwagę na serce przypomina, iż grzeszny czyn człowieka jest owocem nieuporządkowania, jakie rodzi się właśnie w sercu. Spójrzmy na przykazanie V. Zanim dojdzie do odebrania komuś życia, w sercu człowieka rodzi się i narasta dystans, niechęć, a z czasem nawet nienawiść wobec bliźniego. Ta wewnętrzna dyspozycja z czasem znajduje ujście w straszliwym uczynku zabójstwa. Dlatego Chrystus mówi: „każdy, kto się gniewa na brata swego, podlega sądowi” (Mt 5, 22). Życie należy chronić już na etapie samowychowania, samokontroli, panowania nad negatywnymi emocjami, pracy nad sobą, Nie wolno pielęgnować w sobie niechęci, złości, zazdrości, gniewu. Należy, zatem nie tylko powstrzymywać się od złych uczynków; moralną powinnością jest czuwanie nad wewnętrzną dyspozycją, nad emocjami, wewnętrznym nastawieniem do bliźniego.
b) Myśl
Z tym, co dzieje się w sercu człowieka związane są jego myśli. Czyn zewnętrzny jest wynikiem pożądliwości, jaka zrodziła się w sercu człowieka, opanowała jego wyobraźnię, pragnienia i dążenia. Przykładowo: przykazanie VI mówi: „nie cudzołóż”. Chodzi, zatem o powstrzymanie się od grzesznego czynu. Jednak ten rozpoczyna się już w nieczystym spojrzeniu, wyobrażeniu, w nieczystych myślach. Grzech cudzołóstwa rodzi się we wnętrzu.
c) Słowo
Serce i myśli prowadzą do słowa. Chrystus Pan zwraca uwagę na znaczenie wypowiadanych słów przez człowieka. Przykładowo: spójrzmy na przykazanie VIII, które nakazuje, by nie przysięgać fałszywie (Mt 5, 33). Pan zwraca uwagę, by nie angażować niepotrzebnie autorytetu Boga. Nie wolno tego czynić, zwłaszcza w wypadku posługiwania się Bogiem lub w celu zaszkodzenia innym osobom. Nie wolno wzywać imienia Bożego, by był świadkiem kłamstwa. Szacunek dla Boga, który jest prawdą, domaga się, by szanować tę prawdę w relacji z bliźnimi.
3. Nasze zadania:
a) Ważną rolę w kształtowaniu świadomości i postaw moralnych stanowi włączenie Dekalogu do codziennego pacierza. Codziennie wypowiadane słowa Dekalogu przypominają modlącemu się o jego drodze moralnej.
b) Kolejną dobrą i ważną praktyką religijną jest posługiwanie się schematem Dekalogu podczas rachunku sumienia czynionego na zakończenie dnia, a przede wszystkim przed przystąpieniem do sakramentu.
c) W kontekście Dekalogu warto zadać zupełnie podstawowe pytanie o to, jak odnosimy się do przykazań. Członek Akcji Katolickiej powinien mieć szacunek dla Magisterium Kościoła katolickiego. Tradycyjna nauka dotycząca zwłaszcza małżeństwa, rodziny i ochrony ludzkiego życia jest dla nas nauką obowiązującą. Jako rodzice, dziadkowie, jako członkowie rodzin dołóżmy wszelkich starań, by wychować młode pokolenie w takim właśnie duchu. Niech będą w Kościele i akceptują jego naukę nie w duchu niewolniczego posłuszeństwa, ale z radością dzieci Bożych.
Króluj nam Chryste!
ks. Roman
