Currenda 6/2018
25 maja 2018|13:21
W uroczystość Bożego Ciała kilkakrotnie powraca temat pamięci: „Pamiętaj na wszystkie drogi, którymi Cię prowadził twój Pan Bóg […]. Nie zapominaj twego Pana […] On żywił cię na pustyni manną” (Pwt 8,2.14.16) – powiedział Mojżesz do ludu. „Czyńcie to na moją pamiątkę” (1 Kor 11, 24) – powie do nas Jezus. „Chleb żywy, który zstąpił z nieba” (J 6,51) jest sakramentem pamięci, który przypomina nam, w sposób realny i namacalny historię miłości Boga wobec nas. (…) Z pamięci dzieł Pana czerpała siłę pielgrzymka ludu na pustyni; w pamięci tego, co Pan uczynił dla nas ma swą podstawę nasza osobista historia zbawienia. Pamiętanie ma dla wiary istotne znaczenie, jak woda dla rośliny: tak, jak nie może pozostać przy życiu i wydać owoc roślina bez wody, podobnie i wiara, jeśli nie czerpie z pamięci o tym, co uczynił dla nas Pan.
Pamiętaj. Pamięć jest ważna, ponieważ pozwala nam trwać w miłości, by powrócić do serca, to znaczy nieść w sercu, by nie zapominać o tym, kto nas kocha i do kogo miłowania jesteśmy wezwani. Jednakże ta wyjątkowa zdolność, jaką obdarzył nas Pan uległa dziś raczej osłabieniu. W pogoni, w której jesteśmy zanurzeni, wielu ludzi i wiele faktów zdaje się przepływać obok nas. Szybko przerzucamy strony, będąc chciwymi nowości, ale ubogimi we wspomnienia. Zatem jeśli palimy wspomnienia i żyjemy chwilą, to grozi nam pozostawanie na tym co powierzchowne, w przepływie rzeczy jakie się wydarzają, nie wchodząc w kwestie głębsze, bez tego przesłania, które nam przypomina kim jesteśmy i dokąd zmierzamy. Wówczas życie zewnętrzne staje się fragmentaryczne, natomiast to wewnętrzne – pasywne.
Fragment homilii papieża Franciszka
wygłoszonej podczas uroczystości Bożego Ciała, Rzym 2017
KOMUNIKATY
►OGÓLNOPOLSKA PIELGRZYMKA AKCJI KATOLICKIEJ JASNA GÓRA, 8-9 CZERWCA
W roku 100 rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości udajemy się do Maryi, Królowej Polski kierowani myślą o naszej Ojczyźnie, którą Jasnogórska Pani od lat otacza swoją szczególną opieką. Hasłem tegorocznej pielgrzymki są słowa „Z Maryją w służbie Bogu i Ojczyźnie”. Pielgrzymkę rozpoczynamy okolicznościową konferencją w Sali Redakcji „Niedzieli” w piątek o godz. 17:00, natomiast o godz. 21:00 Apel Jasnogórski poprowadzi ks. prof. Tadeusz Borutka. Po Apelu czuwanie nocne przygotowane przez Akcję Katolicką Diecezji Sandomierskiej.
W sobotę spotkanie rozpocznie się w katedrze częstochowskiej o godz. 11:00. O godz. 12:00 wyruszymy procesyjnie z katedry na Jasną Górę, by o godz. 13:00 uczestniczyć w Eucharystii.
Wzorem lat ubiegłych organizujemy wyjazd autokarem tylko na sobotę. Wyjazd sprzed Psałterii o godz. 5:00; koszt 60 zł. Mamy jeszcze wolne miejsca w autokarze. Zapraszamy do wspólnego pielgrzymowania!
►JUBILEUSZ BISKUPSTWA W POZNANIU
Trwa Rok Jubileuszowy 1050-lecia biskupstwa w Poznaniu, pierwszego biskupstwa na ziemiach polskich. Główne uroczystości jubileuszowe odbywać się będą w Poznaniu, w dniach 22-24 czerwca. Serdecznie zapraszamy do udziału.
- W piątek 22 czerwca Akcja Katolicka będzie prowadziła czuwanie modlitewne w Farze Poznańskiej od 20:00 do 21:00. Zapraszamy do wspólnej modlitwy.
- W sobotę, 23 czerwca o godz. 11:00 w kościele pw. św. Marcina w Poznaniu rozpocznie się Ogólnopolski Zjazd Akcji Katolickiej. W programie, po słowie Urszuli Furtak, prezesa KIAK oraz ks. bpa Mirosława Milewskiego, Krajowego Asystenta Akcji Katolickiej, przewidziane są dwa wystąpienia.
Szczegółowy program w załączeniu.
Ze względów organizacyjnych bardzo prosimy o zgłoszenie najpóźniej do 12 czerwca liczby osób biorących udział w sobotnim spotkaniu. Informacja ta jest potrzebna w celu przygotowania posiłku, który będzie można odebrać na podstawie bonu na placu przed Katedrą Poznańską, po procesyjnym przejściu z Fary Poznańskiej. Bony na posiłek będą rozdawane podczas spotkania w kościele stacyjnym, czyli w kościele pw. św. Marcina w Poznaniu przy ul. Św. Marcin 13.
►PIELGRZYMKA ŚLADAMI ŚW. STANISŁAWA KOSTKI 2-4 SIERPNIA
Mamy jeszcze wolne miejsca. Prosimy o zgłoszenia do 30 maja br. wraz z wpłatą min. 50 zł od osoby. Zgłoszenia przyjmujemy tel.698 522 295
Ramowy program pielgrzymki:
- 2 sierpnia (czwartek) wyjazd z Poznania (Ostrów Tumski godz. 6:00) do Płocka (zakwaterowanie, zwiedzanie)
- 3 sierpnia (piątek) wyjazd z Płocka do Przasnysza i Rostkowa (miejsce urodzenia i chrztu św. Stanisława Kostki) powrót do Płocka
- 4 sierpnia (sobota) wyjazd z Płocka do Czerwińska nad Wisłą (zwiedzanie), powrót do Poznania (wieczór).
Cena 320 zł od osoby (przejazd, ubezpieczenie, noclegi, śniadania, obiadokolacje).
Serdecznie zapraszamy do wspólnego pielgrzymowania!
►GODZINY PRACY BIURA DIAK
wtorek 13.00 ÷ 16.00
czwartek 13.00 ÷ 17.00
►NUMER KONTA BANKOWEGO DIAK
Bank PEKAO S.A. II/o Poznań
10 1240 1763 1111 0000 1812 9605
Ks. Jan Orzeszyna, Katecheza VI / 2018
Duch Święty udoskonala wiarę przez dar rozumu
(streszczenie).
I. Z życia wzięte: dar rozumu – by nie pogubić się w sprawach życia wiary.
Przewodnik zabrał turystów na południowy brzeg Wielkiego Kanionu. Wśród zwiedzających znaleźli się artysta, duchowny i kowboj. Po kilku minutach podziwiania widoku przewodnik zapytał artystę: Czy mógłby pan to namalować? Nigdy! – odparł artysta – Tylko Bóg potrafi stworzyć taką scenę. Wtedy zwrócił się do duchownego: Czy potrafiłby ksiądz opisać tę wspaniałość w kazaniu? Kapłan potrząsnął przecząco głową – Nie, takie piękno umyka ludzkiemu opisowi. Wreszcie przewodnik zapytał kowboja: A co pan myśli o tym Wielkim Kanionie? Właśnie sobie pomyślałem, jak okropnie byłoby zgubić tu krowę! – odpowiedział kowboj. Cóż każdy ma swój punkt widzenia. A gdy mówimy o sprawach dotyczących życia duchowego człowieka? Czy nie potrzeba daru rozumu, by nie pogubić się w sprawach życia wiary?
II. Dar rozumu – dar ściśle związany z wiarą:
Konsekwencją racjonalnego myślenia jest mądre działanie, w którym uwzględnia się cel, do którego się dąży oraz system wartości, którym się kieruje, przy osiąganiu danego celu. Z rozumnością człowieka wiąże się jeden z siedmiu darów Ducha Świętego, jakim jest rozum. Dar rozumu sprawia, że człowiek bez wahania poddaje się Duchowi Świętemu w celu lepszego i bardziej pogłębionego zrozumienia prawd objawionych. Nadprzyrodzony dar rozumu umożliwia człowiekowi rozumienie świata wykraczające daleko ponad zmysłowe poznanie. Teolog Rupert z Deutz (1075-1129) wyjaśnia, że dar rozumu to „zdolność, która sprawia, że Boże słowa słyszy się od wewnątrz”. Natomiast św. Teresa z Lisieux (1873-1897) wyznaje, że „Bóg pouczał ją w sercu”. Wtedy człowiek prowadzony jest przez ukryte natchnienie. Mówiąc obrazowo, taka możliwość widzenia rzeczy od środka pozwala na dostrzeżenie znaczeń nieuchwytnych dla zmysłów.
Zdaniem papieża Franciszka jest rzeczą oczywistą, że dar rozumu jest ściśle związany z wiarą. Papież Franciszek wyjaśnia, że w Ewangelii św. Łukasza znajduje się wydarzenie, które bardzo dobrze wyraża głębię i moc daru rozumu. Oto dwaj uczniowie, którzy byli świadkami śmierci Jezusa na krzyżu i pochowania Go w grobie, rozczarowani i załamani odchodzą z Jerozolimy i wracają do swojej wioski zwanej Emaus. Kiedy są w drodze, dołącza do nich zmartwychwstały Chrystus i zaczyna z nimi rozmawiać, ale ich oczy przysłonięte smutkiem i rozpaczą nie potrafią Go rozpoznać. Jezus idzie z nimi, ale oni są tak bardzo smutni, tak zrozpaczeni, że nie są w stanie go rozpoznać. Ale kiedy Jezus wyjaśnia im Pisma, aby zrozumieli, że On musiał cierpieć i umrzeć a następnie zmartwychwstać, ich umysły otwierają się, a w ich sercach na nowo rozpala się nadzieja (por. Łk 24, 13-27).
Dar rozumu jest potrzebny, gdyż wiele prawd wiary dotyczy treści, którym sprzeciwiają się ludzka natura i logika. Nagle Ewangelia i Prawo stają się jasne. Poza tym, dar rozumu pozwala człowiekowi zrozumieć to, co w sakramentach najważniejsze, choć niewidzialne. Pozwala uznać strukturę i misję Kościoła – odróżnić to, co ludzkie, od tego, co boskie. Człowiek wierzący w taki sposób pozwala się wtedy pouczać Duchowi w środowisku Kościoła. Dar rozumu jest szczególnie potrzebny nauczycielom i wszelkim głosicielom Bożych prawd oraz kierownikom duchowym. Umożliwia on bowiem proste i jasne przedstawianie prawd, nawet najtrudniejszych i najbardziej złożonych. Zaprzeczeniem daru rozumu jest tzw. zaślepienie umysłu i zatwardziałość serca. U źródeł zaślepienia umysłu znajdują się najczęściej zła wola, która nie chce widzieć, albo też zbytnie przywiązanie do rzeczy tego świata, które uniemożliwiają wzniesienie się do sfery ducha. Dar rozumu łączy się ściśle z trzecim błogosławieństwem, czyli z czystością serca. Święty Mateusz naucza: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (Mt 5, 8). Serce jest w Biblii siedliskiem nie tylko uczuć, ale i myśli. Pod wpływem daru rozumu czysta staje się także wyobraźnia człowieka. Dar rozumu ma także duże znaczenie dla rozwoju życia wewnętrznego. Jak wiadomo, podlega ono rozwojowi według prostego planu, a mianowicie: pierwsze stadium to oczyszczenie z grzechów i ze złych przyzwyczajeń; po nim następuje oświecenie przez Boga do rozumienia Jego planów i Jego woli; w konsekwencji dochodzi się do zjednoczenia, które jest niekończącym się procesem pogłębiania związku miłości Boga z człowiekiem.
III. Wnioski i nasze zadania:
Dar rozumu sprawia, że chrześcijanin uświadamia sobie, co jest jego ostatecznym celem w życiu – życie wieczne. Człowiek będący uczestnikiem tego daru może trafnie odczytywać Bożą wolę oraz rozróżniać prawdę od kłamstwa. Dar rozumu pozwala człowiekowi sądzić o wszystkim, niejako instynktownie w świetle wiary, tak jak sam Bóg, jak Chrystus, jak Najświętsza Maryja Panna, podobnie jak wszyscy święci. Jak ubiegać się o dar rozumu?
Po pierwsze potrzeba oczyszczenia. Rozpocząć trzeba od pokonania grzesznych nawyków, które zaciemniają duszę i uniemożliwiają właściwe widzenie Boga. Na tym etapie niezbędny jest regularny rachunek sumienia i częsta sakramentalna spowiedź.
Po drugie niezbędna jest medytacja, która służy budowaniu życia modlitwy. Nie można rezygnować z wyższego poziomu modlitwy tylko dlatego, że się nie wie, jak przeprowadzić medytację. Nauczenie się medytacji w sposób istotny równoważy życie duchowe. Należy sięgać do tekstów: św. Ignacego Loyoli, św. Teresy z Avili oraz Tomasza à Kempis „O naśladowaniu Chrystusa”.
I po trzecie, konieczna jest modlitwa wiary. Należy prosić Boga o dar modlitwy. Wówczas On doprowadzi człowieka do modlitwy kontemplacyjnej. Ten etap jest niemożliwy do przejścia w pojedynkę. Trzeba, będąc zjednoczonym z Jezusem, razem z Nim kontynuować drogę wiary.
Króluj nam Chryste! – ks. Roman
s. 1 AK_Katecheza_2018_06_Currenda
